Publication Details:

«Արցախի երիտասարդ գիտնականների և մասնագետների միավորում» (ԱԵԳՄՄ) հասարակական կազմակերպության «Գիտական Արցախ» պարբերականն ընդգրկված է ՀՀ ԲՈԿ-ի կողմից հաստատված «Ատենախոսությունների հիմնական արդյունքների և դրույթների հրատարակման համար ընդունելի գիտական հրատարակությունների» ցանկում: Պարբերականը, որի հիմնադիրը Երևանի պետական համալսարանն է, լույս է տեսնում տարեկան առնվազն 2 անգամ (2020 թվականից՝ տարեկան 4 անգամ):

Journal or Publication Title:

Գիտական Արցախ=Scientific Artsakh=Научный Арцах

Date of publication:

2025

Volume:

2 (25)

ISSN:

e-2738-2672 ; 2579-2652

Official URL:

www.artsakhlib.am

Additional Information:

Mkrtichyan Anna, Мкртичян Анна

Other title:

Documentary Film as a Media Tool in Azerbaijan’s Information Policy after the 44-Day War (2020–2023) ; Документальный фильм как медиaинструмент в информационной политике Азербайджана после 44-дневной войны (2020–2023 гг.)

Coverage:

215-223

Abstract:

Ղարաբաղյան հակամարտության արդի փուլը և դրա հետևանքով ձևավորված ռազմաքաղաքական ու տեղեկատվական իրողությունները պահանջում են բազմակողմանի ուսումնասիրմամբ անդրադառնալ հիմնախնդրին առնչվող երևույթներին։ Հոդվածի նպատակն է ներկայացնել Արդրբեջանի արտաքին տեղեկատվական քաղաքականությունը 44-օրյա պատերազմից հետո՝ մինչև 2023թ․ Արցախի բնակչության բռնի տեղահանությունն ընդգրկող ժամանակահատվածում՝ վավերագրական կինոարտադրության օրինակով։ Վիդեոբովանդակությունը դիտարկել ենք որպես մեդիագործիք տեղեկատվական պատերազմում, վեր հանել դրա կիրառման դրսևորումները՝ ուղղված ադրբեջանական հայատյաց քաղաքականության շարունակական խորացմանը։ Նպատակին հասնելու համար առաջադրել ենք հետևյալ խնդիրները՝ վերլուծել հետպատերազմական շրջանում Ադրբեջանի պետական կառույցների նախաձեռնությամբ ստեղծված և տեղական ու միջազգային տեղեկատվական միջավայրում տարածված վավերագրական ֆիլմերի բովանդակային շեշտադրումները՝ դիտարկելով դրանց կառուցվածքային, գաղափարախոսական և մեկնաբանողական առանձնահատկությունները, ինչպես նաև բացահայտել դրանցում արտացոլված իրողությունների ներկայացման մեթոդաբանական մոտեցումներն ու տեղեկատվական ազդեցության ռազմավարությունները։ Հատուկ ուշադրություն է դարձվել վավերագրական կինոյին՝ որպես հանրային գիտակցության ձևավորման, հուշապատմության կառուցման և տեղեկատվական ռազմավարությունների արտացոլման ազդեցիկ միջոցի։ Ժամանակակից աշխարհում պատերազմները տեղի են ունենում ոչ միայն ռազմի դաշտում, այլև մեդիատիրույթում, որտեղ կիրառվում են տարաբնույթ հաղորդակցական ռազմավարություններ և տեղեկատվական մանիպուլյացիայի գործիքակազմ՝ հասարակական ընկալումները վերահսկելու և քաղաքական նպատակներ սպասարկելու համար։
Աշխատանքը շարադրվել է քննական, համադրման և համեմատական մեթոդների կիրառմամբ։ Հետազոտության հիմնական եզրահանգումն այն է, որ 44-օրյա պատերազմից հետո Ադրբեջանի տեղեկատվական քաղաքականությունը նպատակաուղղված է իր դիրքորոշման և ձեռքբերումների ներկայացմանը, որտեղ վավերագրական ֆիլմարտադրությունն օգտագործվում է որպես քարոզչական գործիք՝ հաճախ միակողմանի գնահատականներով և ապատեղեկատվության տարրերով։
The current phase of the Nagorno-Karabakh conflict and the resulting politico-military and informational realities necessitate a comprehensive examination of the issue. The purpose of the article is to analyze Azerbaijan’s informational policy in the period following the 44-day war up to the forced displacement of the Armenian population of Artsakh in 2023, using documentary film production. We observe the video content as a media tool in the context of an information war, identifying its uses in deepening and perpetuating Azerbaijan’s anti-Armenian policy. To achieve the research objective, we have set the following goals: to analyze the content emphases of documentary films produced under the initiative of Azerbaijan’s state structures in the post-war period and disseminated in local and international informational domains, examining their structural, ideological, and interpretative features, as well as identifying the methodological approaches used to present the depicted realities and the strategies of informational influence. Special attention is given to documentary film as a powerful medium for shaping public consciousness, constructing collective memory, and reflecting broader informational strategies. In today’s world, warfare occurs not only on the battlefield but also within the media sphere, where diverse communication strategies and tools of information manipulation are employed to shape public perception and serve political ends. The research is conducted using analytical, critical and comparative methods. The main conclusion of the research is that, following the 44-day war Azerbaijan’s information policy has been strategically oriented toward promoting its narrative of achievement and position, with documentary film production serving as a key propaganda instrument - frequently marked by one-sided assessments and elements of disinformation.
Современный этап карабахского конфликта и сформировавшиеся в его результате военно-политические и информационные реалии требуют всестороннего изучения явлений, связанных с данным конфликтом․ Целью данной статьи является анализ внешней информационной политики Азербайджана в период с окончания 44-дневной войны до насильственного перемещения населения Арцаха в 2023 году на примере документального кинопроизводства. Видеоконтент рассматривается как медиаинструмент в информационной войне, раскрываются формы его применения, направленные на углубление антиармянской политики Азербайджана. Для достижения поставленной цели были выдвинуты следующие задачи: проанализировать содержательные акценты документальных фильмов, созданных по инициативе государственных структур Азербайджана в послевоенный период и распространённых в местном и международном информационном пространстве, рассматривая при этом их структурные, идеологические и интерпретационные особенности, а также выявить методологические подходы к представлению отражённых в них реалий и стратегии информационного воздействия. Особое внимание уделено документальному кино как эффективному средству формирования общественного сознания, конструирования исторической памяти и отражения информационных стратегий. В современном мире войны ведутся не только на полях сражений, но и в медиапространстве, где применяются различные коммуникативные стратегии и инструменты информационных манипуляций с целью управления общественным восприятием и обслуживания политических интересов. Исследование выполнено с использованием критического, сопоставительного и сравнительного методов. Основной вывод работы заключается в том, что после 44-дневной войны информационная политика Азербайджана направлена на представление своей позиции и достижений, при этом документальное кино используется в качестве пропагандистского инструмента, зачастую с односторонними оценками и элементами дезинформации.

Place of publishing:

Երևան

Publisher:

«Արցախ» հրատ.

Format:

pdf

Identifier:

oai:arar.sci.am:424521