Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

«Ամբերդ» տեղեկագիր="Ambert" bulletin= "Амберт" бюллетень

Հրապարակման ամսաթիվ:

2023

Համար:

5(24)

ISSN:

2579-2989

Լրացուցիչ տեղեկություն:

Շահրիմանյան Թերեզա, Shahrimanyan Tereza

Այլ վերնագիր:

Համատեղ կացություն. բռնի տեղահանվածներին և միայնակ տարեցներին օգնելու ծրագրեր ; Shared Housing: Programs to Help Forcibly Displaced and Lonely Elderly People

Ծածկույթ:

13-22

Ամփոփում:

Удовлетворение жилищных потребностей насильственно перемещенных лиц — это долгосрочная задача, требующая целостного подхода с участием правительств, гуманитарных организаций, местных сообществ и самих перемещенных лиц. Целью должно быть предоставление безопасных, достойных и устойчивых жилищных решений, которые позволят насильственно перемещенным лицам и семьям восстановить свою жизнедеятельность и самодостаточность. Для страны, как Армения, с относительно небольшим населением, 100 000 насильственно перемещенных лиц могут считаться значительным числом (около 3,36% населения) и такие крупные потоки насильственно перемещенных лиц могут оказать серьезное давление на ресурсы и инфраструктуру, а также на способность правительства и гуманитарных организаций предоставить им необходимую поддерж-ку, жилье и услуги. Помимо количественных аспектов, важно также учитывать контекст и причины насильственного перемещения, а также степень уязвимости и потребности этих лиц. Независимо от численности и качественной стороны, важно также предоставлять помощь для их реинтеграции в общество. Поэтому в создавшейся сложной ситуации важен поиск оптимальных решений, которые позволят совместить решение нескольких задач в случае ограниченности имеющихся ресурсов. Программа, которая сочетает жилье для насильственных переселенцев и одиноких пожилых людей, может быть эффективным и важным шагом к социальной интеграции и поддержке уязвимых групп в обществе. Таким образом можно достичь социаль- ной интеграции и снизить социальную изоляцию одновременно..
Բռնի տեղահանվածների բնակարանային կարիքների բավարարումը երկարաժամկետ մարտահրավեր է, որը պահանջում է համապարփակ մոտեցում՝ կառավարությունների, մարդասիրական կազմակերպությունների, տեղական համայնքների և հենց տեղահանվածների ներգրավմամբ: Նպատակը պետք է լինի ապահովել անվտանգ, արժանապատիվ և կայուն բնակարանային լուծումներ, որոնք հնարավորություն կտան տեղահանված մարդկանց և ընտանիքներին վերականգնել իրենց կյանքը և վերականգնել ինքնաբավությունը: Համեմատաբար փոքր բնակչություն ունեցող Հայաստանի նման երկրի համար 100.000 հարկադիր տեղահանվածները կարող են զգալի թիվ համարվել (բնակչության մոտ 3,36%-ը), և բռնի տեղահանվածների նման մեծ հոսքերը կարող են լուրջ ճնշում գործադրել ռեսուրսների և ենթակառուցվածքների, ինչպես նաև՝ կառավարության և մարդասիրական կազմակերպությունների կարողությունների վրա՝ նրանց տրա- մադրելու անհրաժեշտ աջակցություն, բնակարաններ և ծառայություններ: Բացի քանակական ասպեկտներից, կարևոր է նաև հաշվի առնել հարկադիր տեղահանման համատեքստը և պատճառները, ինչպես նաև այդ անձանց խոցելիությունն ու կարիքները: Անկախ քանակից և որակից, կարևոր է օգնություն և պաշտպանություն ցուցաբերել բռնի տեղահանված մարդկանց և աշխատել կայուն լուծումների վրա՝ նրանց վերաբնակեցման և հասարակության մեջ վերաինտեգրվելու համար: Ուստի, ներկա բարդ իրավիճակում կարևոր է փնտրել օպտիմալ լուծումներ, որոնք թույլ կտան համատեղել մի քանի խնդիրների լուծումը առկա սահմանափակ ռեսուրսների դեպքում։ Ներքին տեղահանվածների և միայնակ ապրող տարեցների բնակարանները համատեղող ծրագիրը կարող է լինել արդյունավետ և կարևոր քայլ սոցիալական ներառման և հասարակության խոցելի խմբերին աջակցելու ուղղությամբ։ Այս կերպ կարելի է հասնել սոցիալական ներառման և միաժամանակ նվազեցնել սոցիալական մեկուսացումը:
Meeting the housing needs of forcibly displaced individuals is a long-term task that requires a holistic approach with the participation of governments, humanitarian organizations, local communities and the displaced persons themselves. The goal should be to provide safe, decent and sustainable housing solutions that will allow forcibly displaced persons and families to rebuild their lives and restore self-sufficiency. For a country like Armenia with a relatively small population, 100,000 forcibly displaced people can be considered a significant number (about 3.36% of the population) and such large flows of forcibly displaced people can put serious pressure on resources and infrastructure, as well as on the ability of the government and humanitarian organizations to provide them with the necessary support, housing and services. In addition to numerical aspects, it is also important to take into account the context and causes of forced displacement, as well as the degree of vulnerability and needs of these persons. Regardless of the number and quality, it is important to provide assistance and protection to forcibly displaced individuals and work on sustainable solutions for their relocation and reintegration into society. Therefore, in the created complex situation, it is important to search for optimal solutions that will allow to combine the solution of several tasks in case of limited resources. A program that combines housing for refugees and lonely elderly people can be an effective and important step towards social integration and support of vulnerable groups of the society. Thus, it is possible to achieve social integration and reduce social isolation at the same time

Հրատարակիչ:

ՀՊՏՀ «Տնտեսագետ» հրատ․

Ձևաչափ:

pdf

Նույնացուցիչ:

oai:arar.sci.am:370009

Գլխավոր նշում:

Նյութը վերցված է Հայաստանի պետական տնտեսագիտական համալսարանի կայքից։