Aesthetic Taste: on the History of the Issue

Taste is one of the most important categories of aesthetics, an integral manifestation of aesthetic consciousness, by means of which one can determine the level of not only aesthetic, but also the general development of the individual. Taste can be compared with a kind of a "touchstone", with the help of which the criteria of aesthetic evaluation are found to correspond to certain norms and principles that exist in a particular space-time area, direct a person to the aesthetic organization of their environment, create artistic works, rules of conduct and so on. The result of the activity of aesthetic taste is the emerging feeling of pleasure or displeasure, which is predominantly characterized by disinterestedness. Having become the most important research problem during the Enlightenment, it has retained its significance today.
Ճաշակը գեղագիտության կարեւոր կատեգորիաներից է, գեղագիտական գիտակցության անկապտելի դրսեւորումը, որի օգնությամբ կարելի է որոշել անհատի ոչ միայն գեղագիտական, այլեւ ընդհանուր զարգացման մակարդակը։ Ճաշակը կարելի է համեմատել որոշակի «փորձաքարի» հետ, որի օգնությամբ հայտնաբերվում են գեղագիտական գնահատման չափանիշներ: Դրանք համապատասխանում են որոշակի նորմերի ու կանոնների, որոնք ճանաչվում են որոշակի տարածաժամանակային սահմաններում եւ մարդուն կողմնորոշում դեպի իր միջավայրի գեղագիտական կազմակերպումը, արվեստի գործերի ստեղծումը, վարքագծի կանոնների հաստատումը եւ այլն։ Լուսավորականության դարաշրջանում գեղագիտական ճաշակը, դառնալով հետազոտության կարեւորագույն խնդիր, իր նշանակությունը պահպանել է նաեւ մեր օրերում:
Вкус является одной из важных категорий эстетики, неотъемлемым проявлением эстетического сознания, с помощью которого можно определить уровень не только эстетического, но и общего развития личности. Вкус можно сравнить с неким «пробным камнем», с помощью которого выявляются критерии эстетической оценки, соответствующие определенным нормам и правилам, признанным в конкретных пространственно-временных границах и ориентирующим человека на эстетическую организацию окружающей его среды, создание художественных произведений, правила поведения и т.д. Результатом деятельности эстетического вкуса является возникающее чувство удовольствия или неудовольствия, по преимуществу характеризующееся бескорыстностью. Став важнейшей проблемой исследования в эпоху Просвещения, эстетический вкус сохранил свою значимость и сегодня.