Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Մանկավարժության և հոգեբանության հիմնախնդիրներ=Проблемы педагогики и психологии= Main Issues of Pedagogy and Psychology

Հրապարակման ամսաթիվ:

2015

Հատոր:

3

Համար:

3

ISSN:

1829 –1295

Պաշտոնական URL:

Լրացուցիչ տեղեկություն:

Մազիլով Վլադիմիր, Mazilov Vladimir

Այլ վերնագիր:

Գիտական հոգեբանության ճգնաժամը. XXI դար ; Crisis In Psychology: Was Troya Real?

Համատեղ հեղինակները:

Խաչատուր Աբովյանի անվան հայկական պետական մանկավարժական համալսարան

Ծածկույթ:

138-152

Ամփոփում:

This article analyzes the phenomenon of the crisis in psychology. Periodically, there are new publications on the crisis in psychology. This indicates that the topic remains relevant. The article explains the position according to which there are psychological reasons that cause the new generations of psychologists all talk about the crisis. The main thesis of this article ֊ intrusive treatment (and return) to the theme of the crisis there is nothing more than a memory of Psychologists (for themselves), that psychology is not perfect yet, if measured by and large, consider it the science of the human soul, the science of the most amazing and perfect (elevated), as once thought, Aristotle. It is alleged that during the inception of the crisis should be taken in 1874, ie, it coincides with the date of occurrence of psychology as an independent science. Identified and described three levels of crisis.
Հոդվածում դիտարկվում է ճգնաժամի բացառիկության վերլուծությունը հոգեբանության մեջ: Հոգեբանության մեջ ճգնաժամի վերաբերյալ պարբերաբար ի հայտ եկող հրապարակումները փաստում են այն, որ վերջինիս մասին թեման արդիական է և փակված չէ: Հոդվածում սահմանվում է մի դրույթ, որի համաձայն' գոյություն ունեն հոգեբանական դրդապատճառներ, որոնք հնարավորություն են տալիս նոր սերնդի հոգեբաններին խոսելու ճգնաժամի մասին: Ներկայացվող հոդվածի հիմնական դրույթն այն է, որ ճգնաժամի վերաբերյալ կպչուն վերաբերմունքը (և անդրադարձը) ոչ այլ ինչ է, եթե ոչ հոգեբանների հիշողությունը (հենց իրենց համար) այն բանի մասին, որ հոգեբանությունը դեռ կատարյալ վիճակում չէ: Եթե հնարավոր լինի չափել գերակշիռ չափով, պետք է համարել այն գիտություն հոգու մասին, գիտություն' առավել զարմանալիի և կատարյալի (բարձրացման) մասին, ինչպես ենթադրում էր Արիստոտելը: Ապացուցված է, որ ճգնաժամի ստեղծման ժամանակը պետք է ընդունել 1874 թվականը, այսինքն' այն համընկնում է հոգեբանության' որպես ինքնուրույն գիտության առաջացման ժամանակի հետ:

Հրատարակության վայրը:

Երևան

Հրատարակիչ:

Զանգակ հրատ.

Ձևաչափ:

pdf

Նույնացուցիչ:

oai:arar.sci.am:372228