Publication Details:

«Լրաբեր հասարակական գիտությունների» քառամսյա, բազմալեզու, միջմասնագիտական, գրախոսվող հանդեսը ՀՀ ԳԱԱ հասարակական գիտությունները և հայագիտությունը ներկայացնող հնագույն (հիմնադրվել է 1940 թ.) պարբերականն է, որի էջերում աճել և հասունացել են հայագետների և հասարակագետների բազմաթիվ սերունդներ: 1940-1943 թթ. այն հրատարակվել է որպես ԽՍՀՄ ԳԱ նախագահության հայկական մասնաճյուղի՝ Արմֆանի հասարակական և բնական գիտությունների «Տեղեկագիր», 1943-1965 թթ.՝ Հայաստանի ԳԱ-ի «Տեղեկագիր հասարակական գիտությունների»: 1966 թ. ամսագիրը վերանվանվել է «Լրաբեր հասարակական գիտությունների»: 1940-1947 թթ. լույս է տեսել անկանոն պարբերականությամբ՝ 1948-1990 թթ. եղել է ամսագիր. 1991 թ.` երկամսյա, 1992-1995 թթ.` եռամսյա հանդես: 1996-ից առ այսօր այն հրատարակվում է քառամսյա պարբերականությամբ: Տարբեր ժամանակներում «Լրաբերի» գլխավոր խմբագիրներ են եղել անվանի գիտնականներ Հ. Օրբելին (հիմնադիր), Ս. Կարապետյանը, Հ. Բատիկյանը, Խ. Մոմջյանը, Մ. Ներսիսյանը, Ա. Հովհաննիսյանը, Ծ. Աղայանը, Գ. Ստեփանյանը, Հ. Ասլանյանը, Գ. Աբովը, Հ. Ինճիկյանը, Վ. Միքայելյանը, Ա. Խառատյանը: 2017 թ. վերջից սկսած՝ հանդեսի գլխավոր խմբագիրն է Պ. Ավետիսյանը:

Journal or Publication Title:

Լրաբեր հասարակական գիտությունների=Herald of the Social Sciences=Вестник общественных наук

Date of publication:

2022

Number:

1

ISSN:

0320-8117

Official URL:

Additional Information:

Գասպարյան Արամ, Թամրազյան Անուշ, Гаспарян Арам, Тамразян Ануш

Other title:

Սուֆիական միաբանություններն Ալժիրում. պայքար իշխանության համար ; Суфийские ордены в Алжире: борьба за власть

Corporate Creators:

Institute of Oriental Studies of NAS RA

Contributor(s):

Պատ․ խմբ՝. Հ․ Գ․ Ինճիկյան (1966-1968) ; Գլխավոր խմբ.՝ Ծ․ Պ․ Աղայան (1969-1972) ; Վ․ Ա․ Միքայելյան (1972-1987) ; Ա․ Ա․ Խառատյան (1988-2017)

Coverage:

116-129

Abstract:

Սուֆիական միաբանությունների ներսում, XI դ. սկսած, ձևավորվեցին միստիկ փիլիսոփայության և փորձընթացի հիմնական դպրոցները, որոնց բազմաթիվ ճյուղավորումների և ուղղությունների միջոցով սուֆիզմը տարածում ստացավ աշխարհի տարբեր ծայրերում: Մաղրիբը նույնպես յուրահատուկ տարածաշրջան էր սուֆիզմի զարգացման համար. այստեղ շատ մեծ էր սուֆիական միաբանությունների դերը տարածաշրջանի սոցիալ-քաղաքական կյանքում: XΙX դարում արդեն սուֆիական միաբանությունները դարձան համակարգող ուժ օտարերկրյա զավթիչների դեմ պայքարող մուսուլմանական հասարակության համար: Մասնավորապես, Ալժիրում անվիճելի էր սուֆիական միաբանությունների դերը երկրի ներքին կյանքում: Այստեղ դրանք ստանձնեցին ազատագրական շարժումների՝ հակաթուրքական, այնուհետև նաև հակաֆրանսիական պայքարի ղեկավարումը: Սակայն որքան էլ մեծ լինեին միաբանությունների ազդեցությունն ու հեղինակությունը, նրանց այդպես էլ չհաջողվեց համախմբվել մեկ միասնական նպատակի շուրջ դրանց միջև առկա անհաղթահարելի տարաձայնությունների, անվստահության, հաճախ նույնիսկ թշնամանքի պատճառով: Այնուամենայնիվ, այս ժամանակաշրջանում ձևավորված գաղափարները և տեղի ունեցած ապստամբությունները հսկայական ազդեցություն ունեցան ոչ միայն Ալժիրի հակաֆրանսիական պայքարի, այլ նաև երկրի հետագա պատմական զարգացման վրա:
На протяжении XΙ века основные школы мистической философии и практики были сформированы внутри суфийских орденов, и благодаря их многочисленным ветвям и направлениям суфизм распространился в разных частях мира. Магриб тоже был уникальным регионом для развития суфизма. Суфийские ордены, являясь местом единства для многих людей, могли в случае необходимости использовать эту силу в политической борьбе или в повстанческих движениях. Уже в XΙX веке они стали координирующей силой мусульманского общества в борьбе с иностранными захватчиками. В частности, в Алжире неоспоримой была роль суфийских орденов во внутренних делах страны. Они возглавили освободительные движения ­ антитурецкую, а затем и антифранцузскую борьбу. Однако, как бы ни было велико влияние и значение суфийских орденов, им не удалось объединиться вокруг общей цели из-за непреодолимых разногласий, недоверия, а часто даже вражды между собой. Однако сформировавшиеся в этот период идеи, вспыхнувшие вос-стания оказали огромное влияние не только на антифранцузскую борьбу Алжира, но и на дальнейшее историческое развитие страны.
The basic schools of mystical philosophy and practice were formed within Sufi orders (Tarikas) from the 11th century. Sufism spread to different parts of the world through its many branches. Maghrib also was a unique region for the development of Sufism. The Sufi orders had a great role in socio-political life of the region. The Tarikas were the place of great unity for many people and used that force in political struggle or insurgent movements. In the 19th century, Sufi orders in Algeria became a coordinating force for Muslim society fighting against colonising empires. They took the leadership in liberation movements of the anti-Turkish firstly and then the anti-French struggle. However, they did not succeed in uniting around a common goal due to the disagreement, distrust and even hostility. But it should be noted that the concepts formed during this period, the uprisings that took place, had a huge impact not only on the Algerian anti-French struggle but also on the further historical development of the country.

Place of publishing:

Երևան

Publisher:

ՀՀ ԳԱԱ

Format:

pdf

Identifier:

click here to follow the link ; oai:arar.sci.am:319173

Call number:

АЖ 410

Location of original object:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան