Հրապարակման մանրամասներ:

«Բանբեր հայագիտության» միջազգային գիտական հանդեսը լույս է տեսնում 2013 թվականից։

Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Բանբեր հայագիտության = Вестник Арменоведения = Review of Armenian studies

Հրապարակման ամսաթիւ:

2024

Համար:

2

ISSN:

e-2953-8173

Պաշտոնական URL:

Լրացուցիչ տեղեկութիւն:

Оганян Рипсиме, Ohanyan Hripsime

Այլ վերնագիր:

Ряд проявлений вежливости в устной речи как компонент коммуникации ; Some Demonstrations Of Politeness In Oral Speech As A Component Of Communication

Աջակից(ներ):

Գլխավոր խմբագիր՝ Պ. Ա. Չոբանյան (2013-2017) ; Ա. Խառատյան (2017-)

Ծածկոյթ:

173-190

Ամփոփում:

Սույն հոդվածը քննության է առնում քաղաքավարության մի շարք դրույթներ՝ որպես բանավոր հաղորդակցության անքակտելի մաս, որը հատուկ է ինչպես հայ ժողովրդի, այնպես էլ քաղաքակիրթ ցանկացած ժողովրդի լեզվամտածողությանը։ Քաղաքավարության մի շարք դրսևորումների քննությունը բանավոր խոսքում իրականացվել է վերջիններս դասակարգելով ըստ խմբերի, ինչպես օրինակ, ողջույնի և հրաժեշտի, ներողություն խնդրելու, խրախուսելու և գոտեպնդելու, հարցեր տալու և հարցադրումներ կատարելու և այլն։ Քննության ընթացքում վեր են հանվել լեզվական միջոցների գործա-բանական առանձնահատկությունները, ինչպես նաև հայ և օտար մշակույթներում դրանց տարբեր դրսևորումները։ Այս հոդվածում ուսումնասիրվել են նաև քաղաքավարության բարձր աստիճանի դրսևորումները, պարտադրանքի նվազեցումը, անուղղակիությունը, հաղորդակցության մասնակիցների սոցիալական մեծ կամ փոքր տարբերությունը, տարիքի առանձնահատկությունները, խոսքի կառուցման ուղղակի դրսևորումները և այլն։ Անշուշտ քննվել են նաև լեզվամտածողության, մշակույթի և համատեքստի դերն ու կարևորությունը հաղորդակցության պահին։ Քննության արդյունքում բացահայտվել է, որ քաղաքավարությունը հանդիսանում է հաղորդակցության կարևորագույն բաղադրիչ։ Իրականում գոյություն չունեն շատ կամ քիչ քաղաքավարի ժողովուրդներ: Յուրաքանչյուր ժողովուրդ յուրովի է քաղաքավարի: Սույն հոդվածում քննելով քաղաքավարության որոշ դրսևորումներ՝ անդրադարձ է արվել նաև դրանց առանձնահատկություններին և կարևորությանը միջմշակութային հաղորդակցության շրջանակներում՝ զուգահեռաբար հենվելով այդ դրսևորումների հայերեն և իսպաներեն, ինչպես նաև տարբեր մշակույթներ բնորոշող օրինակների վրա։ Մշակույթը բացահայտում է հաղորդակցության կոդավորման, այն փոխանցելու և մեկնաբանելու ձևերը: Միջմշակութային հաղորդակցությունը իր տեղն է գտել այնպիսի սոցիալական գիտությունների շարքում, ինչպիսիք են մշակութային ուսումնասիրությունները, լեզվաբանությունը, հոգեբանությունը և հաղորդակցական հմտությունները։
Вежливость является одним из проявлений социального поведения людей. В прагматической лингвистике и, в частности, в общем языкознании существуют вопросы, связанные с этикетными нормами речевого процесса. Язык отражает правила вежливости, коммуникативные модели и стратегии, способствующие гармоничному и эффективному коммуникативному взаимодействию. Понятие вежливости у каждого народа проявляется по-своему, так как вежливость является не только нормой этикета, но и одним из основных компонентов в культуре каждого народа. В данной статье, наряду с рядом особенностей понятия вежливости, обсуждаются также особенности коммуникации в меж-культурных отношениях на примерах испанского и армянского языков. Культура как отдельное понятие исследует металингвистику в качестве особого подхода к проблеме межкультурной коммуникации, на основе которой выстраивается вся система культуры. Коммуникация – это любой вид общения между людьми. В лингвистическом понимании она подразумевает общение как вербальное, так и невербальное. В другом понимании коммуникация – это система информационного обмена внутри того или иного общества или культуры. Основными факторами коммуникации являются индивидуальность, различные отношения, национальная принадлежность и др. Все формы вежливости включают в себя нормы этикета, которые в свою очередь являются основными элементами коммуникации, и их отсутствие может спровоцировать межкультурный конфликт. Следует отметить, что большую роль в этом играет ряд социальных вопросов: язык, нация, национальные языки как историческая категория, взаимосвязи между языковыми и социальными структурами, а также возраст, пол, определённый уровень образования, социальный статус и контекст. Лингвистика является одним из основных инструментов, который направлен на смягчение коммуникативных конфликтов, возникающих при несоблюдении коммуникативных норм. Из вышесказанного следует, что формы вежливости являются важнейшими компонентами в коммуникации.
Summary Politeness is one of the demonstrations of people’s social behavior. Pragmatic communication is the use of a set of sociolinguistic rules related to language within a communicative context; that is, pragmatics is the way language is used to communicate rather than the way language is structured. The way you act when you are respectful, thoughtful, and kind towards others is politeness. Politeness makes you say "Thank you!" when someone hands you the pen you dropped. So, being polite means behaving in a way that is socially correct and shows understanding of other people’s feelings. Courtesy is expressed differently in every nation, as it is not only a norm of etiquette, but also one of the main components of every nation's culture. This article reveals some features of the concept of politeness, it also analyzes the features of communication in cross-cultural relations using examples of the Spanish and Armenian languages. Culture, as a separate concept, explores metalinguistics as a special approach to the problem of cross-cultural communication, based on which the entire cultural system is built, in which the main element for its construction is not a sentence, but an utterance. In linguistics, it implies communication both verbal and non-verbal. In another understanding, communication is a system of information exchange within a particular society or culture. The main factors of communication are individuality, various relationships, nationality, etc. All forms of politeness include etiquette norms, which in turn are the main elements of communication and their absence can provoke cross-cultural conflict. It should be noted that a number of social issues play an important role in this: language, nation, national languages as a historical category, the relationship between linguistic and social structures, as well as age, gender, level of education, social status and context. In the social study of language, linguistic politeness has played a central role. It is also part of sociolinguistics and pragmatics. Each country has a variety of cultures and language accuracy in communication. Language is one of the main tools aimed at mitigating communication conflicts that arise when communication norms are not observed. From the above, it follows that forms of politeness are the most important components of communication.

Հրատարակութեան վայրը:

Երևան

Հրատարակիչ:

ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատ.

Ձեւաչափ:

pdf

Նոյնացուցիչ:

կապին հետեւելուն համար սեղմէ հոս ; oai:arar.sci.am:378481

Դասիչ:

АЖ 717

Բնօրինակին գտնուելու վայրը:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան