Object structure

2006 թվականից համալսարանը հրատարակում է «Գիտական տեղեկագիր» հանդեսը, որը 2007թ. վերանվանվել է «Մեսրոպ Մաշտոց Համալսարանի լրատու» (գիտական հոդվածների ժողովածու): Այն լույս է տեսնում Մեսրոպ Մաշտոց Համալսարանի և Երևանի պետական համալսարանի գիտական խորհուրդների որոշմամբ և ՀՀ բարձրագույն որակավորման հանձնաժողովի կողմից ընդգրկվել է ատենախոսությունների հիմնական արդյունքների և դրույթների հրատարակման համար ընդունելի պարբերական գիտական հրատարակությունների ցանկում: Հոդվածներն տպագրվում են 3 լեզուներով (հայերեն, ռուսերեն, անգլերեն):

Առաջին աշխարհամարտից հետո Կիլիկիա վերադարձած հայերը ստիպված էին 1920-1921թթ. ինքնապաշտպանության դիմել քեմալական բանակների դեմ: Այս անգամ հայերն առանց երկընտրանքի ամենուրեք զենքի դիմեցին: Ինքնապաշտպանությունները ղեկավարում էին մարտական փորձ ունեցող նախկին հայ լեգեոնականները: Գրեթե բոլոր վայրերում, ուր հայերը դիմեցին ինքնապաշտպանության և քիչ թե շատ աջակցություն ստացան ֆրանսիական բանակի կողմից, հաջողությամբ հետ մղեցին թուրքերի բոլոր գրոհները: Շատ դեպքերում ֆրանսիացիներն էին խոչընդոտում հայերին նախահարձակ լինելու կամ թշնամուն մինչև վերջ ջախջախելու ջանքերին: Հետևաբար կարող ենք արձանագրել, որ իրականում հայերը բավարար մարտական ուժ ունեին թշնամուն խաղաղություն պարտադրելու համար: Սակայն ֆրանսիական իշխանությունները բավարար կամային որակներ ու հեռատեսություն չունեին նրանց վրա հենվելու համար, հաճախ ոչ միայն չէին աջակցում հայերին, այլ նաև խանգարում էին: Ֆրանսիական իշխանությունների Կիլիկյան քաղաքականության հետևանքով զոհվեցին հազարավոր ֆրանսիացի զինվորներ և տասնյակ հազարավոր հայեր: Ի վերջո Ֆրանսիան 1921 թ. վերջին Կիլիկիան ամբողջությամբ հանձնեց քեմալականներին: Երկրամասի բոլոր քրիստոնյա բնակիչները ստիպված էին կրկին գաղթել հայրենի օջախներից՝ թուրքական ցեղասպանական քաղաքականության զոհը չդառնալու համար:
Армяне, вернувшиеся в Киликию после Первой мировой войны, в 1920-1921 гг. были вынуждены защищать себя от кемалистских армий, понимая, что нет другой альтернативы борьбе с оружием в руках. Отряды самообороны возглавили бывшие армянские легионеры, имеющие боевой опыт. Почти повсюду, где оборонительные действия армян были более или менее поддержаны французской армией, атаки турок были успешно отбиты, но французы часто препятствовали наступательным действиям армян. Следовательно, можно утверждать, что у армян было достаточно сил, чтобы принудить врага к миру, однако у французских властей не хватило политической воли и дальновидности, чтобы опереться на них. Тысячи французских солдат и десятки тысяч армян были убиты в результате киликийской политики французских властей. Наконец, в конце 1921 года Франция уступила кемалистам всю Киликию. Всему христианскому населению региона пришлось снова эмигрировать, чтобы не стать жертвой турецкой геноцидальной политики.
The Armenians who returned to Cilicia after the First World War had to defend themselves against the Kemalist armies in 1920-1921. That time, Armenians turned to weapons everywhere without a dilemma. The self-defenses were led by former Armenian legionnaires combat who had experience. In almost all the places where the Armenians turned to self-defense, and were more or less supported by the French army, they successfully repulsed all the attacks of the Turks. In many cases, the French prevented the Armenians from being the first to attack or to crush the enemy to the end. Therefore, we can state that in reality the Armenians had enough fighting force to impose peace on the enemy. However, the French authorities did not have the willpower and foresight to rely on them, often not only failing to support the Armenians but also hindering them. Thousands of French soldiers and tens of thousands of Armenians were killed as a result of the Cilician policy of the French authorities. Finally, in late 1921, France ceded all of Cilicia to the Kemalists. All the Christian inhabitants of the region had to emigrate again from their homeland in order not to fall victim to the Turkish genocidal policy.

Երևան

Լիմուշ հրատ.

Հոդված

pdf

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան