Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Խ․ Աբովյանի անվան հայկական պետական մանկավարժական համալսարան․ Հայագիտական հանդես

Հրապարակման ամսաթիւ:

2016

Համար:

2 (32)

ISSN:

1829-0531

Պաշտոնական URL:

կապին հետեւելուն համար սեղմէ հոս

Լրացուցիչ տեղեկութիւն:

Թադևոսյան Ռ., Tadevosyan R.

Այլ վերնագիր:

Մ. Լերմոնտովի «Ես չեմ ուզում մարդ իմանա...» բանաստեղծության հայերեն թարգմանությունների մասին ; About Armenian translations of M. Lermontov’s poem «I don’t want the worldknow…»

Համատեղ հեղինակները:

Խաչատուր Աբովյանի անվան հայկական պետական մանկավարժական համալսարան

Ծածկոյթ:

95-100

Ամփոփում:

В статье рассматриваются четыре перевода стихотворения Лермонтова «Я не хочу, чтоб свет узнал...» - Ал. Цатуряна, Ов. Туманяна, В. Геворкяна, А. Погосяна. Несмотря на звучавшие в адрес перевода Туманяна упреки в искажениях, именно он точен поэтически: в нем сохранена краткость стороки, сжатость, чеканность стиха, энергическая и горестная интонация. Хотя в туманяновском переводе нет предугаданной Лермонтовым «тютчевской» краски, «двойного бытия» души («Он двух стихий жилец угрюмый»), но в целом этот перевод и сейчас является непревзойденным, и сопоставление с другими переводами еще больше оттеняет его превосходство.
Հոդվածում քննված են Լերմոնտովի «Я не хочу, чтоб свет узнал…» բանաստեղծության չորս թարգմանություններ, որոնք կատարել են Ա. Ծատուրյանը, Հովհ. Թումանյանը, Վ. Գևորգյանը և Ա. Պողոսյանը£ Չնայած Թումանյանի թարգմանության մեջ եղած «շեղումների» առթիվ հնչած դժգոհություններին, պետք է շեշտել, որ հենց այս մեկն է առանձնանում բանաստեղծական ճշգրտությամբ. պահպանված են տողի սեղմությունը, խտությունը, քերթության հղկվածությունը,էներգետիկ եւ տխրամած երանգները£ Ճիշտ է, թումանյանական թարգմանության մեջ բացակայում են Լերմոնտովի կանխագուշակած ոգու երկվության «տյուտչևան» գույները («Он двух стихий жилец угрюмый»), բայց ամբողջության մեջ այս թարգմանությունն այսօր էլ մնում է անմրցելի, իսկ մյուսների հետ համադրումը ավելի է սրում նրա գերազանցությունը։
The article deals with four translations of M.Lermontov’s poem «I don’t want the world know…» done by Al. Tsaturyan, H.Tumanyan, V.Gevorgyan, A. Pogosyan. Notwithstanding the reproaches of perversions made about Tumanyan’s translation, it is it that is poetically precise: it retains the shortness of the line, concision, preciseness of the poem, the energetic and mournful intonation. The Tumanyan’s translation doesn’t have «Tutchev’s» colours foreseen by Lermontov, the «binary existence» («He is the morose dweller of two elements»), but on the whole this translation still remains unsurpassed and the comparison with the other translations makes even more prominent its superiority.

Հրատարակութեան վայրը:

Երևան

Ձեւաչափ:

pdf

Նոյնացուցիչ:

oai:arar.sci.am:371274

Թուայնացում:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան