Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Հնագիտության և ազգագրության ինստիտուտի աշխատություններ = Proceedings of the Institute of Archaeology and Ethnography = Труды Института археологии и этнографии

Հրապարակման ամսաթիվ:

2025

Հատոր:

7

ISBN:

2953-805X

Լրացուցիչ տեղեկություն:

Tanajyan Lusine, Barseghyan Suzanna, Танаджян Лусине, Барсегян Сюзанна

Այլ վերնագիր:

Armenians in Czech Republic: Peculiarities of Community Life ; Армяне в Чешской Республике: особенности общинной жизни

Համատեղ հեղինակները:

ՀՀ ԳԱԱ Հնագիտության և ազգագրության ինստիտուտ

Ծածկույթ:

113-124

Ամփոփում:

Among the wide range of Armenian Diaspora studies, few focus on newly emerg ing communities. Most research centers on already established communities, leav ing new diasporic spaces and loci underexplored and inadequately addressed. The primary reasons for this are that these new diasporic loci do not conform to the conventional templates of the Armenian Diaspora that we typically envision (“classical diaspora”, “victim diaspora”, “old and new communities”, etc.), and these loci are not yet regarded by researchers as sufficiently significant to be la beled as communities. These emerging communities are particularly interesting, especially regarding their experiences of self-organization and identity reproduction. Communities formed primarily through the immigration of Armenians from various countries, including Armenia, during the Soviet and post-Soviet periods, remain largely un derstudied. We believe a completely new approach is needed to study these emerging loci and trace their formation process. The loci present in the Czech Republic also require a fresh approach to community studies. This assertion is further supported by the research field: the current perceptions of community among Czech Armenians differ from the traditional understanding of community. If a community does form, its nature would differ significantly from the classical model. The essential conclusion is that certain “points of gravity” exist among the Czech Armenians, creating a unique environment that attracts entirely new types of actors and their respective content. These points of gravity-community actors-can include individuals, structures, in stitutions, etc. Depending on their mode of activity, a completely new type of socio-cultural phenomenon may emerge within the Diaspora. This paper aims to determine whether these processes will ultimately lead to the formation of a traditional community. It also presents the self-organization expe riences of the “new diaspora” through the example of one understudied commu nity. The present paper is based on field research conducted among Armenians in the Czech Republic in 2022. The research employed in-depth interviews, semi-struc tured interviews, and observation methods.
Среди широкого спектра исследований армянской диаспоры мало таких, которые фокусируются на новых формирующихся общинах. Большинство исследований сосредоточены на уже сформировавшихся общинах, поэтому новые диаспоральные пространства и очаги остаются незамеченными и не получают должного внимания. Основные причины этого – новые диаспорные очаги не соответствуют представлениям об армянской диаспоре, сложившимся в нашем сознании («классическая диаспора», «диаспора-жертва», «ста рые и новые общины» и т. д.), эти диаспорные очаги все еще не рассматриваются исследователями как нечто подходящее для того, чтобы на зываться общинами. Такие общины представляют собой интересные кейсы, особенно с точки зрения их опыта самоорганизации и воспроизводства идентичности. Общины, сформировавшиеся в основном в результате миграции армян из разных стран и из Армении в советский и постсоветский периоды, недостаточно хорошо изучены. Предполагается, что при изучении новообразованных общин необходим совершенно новый и непредвзятый подход, чтобы проследить процесс их формирования. Существующие в Чехии очаги также требуют нового подхода к изучению сооб ществ. Это утверждение подкрепляется и исследовательским полем: нынешние представления чешских армян об общине отличаются от традиционного восприятия общины. И, если община уже сформирована, она имеет совершенно иное содержание, чем классическая. Точками притяжения являются акторы общины, которые могут быть отдель ными людьми, структурами, институтами и т. д. В зависимости от формы их деятельности в диаспоре возникает совершенно новый тип социокультурного феномена. В данной работе мы пытаемся понять, приведут ли эти процессы к традицион ной форме общины. Кроме того, представляется опыт самоорганизации «новой диаспоры» на примере одной малоизученной общины. Настоящая статья основана на результатах исследования, проведенного среди армян Чеш ской Республики в 2022 году. Исследование проводилось с помощью методов глубинного интервью, полуструктурированного опроса и наблюдения.
Սփյուռքն ինքնին հարափոփոխ է և ունի փոխակերպվելու հատկություն: Բացի այդ, արդի միգրացիոն տեղաշարժները ձևավորում են նոր խմբեր, օջախներ ու համայնքներ, որոնք ունեն իրենց զարգացման յուրահատկությունները։ Այս առումով՝ հայկական Սփյուռքն, իր բազմազանությամբ և բազմաշերտությամբ, հետազոտողների առաջ նոր ուսումասիրությունների դաշտ է բացում։ Այս հոդվածն ուղղված է բացահայտելու նոր Սփյուռքում տեղի ունեցող գործընթացներն ու դրանց առանձնահատկությունները՝ Չեխիայի հայերի օրինակով։ Առաջ են քաշվել հետևյալ հետազոտական հարցերը. հասկանալ Չեխիայի հայերի համայնքային ներուժն ու հնարավորությունները, վեր հանել ինքնության պահպանման և համայնքային ինքնակազմակերպման գործոնները։ Հոդվածը հիմնված է 2022թ. Չեխիայում հավաքված հետազոտական նյութերի վրա: Դաշտային աշխատանքի ընթացքում կիրառվել են խորին հարցազրույցի, կիսաձևայնացված հարցման և դիտման մեթոդները: Հարցազրույցներն արվել են Չեխիայում հայկական կառույցների ներկայացուցիչների, համայնքում առանցքային դերակատարների և փորձագետների հետ:

Հրատարակիչ:

ՀՀ ԳԱԱ Հնագիտության և ազգագրության ինստիտուտ

Ձևաչափ:

pdf

Նույնացուցիչ:

oai:arar.sci.am:414864

Բնօրինակի գտնվելու վայրը:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան