Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Կոմիտասի թանգարան-ինստիտուտի տարեգիրք = Komitas museum-institute yearbook

Հրապարակման ամսաթիւ:

2022

Հատոր:

Է

ISSN:

2953-7967

Լրացուցիչ տեղեկութիւն:

Harutyunyan Hasmik

Այլ վերնագիր:

Modern Manifestations Of Shirak’s Musical Folklore։ Mourning Songs

Աջակից(ներ):

Պատ. խմբ.՝ Տաթևիկ Շախկուլյան

Ամփոփում:

Թեև հայոց հինավուրց ողբական արարողությունը ժամանակի ընթացքում փոփոխվել է, սակայն ծիսական կարևոր տարրեր փոխակերպվել ու յուրովի են արտահայտվել: Ակնհայտ է, որ ժողովրդական սգո երգերը կամ ողբերգերը կրում են արխաիկ շերտեր և արտահայտչաձևեր: Այստեղ հանդիպում են թե՛ վաղնջական մշակույթից հիշվող բնորոշ հատկանիշներ, թե՛ ծիսական որոշակի տարրեր: Հոդվածում անդրադարձել ենք սգո երգերի մերօրյա գրառումներին՝ ուշադրությունը սևեռելով այն կարևոր իրողության վրա, որ Շիրակի մարզի բազմաթիվ գյուղական համայնքներում կան ողբասացներ, որոնք մասնակցում են ողբական արարողություններին՝ հատուկ հորինված կամ ընտրված երգերի կատարումներով:Կարևորում ենք նշել այս ժանրի գործառույթներից բխող ուրույն մի համալիրի մասին, որի հորինվածքային մեխանիզմները ժամանակի հոլովույթում զարմանալի կենսունակություն են հանդես բերել:
Although the ancient Armenian mourning ceremony has changed over time, important ritual elements have been transformed and manifested in their own way. Folk dirges or tragedies obviously carry archaic layers and expressions. Both recalled from ancient culture expressions and certain ritual elements are found here. In the article, we referred to today’s records of mourning songs, drawing attention to the important fact that in many rural communities of Shirak Region there are mourners who participate in mourning ceremonies by performing selected or specially composed songs.

Հրատարակութեան վայրը:

Երևան

Հրատարակիչ:

Կոմիտասի թանգարան-ին-տ. հրատ.

Ձեւաչափ:

pdf

Չափեր:

էջ 105-120

Ֆիզիկական այլ նկարագրութիւն:

նոտա

Նոյնացուցիչ:

oai:arar.sci.am:352945

Գլխաւոր նշումը:

Հատորում ընդգրկված հոդվածներն անդրադառնում են Կոմիտասի ստեղծագործություններին, դրանցում դրսևորվող հարմոնիկ համակարգին, գեղագիտությանը, երաժշտագետի միջավայրին, ինչպես նաև նաև հայ ժողովրդական երաժշտության որոշ ինքնատիպ դրսևորումներին, հայ կոմպոզիտորական արվեստին ու մանկավարժա–կատարողական արվեստին։ Հատորը հասցեագրված է երաժշտագետներին, երաժիշտ–կատարողներին, արվեստաբաններին, մշակութաբաններին, երաժշտության բնագավառի մանկավարժներին: