Հրապարակման մանրամասներ:

«Լրաբեր հասարակական գիտությունների» քառամսյա, բազմալեզու, միջմասնագիտական, գրախոսվող հանդեսը ՀՀ ԳԱԱ հասարակական գիտությունները և հայագիտությունը ներկայացնող հնագույն (հիմնադրվել է 1940 թ.) պարբերականն է, որի էջերում աճել և հասունացել են հայագետների և հասարակագետների բազմաթիվ սերունդներ: 1940-1943 թթ. այն հրատարակվել է որպես ԽՍՀՄ ԳԱ նախագահության հայկական մասնաճյուղի՝ Արմֆանի հասարակական և բնական գիտությունների «Տեղեկագիր», 1943-1965 թթ.՝ Հայաստանի ԳԱ-ի «Տեղեկագիր հասարակական գիտությունների»: 1966 թ. ամսագիրը վերանվանվել է «Լրաբեր հասարակական գիտությունների»: 1940-1947 թթ. լույս է տեսել անկանոն պարբերականությամբ՝ 1948-1990 թթ. եղել է ամսագիր. 1991 թ.` երկամսյա, 1992-1995 թթ.` եռամսյա հանդես: 1996-ից առ այսօր այն հրատարակվում է քառամսյա պարբերականությամբ: Տարբեր ժամանակներում «Լրաբերի» գլխավոր խմբագիրներ են եղել անվանի գիտնականներ Հ. Օրբելին (հիմնադիր), Ս. Կարապետյանը, Հ. Բատիկյանը, Խ. Մոմջյանը, Մ. Ներսիսյանը, Ա. Հովհաննիսյանը, Ծ. Աղայանը, Գ. Ստեփանյանը, Հ. Ասլանյանը, Գ. Աբովը, Հ. Ինճիկյանը, Վ. Միքայելյանը, Ա. Խառատյանը: 2017 թ. վերջից սկսած՝ հանդեսի գլխավոր խմբագիրն է Պ. Ավետիսյանը:

Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Լրաբեր հասարակական գիտությունների=Herald of the Social Sciences=Вестник общественных наук

Հրապարակման ամսաթիվ:

2020

Համար:

3

Պաշտոնական URL:

Լրացուցիչ տեղեկություն:

Бобохян Арсен, Bobokhyan Arsen

Այլ վերնագիր:

«Море Тармана и гора Арара»: особенности организации ландшафтa в бассейне озера Ван во II тысячелетии до н.э. ; "The Sea Tarmana and the Mount Arara": Peculiarities of Landscape Organization in the Lake Van Basin during the 2nd Millennium BC

Աջակից(ներ):

Պատ․ խմբ՝. Հ․ Գ․ Ինճիկյան (1966-1968) ; Գլխավոր խմբ.՝ Ծ․ Պ․ Աղայան (1969-1972) ; Վ․ Ա․ Միքայելյան (1972-1987) ; Ա․ Ա․ Խառատյան (1988-2017) ; Պ․ Ավետիսյան (2017-)

Ծածկույթ:

248-280

Ամփոփում:

Աշխարհագրական միջավայրի և դրա բաղադրատարրերի մասին պատկերացումները էական դեր են խաղացել վաղ հասարակություններում ինքնության ձևավորման գործընթացում: Կախված բնապատմական միջավայրից՝ յուրաքանչյուր հասարակություն ստեղծել է արժեքային յուրահատուկ համակարգ և փորձել այն զարգացնել ու մոդելավորել: Այս իմաստով, պատահական չէ, որ կենսատարածքի (լանդշաֆտի) առանձին տարրերի փոխներգործության հարցը այսօր աստիճանաբար դառնում է անցյալը հետազոտող գիտությունների գերխնդիրը: Համադրելով գրավոր (խեթախուռիական), հնագիտական և ազգագրական տվյալները՝ փորձել ենք վերականգնել կենսատարածքի օգտագործման մի կոնկրետ օրինակ (Վանա լճի ավազան, Ք.ա. մոտ II հազարամյակ) և ցույց տալ այդ տարբերակի կայունության աստիճանը: Հետազոտությունը բացահայտում է, մի կողմից, աշխարհագրական պայմաններով թելադրված մշակութային որոշակի գոտու սահմանները, մյուս կողմից՝ համապատասխան արժեքային համակարգի և մտածողության առկայությունը: Ասվածի համատեքստում Վանա լճի ավազանը դառնում է առանձին օրինակ՝ Հայկական լեռնաշխարհի պատմամշակութային ընդհանուր գործընթացները իմաստավորելու համար: Представления о географической среде и ее составляющих сыграли существенную роль в процессе формирования идентичности в ранних обществах. В зависимости от природной среды каждое общество создавало своеобразную систему ценностей и пыталось ee развивать и моделировать. В этом смысле не случайно, что вопрос о взаимовлиянии элементов ландшафта (среды обитания) сегодня становится приоритетом наук, изучающих прошлое. В данном исследовании предпринята попытка объединения письменных (хетто-хурритских), археологических и этнографических данных с целью восстановления конкретного примера использования ландшафта (бассейн озера Ван, ок. II тысячелетия до н.э.) и демонстрации константности этого примера во времени и пространстве. Исследование раскрывает границы культурной зоны, продиктованной географическими условиями, с одной стороны, и наличие соответствующей системы ценностей и мышления ‒ с другой. В контексте сказанного бассейн озера Ван становится конкретным примером для осмысления общих культурно-исторических процессов Армянского нагорья. Representations of the geographical environment and its components played a significant role in the process of identity formation in early societies. Depending on the natural environment, each society created a unique system of values and tried to develop and model it. In this sense, it is not an accident, that the question of the mutual influence of landscape elements today is becoming a priority for the scientific directions that study the past. In this work, an attempt was made to combine written (Hittite-Hurrian), archaeological and ethnographic data in order to restore a specific example of the use of the landscape (Lake Van basin, ca. 2nd millennium BC) and demonstrate the constancy of this example in time and space. The study reveals the boundaries of the cultural zone, dictated by geographical conditions, on the one hand, and the existence of an appropriate system of values and way of thinking, on the other. In this context, the Van Lake basin becomes a concrete case for understanding the general cultural and historical processes oc-curing within the Armenian Highland.

Հրատարակության վայրը:

Երևան

Հրատարակիչ:

ՀՀ ԳԱԱ

Ձևաչափ:

pdf

Նույնացուցիչ:

oai:arar.sci.am:265768

Դասիչ:

АЖ 410

Բնօրինակի գտնվելու վայրը:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան