Հրապարակման մանրամասներ:

«Լրաբեր հասարակական գիտությունների» քառամսյա, բազմալեզու, միջմասնագիտական, գրախոսվող հանդեսը ՀՀ ԳԱԱ հասարակական գիտությունները և հայագիտությունը ներկայացնող հնագույն (հիմնադրվել է 1940 թ.) պարբերականն է, որի էջերում աճել և հասունացել են հայագետների և հասարակագետների բազմաթիվ սերունդներ: 1940-1943 թթ. այն հրատարակվել է որպես ԽՍՀՄ ԳԱ նախագահության հայկական մասնաճյուղի՝ Արմֆանի հասարակական և բնական գիտությունների «Տեղեկագիր», 1943-1965 թթ.՝ Հայաստանի ԳԱ-ի «Տեղեկագիր հասարակական գիտությունների»: 1966 թ. ամսագիրը վերանվանվել է «Լրաբեր հասարակական գիտությունների»: 1940-1947 թթ. լույս է տեսել անկանոն պարբերականությամբ՝ 1948-1990 թթ. եղել է ամսագիր. 1991 թ.` երկամսյա, 1992-1995 թթ.` եռամսյա հանդես: 1996-ից առ այսօր այն հրատարակվում է քառամսյա պարբերականությամբ: Տարբեր ժամանակներում «Լրաբերի» գլխավոր խմբագիրներ են եղել անվանի գիտնականներ Հ. Օրբելին (հիմնադիր), Ս. Կարապետյանը, Հ. Բատիկյանը, Խ. Մոմջյանը, Մ. Ներսիսյանը, Ա. Հովհաննիսյանը, Ծ. Աղայանը, Գ. Ստեփանյանը, Հ. Ասլանյանը, Գ. Աբովը, Հ. Ինճիկյանը, Վ. Միքայելյանը, Ա. Խառատյանը: 2017 թ. վերջից սկսած՝ հանդեսի գլխավոր խմբագիրն է Պ. Ավետիսյանը:

Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Լրաբեր հասարակական գիտությունների=Herald of the Social Sciences=Вестник общественных наук

Հրապարակման ամսաթիւ:

2008

Հատոր:

1

Համար:

1

ISSN:

0320-8117

Պաշտոնական URL:

Լրացուցիչ տեղեկութիւն:

սեղմիր այստեղ կապին հետևելու համար

Այլ վերնագիր:

Հայ դաշնամուրային կոնցերտի զարգացման ուղիները 1960-1970 թթ.: Ways of Development of Armenian Piano Concert in 1960-1970.

Աջակից(ներ):

Պատ․ խմբ՝. Հ․ Գ․ Ինճիկյան (1966-1968) ; Գլխավոր խմբ.՝ Ծ․ Պ․ Աղայան (1969-1972) ; Վ․ Ա․ Միքայելյան (1972-1987) ; Ա․ Ա․ Խառատյան (1988-2017)

Ծածկոյթ:

229-240

Ամփոփում:

Խորհրդային երաժշտության մեջ 1960-ական թվականները դարձան բուռն վերափոխումների, երաժշտական նոր միջոցների իրագործման, ստեղծագործական յուրօրինակ հնարքների օգտագործման շրջան: Դաշնամուրային կոնցերտի ժանրում նոր ձևերի որոնումները, ինքնատիպ գործիքավորումները պահանջում էին ուրույն մոտեցում: Դաշնամուրային կոնցերտին երկու անգամ անդրադարձել է կոմպոզիտոր Լևոն Չաուշյանը: Այդ երկու ստեղծագործություններին հատուկ են պոլիֆոնիկ մտածելակերպը, յուրահատուկ ձայնատարությունը, ատոնալ տեխնիկան և նվագախմբի յուրօրինակ կազմը: Ռուբեն Սարգսյանի՝ դաշնամուրի և կամերային նվագախմբի կոնցերտինոն գրված է նեոկլասիցիզմի շրջանակում: Ռ. Սարգսյանը առանձնահատուկ ուշադրություն է դարձրել «պատանեկան» կոնցերտին: Օգտագործելով կամերային նվագախմբի կազմը՝ նա ձգտել է «չծանրացնել» կոնցերտի հնչողությունը:

Հրատարակութեան վայրը:

Երևան

Հրատարակիչ:

ՀՀ ԳԱԱ հրատ.

Ստեղծման ամսաթիւը:

2008-03-15

Ձեւաչափ:

pdf

Նոյնացուցիչ:

oai:arar.sci.am:38869

Դասիչ:

АЖ 410

Բնօրինակին գտնուելու վայրը:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան