Հրապարակման մանրամասներ:

«Բանբեր հայագիտության» միջազգային գիտական հանդեսը լույս է տեսնում 2013 թվականից։

Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Բանբեր հայագիտության = Вестник Арменоведения = Review of Armenian studies

Հրապարակման ամսաթիվ:

2025

Համար:

3

ISSN:

1829-4073 ; e-2953-8173

Պաշտոնական URL:

Լրացուցիչ տեղեկություն:

Ղազարյան Աստղիկ

Այլ վերնագիր:

Հայ ավետարանական կրթական հաստատությունները Սիրիայում և Լիբանանում 1920–1940-ական թթ․

Աջակից(ներ):

Գլխավոր խմբագիր՝ Պ. Ա. Չոբանյան (2013-2017) ; Ա. Խառատյան (2017-)

Ծածկույթ:

38-55

Ամփոփում:

The formation and development of the educational systems of Armenian communities in the Middle East were shaped not only by pedagogical needs but also by the imperative to preserve and strengthen national, religious, and cultural identity. The educational life of these communities was largely guided by church structures. Preschools functioned under the auspices of various churches, including the Apostolic, Catholic, and Evangelical denominations. Armenian Evangelical educational institutions in the Middle East, established particularly in the aftermath of the Armenian Genocide, were distinguished by their religious and national orientations. In these schools, alongside instruction in the Holy Scripture, considerable attention was devoted to teaching the Armenian language, literature, and history; conducting prayers in the native language; and providing foreign-language education, which enabled students to pursue higher studies. Many Evangelical schools operated under missionary auspices, through which support was provided for improving buildings and material-technical conditions. Special emphasis was also placed on the education of girls, ensuring their equal participation in the learning process.
Մերձավոր Արևելքի հայ համայնքների կրթական համակարգի ձևավորումն ու զարգացումը պատմականորեն պայմանավորված է եղել ոչ միայն կրթական պահանջներով, այլև ազգային, կրոնական ու մշակութային ինքնության պահպանման և վերականգնման հրամայականներով։ Հայ համայնքների կրթական կյանքը ձևավորվել է հիմնականում եկեղեցական կառույցների ներքո․ եկեղեցիների հովանու ներքո գործել են նախակրթարաններ՝ ընդգրկելով ինչպես առաքելական, այնպես էլ կաթոլիկ և ավետարանական համայնքները։ Հայ ավետարանական կրթօջախները, որոնք սկսեցին ստեղծվել հատկապես ցեղասպանությունից հետո՝ 1920-ական թվականներին, առանձնանում էին ոչ միայն կրոնական, այլև ազգային կրթադաստիարակչական ուղղվածությամբ։ Այս դպրոցներում Սուրբ գրքի ուսուցմանը զուգահեռ մեծ ուշադրություն էր դարձվում հայոց լեզվի, գրականության և պատմության պատմության դասավանդմանը, մայրենի լեզվով աղոթքների կատարմանը, ինչպես նաև օտար լեզուների ուսուցմանը, ինչը հնարավորություն էր տալիս աշակերտներին շարունակել ուսումը բարձրագույն հաստատություններում։ Ավետարանական դպրոցների գործունեությունը հաճախ իրականացվում էր միսիոներների հովանու ներքո, որոնց աջակցությամբ բարելավվում էին շենքային պայմանները։ Հատուկ ուշադրություն էր դարձվում նաև աղջիկների կրթությանը՝ ապահովելով նրանց հավասար մասնակցություն կրթական գործընթացին։

Հրատարակության վայրը:

Երևան

Հրատարակիչ:

ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատ.

Ձևաչափ:

pdf

Նույնացուցիչ:

սեղմիր այստեղ կապին հետևելու համար ; oai:arar.sci.am:425828

Դասիչ:

АЖ 717

Բնօրինակի գտնվելու վայրը:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան