Հրապարակման մանրամասներ:

«Արցախի երիտասարդ գիտնականների և մասնագետների միավորում» (ԱԵԳՄՄ) հասարակական կազմակերպության «Գիտական Արցախ» պարբերականն ընդգրկված է ՀՀ ԲՈԿ-ի կողմից հաստատված «Ատենախոսությունների հիմնական արդյունքների և դրույթների հրատարակման համար ընդունելի գիտական հրատարակությունների» ցանկում: Պարբերականը, որի հիմնադիրը Երևանի պետական համալսարանն է, լույս է տեսնում տարեկան առնվազն 2 անգամ (2020 թվականից՝ տարեկան 4 անգամ):

Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Գիտական Արցախ=Scientific Artsakh=Научный Арцах

Հրապարակման ամսաթիվ:

2019

Համար:

1 (2)

ISSN:

2579-2652 ; e-2738-2672

Պաշտոնական URL:

www.artsakhlib.am

Լրացուցիչ տեղեկություն:

Կովկել Նատալյա, Kovkel Natalia

Այլ վերնագիր:

Prospects of the Semiotic Paradigm of Modern Jurisprudence ; Ժամանակակից իրավագիտության նշանագիտական հարացույցների հեռանկարները

Ամփոփում:

В статье анализируются перспективы семиотической эпистемологической парадигмы юриспруденции. Определяются такие преграды на пути ее развития, как отсутствие единства внутри семиотики, и прежде всего отсутствие общепризнанных научных концептов, постструктуралистская и постмодернистская критика сциентистских установок семиотики. Указывается на необходимость антропологической и историко-культурной переориентации семиотики права. Вводятся и определяются следующие основные концепты семиотики права: правовой знак, правовая знаковая система, базисный знак правовой знаковой системы, правовая семиосфера и правовой семиозис. Проводится классификация правовых знаков и знаковых систем, основанная на критерии абстрактности их базисного знака. Она позволяет выделить следующие виды правовых знаков и знаковых систем: естественные, образные, действия, языковые, записи и кодовые. Анализируются основные черты правовой семиосферы: наличие границы, или отграниченность от внесемиотического или иносемиотического пространства; неравномерность организации, наличие ядерных структур и периферии; несинхронность развития различных участков; диалогический механизм функционирования; пространственная симметрия – ассиметрия.
Հոդվածում վերլուծվում են իրավագիտության նշանագիտական իմացաբանական հարացույցի հեռանկարները: Սահմանվում են նրա զարգացման այնպիսի խոչընդոտներ, ինչպիսիք են նշանագիտության ներսում միասնականության և, առաջին հերթին, համընդհանուր ճանաչված գիտական հասկացությունների բացակայությունը, սցիենտիստական սարքերի նշանագիտության հետստրուկտուրա-լիստական և հետմոդեռնիստական քննադատությունը: Նշվում է իրավունքի նշանագիտության մարդաբանական և պատմամշակութային վերակողմնորոշման անհրաժեշտությունը: Ներկայացվում և սահմանվում են իրավունքի նշանագիտության հետևյալ հիմնական հասկացությունները՝ իրավական նշան, իրավական նշանային համակարգ, իրավական նշանային համակարգի բազիսային նշան, իրավական նշանոլորտ (սեմիեսֆերա) և իրավական սեմիոզիս: Անցկացվում է իրավական նշանների ու նշանային համակարգերի դասակարգում՝ հիմնված դրանց բազիսային նշանի վերացական չափորոշիչների վրա։ Այն թույլ է տալիս տարբերակել իրավական նշանների ու նշանային համակարգերի հետևյալ տեսակները՝ բնական, փոխաբերական, գործողությունների, լեզվական, ձայնագրությունների և կոդային: Վերլուծության են ենթարկվում իրավական նշանոլորտի հիմնական հատկանիշները՝ սահմանի առկայություն կամ արտամարմնային ու ինոսեմիոտիկ տարածությունից առանձնացում, կազմակերպության անհավասարություն, միջուկային կառույցների ու ծայրամասերի առկայություն, տարբեր հատվածների զարգացման անհամաժամություն, գործունեության երկխոսության մեխանիզմ, տարածական համաչափություն-անհամաչափություն։
The article analyzes the perspectives of the semiotic epistemological paradigm of jurisprudence. Such obstacles in the way of its development are defined as the lack of unity within semiotics, and above all the lack of generally accepted scientific concepts, poststructuralist and postmodernist criticism of the scientistic attitudes of semiotics. The necessity of anthropological, historical and cultural reorientation of the semiotics of law is pointed out. The following basic concepts of the semiotics of law are introduced and defined: legal sign, legal sign system, basic sign of a legal sign system, legal semiosphere and legal semiosis. The classification of legal signs and sign systems based on the criterion of the abstractness of their basic sign is carried out. It allows distinguishing the following types of legal signs and signing systems: natural, figurative, actions, language, records and code. The main features of the legal semiosphere are analyzed: the presence of a border, or delimitation from extra-semiotic or non-semi-semiotic space; uneven organization, the presence of nuclear structures and periphery; asynchronous development of various sites; dialogue mechanism of functioning; spatial symmetry - asymmetry.

Հրատարակության վայրը:

Երևան

Հրատարակիչ:

ԱԵԳՄՄ հրատ.

Ձևաչափ:

pdf

Չափեր:

էջ 213-221

Նույնացուցիչ:

oai:arar.sci.am:267684