Հրապարակման մանրամասներ:

2006 թվականից համալսարանը հրատարակում է «Գիտական տեղեկագիր» հանդեսը, որը 2007թ. վերանվանվել է «Մեսրոպ Մաշտոց Համալսարանի լրատու» (գիտական հոդվածների ժողովածու): Այն լույս է տեսնում Մեսրոպ Մաշտոց Համալսարանի և Երևանի պետական համալսարանի գիտական խորհուրդների որոշմամբ և ՀՀ բարձրագույն որակավորման հանձնաժողովի կողմից ընդգրկվել է ատենախոսությունների հիմնական արդյունքների և դրույթների հրատարակման համար ընդունելի պարբերական գիտական հրատարակությունների ցանկում: Հոդվածներն տպագրվում են 3 լեզուներով (հայերեն, ռուսերեն, անգլերեն):

Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Մեսրոպ Մաշտոց Համալսարանի լրատու= Вестник Университета Месроп Маштоц= Mesrop Mashtots University Bulletin

Հրապարակման ամսաթիվ:

2020

Համար:

2 (24)

ISSN:

1829-4227

Պաշտոնական URL:

Լրացուցիչ տեղեկություն:

Оганесян Нарине, Hovhannisyan Narine

Այլ վերնագիր:

Идеологические направления национальной идентичности в армянской литературе Диаспоры ХХ века ; Ideological Directions of National Existence in Syrk's Armenian Literatureof the 20th Century

Աջակից(ներ):

Գլխ. խմբ.՝ Վարդանյան Արարատ Վլադիմիրի

Ծածկույթ:

108-112

Ամփոփում:

Սփյուռքահայ գրականությունը, ներքին միասնականության մեջ լինելով արևմտահայ գրականության հետ, շարունակելով նրա ընդհատված ճանապարհը, այնուամենայնիվ, կերպագծվում էր գաղափարագեղագիտական որոշակի առանձնահատկություններով՝ պայմանավորված արևմտահայության սոցիալ-քաղաքական նոր գոյավիճակով և լինելության պահպանման հիմնախնդիրներով։ Բռնագաղթված և հայրենազրկված հայության ճակատագրի քննությունը դարձավ սփյուռքահայ գրականության ներքին առանցքը՝ ուրվագծելով նրա հետագա զարգացման երեք հիմնական ուղղությունները՝ նահանջի գրականություն, կարոտի գրականություն, ոգու գրականություն։ Այս երեք հիմնական ուղղվածությունները, գաղափարաբանական ու գոյափիլիսոփայական ներքին տարակարծություններով ու հակադրություններով հանդերձ, ամբողջացնում էին այն ոգեղեն տարածքը, ինչը պիտի փրկեր սպիտակ ջարդին զոհ դարձող, ազգային ինքնությունը կորցնող, օտար միջավայրում գոյության հիմքեր որոնող տարագիր հայ սերունդներին։
Армянская литература Диаспоры, устанавливая идейные связи с западноармянской литературой, тем не менее, характеризовалась определенными идейно-эстетическими особенностями, обусловленными новым социально-политическими условиями существования западных армян и их насущными проблемами. Исследование судьбы депортированных армян стало основной задачей армянской литературы Диаспоры, обозначив три основных направления ее дальнейшего развития: литература исхода, литература тоски и литература Духа. Эти направления вместе с внутренними идеологическими и философскими противоречиями завершили формирование того духовного пространства, которое должно было спасти изгнанное, ставшее жертвой «белого» геноцида, утратившее свою национальную идентичность и ищущее пути выживания на чужбине поколение армян.Armenian literature of the Diaspora, being in internal unity with the Western Armenian literature, at the same time was characterized by certain ideological and aesthetic features caused by the new socio-political existence of Western Armenians and the problems of existence. The study of the fate of the deported Armenians became the main task of the Armenian literature of Diaspora, outlining three main directions of its further development: the literature of retreat, the literature of longing and the literature of Spirit. These directions, together with internal ideological and philosophical contradictions, completed the spiritual space that was supposed to save the exiled Armenian generations who became victims of the white massacre, who lost their national identity and sought the ways of existence in a foreign environment.

Հրատարակության վայրը:

Երևան

Հրատարակիչ:

Լիմուշ հրատ.

Ձևաչափ:

pdf

Նույնացուցիչ:

oai:arar.sci.am:360397

Թվայնացում:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան