Հրապարակման մանրամասներ:

Լույս է տեսնում տարեկան 6 անգամ

Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

«Ամբերդ» տեղեկագիր="Ambert" bulletin= "Амберт" бюллетень

Հրապարակման ամսաթիւ:

2023

Համար:

5(24)

ISSN:

2579-2989

Պաշտոնական URL:

Լրացուցիչ տեղեկութիւն:

Պետրոսյան Նարինե, Petrosyan Narine

Այլ վերնագիր:

ԵԱՏՄ-ն՝ փոփոխվող աշխարհակարգում. առաջնահերթություններ և ակնկալիքներ ; EAEU in the Changing World Order: Priorities and Expectations

Ծածկոյթ:

75-80

Ամփոփում:

Борьба за доминирующее положение среди мировых экономических «гигантов», которую мы затрагивали в наших предыдущих статьях, продолжает оставаться одной из самых обсуждаемых и самых актуальных тем. Стремления получить контроль над отдельными странами и регионами, переходя из региона в регион, не обошли и ЕАЭС. Будучи одним из наиболее противоречивых, но при этом неоднородных и единодушных экономических объединений, ЕАЭС оставляет впечатление структуры, подверженной роспуску в случае несовершенных и сильных потрясений. Оказавшись в центре геополитической борьбы, государства-члены ЕАЭС, независимо от своей воли, «вынуждены» выбрать одну из сторон борьбы, чтобы не отставать от продолжающейся гонки и занять выгодные позиции в этой борьбе перераспределения ролей. Конечно, может показаться, что нейтралитет – лучший и, возможно, самый безопасный вариант. Разумен ли нейтралитет, как получить максимальную выгоду от этой борьбы, смогут ли государства-члены ЕАЭС выйти из ситуации победителями и чего ожидать от дальнейшего развития событий?
Համաշխարհային տնտեսական «հսկաների» միջև գերիշխող դիրքի համար պայքարը, որին անդրադարձել էինք մեր նախորդ հոդվածներում, շարունակում է մնալ ամենաքննարկվող և ամենաարդիական թեմաներից մեկը։ Որոշակի երկրների և տարածաշրջանների նկատմամբ վերահսկողություն ձեռք բերելու ձգտումները, անցնելով տարածաշրջանից տարածաշրջան, չեն շրջանցել նաև ԵԱՏՄ-ն։ Լինելով ամենահակասական, դեռևս ոչ միատարր և միակարծիք տնտեսական միավորումներից մեկը` ԵԱՏՄ-ն թողնում է անկատար և ուժեղ ցնցումների պարագայում տարրալուծման ենթակա կառույցի տպավորություն։ Հայտնվելով աշխարհաքաղաքական պայքարի կիզակետում՝ ԵԱՏՄ անդամ երկրները, իրենց կամքից անկախ, «ստիպված» են ընտրել պայքարի կողմերից մեկին՝ շարունակվող մրցավազքից հետ չմնալու և դերային վերաբաշխումներում շահեկան դիրքեր գրավելու համար։ Իհարկե, կարող է թվալ, թե ընտրության լավագույն և, թերևս, ամենաապահով տարբերակը չեզոքությունն է։ Արդյո՞ք խելամիտ է չեզոքությունը, ինչպե՞ս առավելագույնը քաղել այս պայքարում, արդյո՞ք ԵԱՏՄ անդամ երկրները կկարողանան շահող դուրս գալ ստեղծված իրավիճակից, և ի՞նչ ակնկալել հետագա զարգացումներից։
The struggle for a dominant position among the world's economic "giants", as discussed in our previous papers, continues to be one of the most debated and relevant topics. The desire to gain control over individual countries and regions, moving from region to region, has not bypassed the EAEU. Being one of the most controversial, yet simultaneously heterogeneous and cohesive economic associations, the EAEU leaves the impression of a structure subject to dissolution in the event of imperfect and strong shocks. Finding themselves at the center of a geopolitical struggle, the EAEU member states, regardless of their will, are “forced” to choose one of the sides in the struggle in order to keep up with the ongoing race and take advantageous positions in this struggle of roles. Of course, it may seem that neutrality is the best and, perhaps, the safest option. Is neutrality reasonable, how to get the maximum benefit from this struggle, will the EAEU member states be able to emerge victorious from the situation, and what to expect from further developments?

Հրատարակիչ:

ՀՊՏՀ «Տնտեսագետ» հրատ․

Ձեւաչափ:

pdf

Նոյնացուցիչ:

oai:arar.sci.am:370019

Գլխաւոր նշումը:

Նյութը վերցված է Հայաստանի պետական տնտեսագիտական համալսարանի կայքից։