Հրապարակման մանրամասներ:

«Բանբեր Մատենադարանի» միջնադարագիտական, հայագիտական, ձեռագրագիտական հանդեսը լույս է տեսնում Մատենադարանի հիմնադրումից ի վեր: Հանդեսի առաջին երկու համարները լույս են տեսել 1941 և 1950 թվականներին և կոչվել «Գիտական նյութերի ժողովածու»: Այս ժողովածուներում հավաքված էին նախորդիվ Մատենադարանում տեղի ունեցած գիտաժողովների նյութերը:1956 թվականին հրատարակված երրորդ համարից սկսած՝ հանդեսը կրում է այսօրվա անվանումն ու ընդգրկում միջնադարյան մշակույթի տարբեր ոլորտների առնչվող բազմաբնույթ ուսումնասիրություններ, բնագրերի հրապարակումներ և այլն:

Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Բանբեր Մատենադարանի=Bulletin of Matenadaran= Вестник Матенадарана

Հրապարակման ամսաթիւ:

2015

Համար:

22

ISSN:

1829-054X

Լրացուցիչ տեղեկութիւն:

Тамразян Арусяк, Thamrazian Arussiak

Այլ վերնագիր:

Символ прообраза и печати в средневековом армянском эстетическом опыте ; Le symbolique du sceau et de la préfiguration dans l’expérience esthétique de l’Arménie médiévale

Համատեղ հեղինակները:

Մատենադարան. Մեսրոպ Մաշտոցի անվան հին ձեռագրերի ինստիտուտ

Ծածկոյթ:

362-389

Ամփոփում:

В статье представлено преломление универсального античного образа печати и прообраза в армянской средневековой литературе (Давид Анахт, Григор Нарекаци, Григор Татеваци, Иоанн Воротнеци и. т. д.), непосредственное или опосредованное влияние античных истокочников (Платон, Филон Александрийский, Порфирий). Вокруг этого бродячего символа конструируется весь опыт деятельности души – созерцание, созидание, познание, которые переживаются как внутренний акт охвата отпечатка образа, его пробуждение, со-творение, углубление во внутренние слои (1. запись, 2. изображение 3. умственный образ). Творческий и познавательный процесс переживаются как прохождениe печати через слои душевно-познавательных способностей и воссоединениe со своим прообразом, а душа – как обиталище божественных отпечатков, божественного присутствия. Именно этот мир и пути его реализации до проявления в эстетическом опыте средневековья становяться центром тяжести творческой энергии.
L‟article présente la relecture de la symbolique antique universelle du sceau et de la préfiguration dans les manuscrits arméniens médiévaux (notamment dans les œuvres de Grégoire de Narek, de Grégoire de Tatev, de Hovhan Vorotnétsi et d‟autres), ainsi que l‟influence, directes ou indirectes, des sources antiques (Platon, Porphyre, Philon d‟Alexandrie). C‟est autour de cette image errante que s‟articulent (et se construisent) toutes les formes de l‟activité de l‟âme : la contemplation, la création, la connaissance. Celles-ci sont ressenties comme l‟acte intérieur permettant de saisir l‟empreinte de l‟image, son éveil dans notre âme, sa compréhension, la voie qu‟elle fraye dans les strates spirituelles et intellectuelles (1. L‟inscription, 2. La figuration, 3. La vision mentale), sa fusion avec l‟archétype et, pour finir, l‟identification de l‟âme avec les sceaux éternels. Ainsi, l‟âme est perçue comme le siège des empreintes divines et des idées-visions. C‟est précisément ce monde qui, avant même sa réalisation matérielle, devient le centre de gravité de l‟énergie créatrice dans l‟expérience esthétique médiévale.

Հրատարակութեան վայրը:

Երևան

Հրատարակիչ:

«Նաիրի» հրատ.

Ձեւաչափ:

pdf

Նոյնացուցիչ:

oai:arar.sci.am:367876

Լեզու:

hy ; հայերեն

Թուայնացում:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան

Բնօրինակին գտնուելու վայրը:

Երևանի Մեսրոպ Մաշտոցի անվան Մատենադարան