Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Русский язык в Армении=Ռուսաց լեզուն Հայաստանում=Russian language in Armenia

Հրապարակման ամսաթիւ:

2023

Համար:

1 (116)

ISSN:

1829-4162

Լրացուցիչ տեղեկութիւն:

Ղարիբյան Դ. Օ., Gharibyan D. O.

Այլ վերնագիր:

Անվան փիլիսոփայություն. Անվանակենտրոնությունից դեպիի մաստակենտրոնություն ; Philosophy of the Name: From Name-centrism to Predicatе-centrism

Համատեղ հեղինակները:

Армянский государственный педагогический университет имени Хачатура Абовяна

Աջակից(ներ):

Гл. ред. А. М. Амирханян

Ծածկոյթ:

40-46

Ամփոփում:

Философия имени представляет собой совокупность исследовательских воззрений на язык, объединенных вокруг понятия имени и иплицируемого последним понятия сущности. Философия имени опиралась на фактоцентричную картину мира, при которой главенствующими признавались сами вещи (а не отношения между ними). Философия имени как исследовательская парадигма является предтечей философии предиката (предикатоцентризма), опирающейся в качестве онтологической посылки уже не на сами факты, а на отношения между ними. С этой точки зрения философия имени предвосхитила базовые теоретические положения предикатоцентризма и создала основы для эволюции исследовательских взглядов на язык по принципу “номиноцентризмпредикатоцентризм-семантикоцентризм”. Формирование семантикоцентричной парадигмы (детерминирующей лингвистические особенности языковой единицы ее семантической природой), таким образом, опирается на эволюцию тех общетеоретических положений, которые с той или иной степенью эксплицированности были сформулированы в рамках философии имени.
Անվան փիլիսոփայությունն իրենից ներկայացնում է լեզվական համակարգի հետազոտական հայացքների ամբողջություն՝ միավորված անվան գաղափարի շուրջ: Անվան փիլիսոփայության տեսական հիմքը աշխարհի փաստակենտրոն ընկալումն էր, որի շրջանակներում փաստը կամ իրը համարվում էր գերակա իր հնարավոր համակցությունների նկատմամբ: Անվան փիլիսոփայությունը նախորդում էր ստորոգելիի փիլիսոփայությանը: Այստեղ արդեն գերակա էին համարվում փաստերի համակցությունները, այլ ոչ ինքը փաստը: Անվան փիլիսփայությունը, ինչպես նաև վերջինիս հաջորդած ստորոգելիի փիլիսոփայությունը ամուր տեսական հիմքեր ստեղծեցին ժամանակակից իմաստակենտրոն հետոզոտական հարացույցի կայացման համար:
The philosophy of the name is a set of views on the language, united around the concept of the name. The base of the philosophy of the name was the fact-centric picture of the world, in which the things themselves dominated over the relationship between them. The philosophy of the name as a research paradigm is identified as the forerunner of the philosophy of the predicate (predicate-centrism), whose basis is not the facts themselves but the relationship between them. From this perspective the philosophy of the name anticipated the basic theoretical provisions of predicate-centrism and laid the foundations for the evolution of research views on the language as per the principle “name-centrismpredicate-centrism-semantics-centrism”

Հրատարակութեան վայրը:

Ереван

Ձեւաչափ:

pdf

Նոյնացուցիչ:

oai:arar.sci.am:375092

Լեզու:

ru