Հրապարակման մանրամասներ:

«Լրաբեր հասարակական գիտությունների» քառամսյա, բազմալեզու, միջմասնագիտական, գրախոսվող հանդեսը ՀՀ ԳԱԱ հասարակական գիտությունները և հայագիտությունը ներկայացնող հնագույն (հիմնադրվել է 1940 թ.) պարբերականն է, որի էջերում աճել և հասունացել են հայագետների և հասարակագետների բազմաթիվ սերունդներ: 1940-1943 թթ. այն հրատարակվել է որպես ԽՍՀՄ ԳԱ նախագահության հայկական մասնաճյուղի՝ Արմֆանի հասարակական և բնական գիտությունների «Տեղեկագիր», 1943-1965 թթ.՝ Հայաստանի ԳԱ-ի «Տեղեկագիր հասարակական գիտությունների»: 1966 թ. ամսագիրը վերանվանվել է «Լրաբեր հասարակական գիտությունների»: 1940-1947 թթ. լույս է տեսել անկանոն պարբերականությամբ՝ 1948-1990 թթ. եղել է ամսագիր. 1991 թ.` երկամսյա, 1992-1995 թթ.` եռամսյա հանդես: 1996-ից առ այսօր այն հրատարակվում է քառամսյա պարբերականությամբ: Տարբեր ժամանակներում «Լրաբերի» գլխավոր խմբագիրներ են եղել անվանի գիտնականներ Հ. Օրբելին (հիմնադիր), Ս. Կարապետյանը, Հ. Բատիկյանը, Խ. Մոմջյանը, Մ. Ներսիսյանը, Ա. Հովհաննիսյանը, Ծ. Աղայանը, Գ. Ստեփանյանը, Հ. Ասլանյանը, Գ. Աբովը, Հ. Ինճիկյանը, Վ. Միքայելյանը, Ա. Խառատյանը: 2017 թ. վերջից սկսած՝ հանդեսի գլխավոր խմբագիրն է Պ. Ավետիսյանը:

Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Լրաբեր հասարակական գիտությունների=Herald of the Social Sciences=Вестник общественных наук

Հրապարակման ամսաթիվ:

2023

Համար:

3 (669)

ISSN:

0320-8117

Պաշտոնական URL:

Լրացուցիչ տեղեկություն:

Сароян Татевик, Saroyan Tatevik

Այլ վերնագիր:

Кофе в конце XIX в. – начале ХХ в. в армянской городской повседневности ; Coffee at the end of the XIX and the Beginning of the XXCenturies in Armenian Urban Daily Life

Համատեղ հեղինակները:

Մեսրոպ Մաշտոցի անվան հին ձեռագրերի գիտահետազոտական ինստիտուտի

Աջակից(ներ):

Պատ․ խմբ՝. Հ․ Գ․ Ինճիկյան (1966-1968) ; Գլխավոր խմբ.՝ Ծ․ Պ․ Աղայան (1969-1972) ; Վ․ Ա․ Միքայելյան (1972-1987) ; Ա․ Ա․ Խառատյան (1988-2017) ; Պ․ Ավետիսյան (2017-)

Ծածկույթ:

125-135

Ամփոփում:

Սրճարանների երևան գալը նոր մշակույթ ու մոտեցումներ ներմուծեց քաղաքային միջավայր։ Դրանք հնարավորություն ընձեռեցին տարածելու ազատության գաղափարներ՝ դառնալով նաև անձի ինքնադրսևորման և կայացման միջոց։ Ալեքսանդրապոլի և Երևանի սրճարանները XIX-XX դդ. ծառայել են ոչ միայն որպես հավաքատեղի, այլև եղել են աշուղների ստեղծագործությունները վայելելու կենտրոններ, որտեղ ամեն մի սրճարան ունեցել է իր աշուղը կամ աշուղական խմբերը։ Դրանք ազգային կրթության ու դաստիարակության օջախներ էին, ինչպես նաև հեղինակավոր անձանց, գրողների ու դերասանների հավաքատեղի, հասարակական-քաղաքական գործիչների հանդիպման վայրեր:
Культура кофеен изменила облик городской среды. В XIX – XX веках в больших и малых городах Армении (Александрополь, Ереван) они являлись не только местоми встреч. В каждом кафе были свои ашуги или ашугские группы. Кофейни были своеобразными центрами национального образования, воспитания. В числе посетителей были известные писатели, артисты, национальные деятели.
The appearance of cafes brought new culture and approaches to the urban environment. They provided an opportunity to spread ideas of freedom, becoming the means for individual expression. In the 19th and 20th centuries, cafes in Yerevan and Alexandropol acted as gathering places as well as spaces for enjoying the performances of the troupes; each cafe had a troupe (ashough) or troupe groups (ashougs' groups) of its own. They became centers of national education, meeting places for writers, actors and authoritative figures. They also became hidden places for political activity.

Հրատարակության վայրը:

Երևան

Հրատարակիչ:

ՀՀ ԳԱԱ

Ձևաչափ:

pdf

Նույնացուցիչ:

սեղմիր այստեղ կապին հետևելու համար ; oai:arar.sci.am:367679

Դասիչ:

АЖ 410

Բնօրինակի գտնվելու վայրը:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան