Հրապարակման մանրամասներ:

«Բանբեր Մատենադարանի» միջնադարագիտական, հայագիտական, ձեռագրագիտական հանդեսը լույս է տեսնում Մատենադարանի հիմնադրումից ի վեր: Հանդեսի առաջին երկու համարները լույս են տեսել 1941 և 1950 թվականներին և կոչվել «Գիտական նյութերի ժողովածու»: Այս ժողովածուներում հավաքված էին նախորդիվ Մատենադարանում տեղի ունեցած գիտաժողովների նյութերը:1956 թվականին հրատարակված երրորդ համարից սկսած՝ հանդեսը կրում է այսօրվա անվանումն ու ընդգրկում միջնադարյան մշակույթի տարբեր ոլորտների առնչվող բազմաբնույթ ուսումնասիրություններ, բնագրերի հրապարակումներ և այլն:

Հրապարակման ամսաթիվ:

2022

Համար:

33

ISSN:

1829-054X

Լրացուցիչ տեղեկություն:

Khachatryan Ovsanna, Хачатрян Овсанна

Այլ վերնագիր:

The Kafas of Grigor Khlat‘ets‘i as the First Samplesin the Collections of Sacred Chants ; Кафы Григора Хлатеци как первые образцы жанра в певческих сборниках-гандзаранах

Համատեղ հեղինակները:

Մատենադարան. Մեսրոպ Մաշտոցի անվան հին ձեռագրերի ինստիտուտ

Ծածկույթ:

91-104

Ամփոփում:

The kafa is a unique poetic genre of medieval Armenian literature. It was formed and developed in the 10th-16th centuries (some kafas were written in the 18th century). The term kafa comes from the Arabic word qāfiyya which means "rhyme". Poems called kafa appeared in the Gandzaran (Hymnal) collections by Grigor Khlat‘ets‘i in the late 14th century. The oldest samples of Grigor Khlat‘ets‘i's kafas are found in manuscript M 4011. With their general features (structure, metrics, rhyme etc.), these kafas correspond to the classic ones but also have their own specific features: they are acrostics forming the author's name, in content they are close to the colophons, etc. This tradition started by Grigor Khlat‘ets‘i was continued by later authors and lasted until the 18th century): Aṛakʻel Baghishets‘i (a student of Grigor Khlat‘ets‘i Tserents‘), poet Simeon, Karapet Baghishets‘i as well as other scribes and authors wrote kafas dedicated to their gandzs in the Gandzaran.
Кафа – уникальный поэтический жанр средневековой армянской литературы, сложившийся и развивавшийся в X–XVI веках (в некоторых случаях до XVIII века). Название кафа происходит от арабского слова “кафия”, что означает рифма. Стихотворения под названием “кафа” появились в сборниках “Ганадзаран” Григора Хлатеци в конце XIV века. Древнейшие образцы каф Григора Хлатеци можно найти в рукописи Матендарана 4011 (копия протографа 1399–1400 гг.). Эти кафы в общих чертах похожи на классические спецификой употребления, структурой, метрикой, рифмовкой, но имеют и определенные особенности: это акростихи с именем автора, по содержанию они близки к колофонам и т.д. Традиция, идущая от Григора Хлатеци продлилась до XVIII в.: Аракел Багишеци – ученик Григора Хлатеци Церенца, cтихотворец Симеон, Карапет Багишеци, другие писцы и авторы писали кафы, посвященные их же гандзам в Гандзаране.

Հրատարակության վայրը:

Երևան

Հրատարակիչ:

Մատենադարան

Ձևաչափ:

pdf

Ֆիզիկական այլ նկարագրություն:

նկ․

Նույնացուցիչ:

oai:arar.sci.am:360923

Լեզու:

hy ; հայերեն

Թվայնացում:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան

Բնօրինակի գտնվելու վայրը:

Երևանի Մեսրոպ Մաշտոցի անվան Մատենադարան