Հրապարակման մանրամասներ:

«Արցախի երիտասարդ գիտնականների և մասնագետների միավորում» (ԱԵԳՄՄ) հասարակական կազմակերպության «Գիտական Արցախ» պարբերականն ընդգրկված է ՀՀ ԲՈԿ-ի կողմից հաստատված «Ատենախոսությունների հիմնական արդյունքների և դրույթների հրատարակման համար ընդունելի գիտական հրատարակությունների» ցանկում: Պարբերականը, որի հիմնադիրը Երևանի պետական համալսարանն է, լույս է տեսնում տարեկան առնվազն 2 անգամ (2020 թվականից՝ տարեկան 4 անգամ):

Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Գիտական Արցախ=Scientific Artsakh=Научный Арцах

Հրապարակման ամսաթիւ:

2025

Հատոր:

2 (25)

ISSN:

e-2738-2672 ; 2579-2652

Պաշտոնական URL:

www.artsakhlib.am

Լրացուցիչ տեղեկութիւն:

Ghazinyan Sergey, Казинян Сергей

Այլ վերնագիր:

Право на возвращение и право собственности лиц, принудительно перемещённых из Нагорного Карабаха (Арцаха), в контексте международного права ; The Right to Return and the Right to Property of Persons Forcibly Displaced from Nagorno-Karabakh (Artsakh) in the Context of International Law

Ծածկոյթ:

82-96

Ամփոփում:

2023 թ․ Լեռնային Ղարաբաղի (Արցախի) բնակչության բռնի տեղահանությունը և նրանց իրավական կարգավիճակի վերաբերյալ խնդիրները առաջացրել են նրանց վերադարձի և սեփականության իրավունքների պահպանմանը վերաբերող մի շարք իրավական հարցեր։ Սույն հոդվածը նպատակ ունի վերլուծելու՝ Լեռնային Ղարաբաղի (Արցախի) բնակչության՝ վերը նշված իրավունքների բովանդակությունը և իրավական կարգավիճակով պայմանավորված՝ դրանց սահմանափակումների հնարավորությանն առնչվող հարցեր։ Որպես խնդիր դիտարկվում են թե՛ վերադարձի իրավունքի կիրառելիությունը հակամարտությունից հետո, թե՛ սեփականության իրավունքի ճանաչումը միջազգային և տարածաշրջանային իրավական հարթակներում։ Մարդու իրավունքների միջազգային փաստաթղթերի, Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանի (այսուհետ՝ ՄԻԵԴ) նախադեպային իրավունքի և այլ համեմատելի իրավիճակների վերլուծությունը փաստում է, որ նշված իրավունքները չեն կարող սահմանափակվել իրավական կարգավիճակի հիմքով։ Վերադարձի և սեփականության իրավունքները ճանաչվում են որպես շարունակական իրավունքներ, որոնք ենթակա են պաշտպանության՝ անկախ իրավական կարգավիճակից։ Հոդվածում հանգամանալից ներկայացված են նաև պետությունների պարտավորությունները և միջազգային մշտադիտարկման մեխանիզմների դերը դրանց երաշխավորման գործում։ Բացի իրավական փաստաթղթերի՝ բովանդակային և համեմատական վերլուծությունից, հոդվածում կիրառվել է նաև իրավական մոտեցումների՝ համադրված և դատական նախադեպերի՝ գործնական կիրառման գնահատում։ Հետազոտությունը ներառում է նաև համատեքստային վերլուծություն՝ հակամարտությունից հետո ձևավորված իրավիճակային գործոններն արձանագրելու նպատակով։
The forced displacement of the population of Nagorno-Karabakh (Artsakh) in 2023 and the resulting questions regarding their legal status have raised a number of legal issues concerning the protection of their right to return and right to property. This article aims to analyse the scope of these rights and examine whether they may be lawfully restricted based on the legal status of the displaced persons. The applicability of the right to return in the post-conflict context and the recognition of property rights under international and regional legal frameworks are among the central questions addressed. Based on the analysis of international human rights instruments, the case law of the European Court of Human Rights (ECHR), and comparative post-conflict situations, the article demonstrates that these rights cannot be restricted solely on the basis of legal status. The rights to return and to property are recognised as continuing rights, subject to protection regardless of an individual’s legal classification. The article also elaborates on state obligations and the role of international monitoring mechanisms in ensuring the enforcement of these rights. In addition to the content-based and comparative analysis of legal instruments, the article also employs a combined examination of legal approaches and an assessment of the practical application of judicial precedents. The study further includes a contextual analysis aimed at identifying the situational factors that emerged in the aftermath of the conflict.
Принудительное выселение населения Нагорного Карабаха (Арцаха) в 2023 году и связанные с этим вопросы правового статуса вызвали ряд юридических проблем, касающихся обеспечения их права на возвращение и права собственности. Настоящая статья направлена на анализ содержания этих прав, а также на рассмотрение вопроса о допустимости их ограничения в зависимости от правового статуса перемещённых лиц. В центре внимания — как применимость права на возвращение в постконфликтный период, так и признание права собственности в рамках международного и регионального права. Опираясь на международные документы в области прав человека, прецедентную практику Европейского суда по правам человека (ЕСПЧ), а также сравнительный анализ других постконфликтных ситуаций, статья демонстрирует, что указанные права не могут быть ограничены лишь на основании правового статуса. Права на возвращение и на собственность признаются как непрерывные и подлежащие защите вне зависимости от юридической классификации лица. В статье также подробно рассматриваются обязательства государств и роль международных механизмов мониторинга в обеспечении реализации этих прав. В дополнение к содержательному и сравнительному анализу правовых документов в статье также применяется комплексное рассмотрение правовых подходов и оценка практического применения судебных прецедентов. Исследование включает также контекстуальный анализ с целью выявления ситуационных факторов, возникших после конфлик

Հրատարակութեան վայրը:

Երևան

Հրատարակիչ:

«Արցախ» հրատ.

Ձեւաչափ:

pdf

Նոյնացուցիչ:

oai:arar.sci.am:424512