Նիւթ

Վերնագիր: Տնտեսական ինքնիշխանության էությունը և հիմնական հայեցակետերը. տնտեսական ինքնիշխանություն և ազատականություն

Ստեղծողը:

Գևորգյան, Գառնիկ

Տեսակ:

Հոդված

Հրապարակման մանրամասներ:

«Լրաբեր հասարակական գիտությունների» քառամսյա, բազմալեզու, միջմասնագիտական, գրախոսվող հանդեսը ՀՀ ԳԱԱ հասարակական գիտությունները և հայագիտությունը ներկայացնող հնագույն (հիմնադրվել է 1940 թ.) պարբերականն է, որի էջերում աճել և հասունացել են հայագետների և հասարակագետների բազմաթիվ սերունդներ: 1940-1943 թթ. այն հրատարակվել է որպես ԽՍՀՄ ԳԱ նախագահության հայկական մասնաճյուղի՝ Արմֆանի հասարակական և բնական գիտությունների «Տեղեկագիր», 1943-1965 թթ.՝ Հայաստանի ԳԱ-ի «Տեղեկագիր հասարակական գիտությունների»: 1966 թ. ամսագիրը վերանվանվել է «Լրաբեր հասարակական գիտությունների»: 1940-1947 թթ. լույս է տեսել անկանոն պարբերականությամբ՝ 1948-1990 թթ. եղել է ամսագիր. 1991 թ.` երկամսյա, 1992-1995 թթ.` եռամսյա հանդես: 1996-ից առ այսօր այն հրատարակվում է քառամսյա պարբերականությամբ: Տարբեր ժամանակներում «Լրաբերի» գլխավոր խմբագիրներ են եղել անվանի գիտնականներ Հ. Օրբելին (հիմնադիր), Ս. Կարապետյանը, Հ. Բատիկյանը, Խ. Մոմջյանը, Մ. Ներսիսյանը, Ա. Հովհաննիսյանը, Ծ. Աղայանը, Գ. Ստեփանյանը, Հ. Ասլանյանը, Գ. Աբովը, Հ. Ինճիկյանը, Վ. Միքայելյանը, Ա. Խառատյանը: 2017 թ. վերջից սկսած՝ հանդեսի գլխավոր խմբագիրն է Պ. Ավետիսյանը:

Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Լրաբեր հասարակական գիտությունների=Herald of the Social Sciences=Вестник общественных наук

Հրապարակման ամսաթիւ:

2022

Համար:

1

ISSN:

0320-8117

Պաշտոնական URL:


Լրացուցիչ տեղեկութիւն:

Геворгян Гарник, Gevorgyan Garnik

Այլ վերնագիր:

Сущность и основные аспекты экономического суверенитета: экономический суверенитет и либерализм ; The Essence and the Main Aspects of Economic Sovereignty: Economic Sovereignty and Liberalism

Համատեղ հեղինակները:

ՀՊՏՀ կառավարման ամբիոն

Աջակից(ներ):

Պատ․ խմբ՝. Հ․ Գ․ Ինճիկյան (1966-1968) ; Գլխավոր խմբ.՝ Ծ․ Պ․ Աղայան (1969-1972) ; Վ․ Ա․ Միքայելյան (1972-1987) ; Ա․ Ա․ Խառատյան (1988-2017) ; Պ․ Ավետիսյան (2017-)

Ծածկոյթ:

73-87

Ամփոփում:

Տնտեսական ինքնիշխանությունը ցույց է տալիս, թե որքանով երկրի իշխանությունները վճռորոշ ձայն ունեն ազգային տնտեսության ճակատագրին, նրա զարգացման հիմնական առաջնահերթություններին վերաբերող հարցերի հետ կապված որոշումներ կայացնելու գործում: Պետությունն ինքնիշխան է, եթե այն մշակում և իրագործում է իր զարգացման ռազմավարությունը՝ անկախ այլ պետությունների դիրքորոշումներից, միևնույն ժամանակ՝ պահպանելով պետությունների իրավահավասարության և այլ երկրների ներքին գործերին չմիջամտելու սկզբունքները։ Ժամանակակից աշխարհում տնտեսական ինքնիշխանության սպառնալիքները կարող են ունենալ ինչպես ներքին, այնպես էլ արտաքին ծագում՝ պայմանավորված, մի կողմից՝ պետության ներքին կառուցակարգերով, այնպես էլ այլ երկրների կողմից, այդ թվում՝ «փափուկ ուժի» գործադրմամբ տնտեսական ինքնիշխանությանը ներկայացվող սպառնալիքներով։ Այս առումով կարևոր է նաև ազատականության հիմնախնդիրը, քանի որ համապատասխան հակակշիռների և ինստիտուցիոնալ համակարգերի բացակայության դեպքում քաղաքական իշխանությունները տնտեսական ինքնիշխանության ապահովման գործընթացում կարող են փորձել սահմանափակել քաղաքացիների քաղաքական և տնտեսական իրավունքները։
Экономический суверенитет – важнейший компонент суверенитета государства. Он показывает, насколько власти страны имеют решающий голос в принятии решений по вопросам, касающимся судьбы национальной экономики. Экономический суверенитет на практике не может быть абсолютным. Задача состоит в оценке эффективного уровня экономического суверенитета и обеспечении соответствующих условий для его сохранения. Экономический суверенитет – интегральное понятие, которое включает в себя как чисто экономическиe, так и внутренне- и внешнеполитические, а также геополитические компоненты. Обеспечение допустимого и эффективного уровня экономического суверенитета государства – это процесс принятия решений, благодаря которым власти страны, а в более широком смысле – элиты, принимают политические решения, основываясь как на политических, так и на экономических реалиях.
Economic sovereignty is the key element of a state's overall sovereignty. It shows to what extent the country's authorities have an emphasized voice in decisions on the national economy and its key development priorities. Economic sovereignty cannot have absolute measurements. The issue is to evaluate the effective level of economic sovereignty and to provide appropriate conditions for its maintenance. Economic sovereignty is an integral concept, which includes economic, as well as domestic and foreign policy, including geopolitical components. Providing an effective level of economic sovereignty is a decision-making process in which the country's authorities, and in a broader sense, the elites, make political decisions based on both political and economic realities. In the discussion of the theme of economic sovereignty it is important to emphasize the issue of liberalism, as in the absence of appropriate counterbalances and institutional systems, the political authorities may try to restrict the political and economic rights of citizens in the process of ensuring economic sovereignty.

Հրատարակութեան վայրը:

Երևան

Հրատարակիչ:

ՀՀ ԳԱԱ

Ձեւաչափ:

pdf

Նոյնացուցիչ:

կապին հետեւելուն համար սեղմէ հոս ; oai:arar.sci.am:319136

Դասիչ:

АЖ 410

Բնօրինակին գտնուելու վայրը:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան

Նիւթին հաւաքածոները:

Վերջին անգամ ձեւափոխուած է:

Sep 24, 2024

Մեր գրադարանին մէջ է սկսեալ:

May 25, 2022

Նիւթին բովանդակութեան հարուածներուն քանակը:

96

Նիւթին բոլոր հասանելի տարբերակները:

https://arar.sci.am/publication/346444

Ցոյց տուր նկարագրութիւնը RDF ձեւաչափով:

RDF

Ցոյց տուր նկարագրութիւնը OAI-PMH ձեւաչափով։

OAI-PMH

Այս էջը կ'օգտագործէ 'cookie-ներ'։ Յաւելեալ տեղեկատուութիւն