Journal or Publication Title:

Խ․ Աբովյանի անվան հայկական պետական մանկավարժական համալսարան․ Հայագիտական հանդես

Date of publication:

2019

Number:

1 (43)

ISSN:

1829-0531

Official URL:

click here to follow the link

Additional Information:

Долуханян Р., Dolukhanyan R.

Other title:

Patriotic Poems of Hovhannes Tumanian in the Whirlpool of Time ; Патриотические стихи Ованеса Туманяна в круговороте времени

Corporate Creators:

Խաչատուր Աբովյանի անվան հայկական պետական մանկավարժական համալսարան

Coverage:

24-35

Abstract:

Հովհ.Թումանյանը հայրենասիրական բանաստեղծություններ է գրել 1890 թվականից մինչև 1920-ը` այսինքն ողջ ստեղծագործական կյանքի ընթացքում: Հայրենիքի նկատմամբ ունեցած սերը ծնվել է իր ժողովրդի անցած պատմական ուղու քաջատեղյակությունից: Հայերի Մեծ եղեռնը ցնցել է Հովհաննես Թումանյանին և ոչ միայն նրան, այլև մեծ հայի ընտանիքի բոլոր անդամներին: Նրա որդին` Արտավազդ Թումանյանը, կամավորների հետ մեկնել է Արևմտահայաստան ու նահատակվել: 1915-ի նոյեմբերին է տպագրվել «Հոգեհանգիստ» սրտակեղեք բանաստեղծությունը: Այն նվիրված է երիտթուրքերի կազմակերպած հայերի ցեղասպանության մեկ և կես միլիոն զոհերին, որոնց դիակները ցրված էին ողջ Մեծ Հայքում ու նրան հարող տարածքներում: 1919-ին Թիֆլիսում մեծ հանդիսավորությամբ նշվում է Թումանյանի ծննդյան 50-ամյակը: Փետրվարի 20-ին մի շարք ռուս գրողներ Թիֆլիսի բազմազգ մտավորականների խմբի հետ այցելել է Թումանյանին և նրան հանձնել շնորհավորական ուղերձ, որի մեջ ասվում է. «Ваш праздник является не только народным праздником Вашей многострадальной родины, но и днëм великой радости для всех поэтов, чествующих в лице Вас высокого жреца вселенского слова… И сколько раз в эти тревожные годы Ваш голос звучал как совесть человечества! Великого гуманиста мощного сердцем пророка, приветствуем мы Вас сегодня и славим». Հիրավի, ճշգրիտ բնութագրականներ մեծ բանաստեղծի հոբելյանի առթիվ,-Թումանյանը տիեզերական խոսքի քուրմն էր ու աստվածաշուրթ մտքերով դարձել էր համայն մարդկության խիղճը:
Ованес Туманян писал патриотические стихи с 1890 года до 1920 г., то- есть в течение всей творческой жизни. Его любовь к Родине зародилась от великой осведомленности об историческом пути, пройденном его народом. Геноцид армян потряс Ованеса Туманяна и не только его, а также всех членов семьи великого армянина. Его сын Артавазд Туманян вместе с добровольцами отправился в Западную Армению и там погиб. В ноябре 1915 г. было опубликовано душераздирающее стихотворение «Реквием». Оно было посвящено полуторамиллионам жертв оргазинованного младотурками Геноцида армян, трупами которых была усыпана вся Великая Армения и близлежащие территории. В 1919 г. в Тифлисе торжественно отметили 50-летие со дня рождения Туманяна. 20 февраля ряд русских писателей вместе с многонациональной группой интеллегенции Тифлиса нанесли визит Туманяну и вручили ему поздравительный адрес, в котором говорилось: «Ваш праздник является не только народным праздником Вашей многострадальной Родины, но и днëм великой радости для всех поэтов, чествующих в лице Вас высокого жреца вселенского слова… И сколько раз в эти тревожные годы Ваш голос звучал как совесть человечества! Великого гуманиста, мощного сердцем пророка, приветствуем мы Вас сегодня и славим». Воистину, это была правдивая характеристика по случаю юбилея великого поэта – Туманян был жрецом вселенского слова и своими божественными мыслями стал совестью всего человечества.
Hovhannes Tumanian wrote patriotic poems from 1890 to 1920, that is, throughout his entire creative life. His love for his Motherland originated from the great awareness of the historical path covered by his people. The Armenian Genocide shocked Hovhannes Tumanian and not only him, but also all the family members of this great Armenian. His son Artavazd Tumanian went to Western Armenia together with volunteers and was martyred there. In November 1915, the heartbreaking poem Requiem was published. It was devoted to the Armenian Genocide organized by Young Turks, the corpses of one and a half million victims of which covered the whole of Great Armenia and nearby territories. In 1919, the 50th birth anniversary of Tumanian was solemnly celebrated in Tiflis. On February 20, a number of Russian writers, together with a multinational group of Tiflis intellectuals, paid a visit to Tumanian and handed him a congratulatory message which said: “Your birthday is not only the national feast of your long-suffering Motherland, but also a day of great joy for all poets who honor in your person the high priest of the universal word... And how many times in these alarming years your voice sounded like the conscience of humanity! We greet you today and glorify a great humanist, a prophet with powerful heart”. This was indeed a true characteristic on the occasion of the anniversary of the great poet: Tumanian was the priest of the universal word and his divine thought became the conscience of all mankind.


,

Place of publishing:

Երևան

Format:

pdf

Identifier:

oai:arar.sci.am:379297

Digitization:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան