Հրապարակման մանրամասներ:

Հանդեսը լույս է տեսնում տարին երկու անգամ:

Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Արցախի պետական համալսարանի գիտական տեղեկագիր. Հասարակական և բնական գիտություններ=Ученые записки Арцахского государственного университета: Социальные и естественные науки=Artsakh state university's Proceedings: Social and natural sciences

Հրապարակման ամսաթիւ:

2019

Հատոր:

1

ISSN:

1829-4383

Պաշտոնական URL:

Լրացուցիչ տեղեկութիւն:

Хачатрян Л., Khachatryan L.

Այլ վերնագիր:

The Generalizing Function Of Grammatical Particles (Based On Old Armenian Material) ; Обобщающая функция грамматических частиц /На материале древнеармянского языка/

Ենթավերնագիր:

(Հին հայերենի նյութի հիման վրա)

Համատեղ հեղինակները:

Արցախի պետական համալսարան

Աջակից(ներ):

Գլխավոր խմբ.՝ Վալերի Ավանեսյան

Ծածկոյթ:

20-30

Ամփոփում:

Լեզվամտածողության մեջ կարևոր պայման է փիլիսոփայական ընդհանրացման հանգամանքը, որ կատարվում է դեդուկցիայի մեթոդով՝ ընդհանուր փաստերից գալով եզակիին։ Լեզվական համակարգում ընդհանրացնող նշանակություն ունեն քերականական երկրորդական ձևույթները, որոնք ստեղծվում են հարացուցային ձևերում՝ առաջացնելով բառաձևեր. վերջիններս իրացվում են շարահյուսական մակարդակում։ Այդ դերով հանդես են գալիս գոյականի հոլովական և թվակազմական ցուցիչները, ինչպես նաև բայական քերականական մասնիկները՝ դիմաթվային ցուցիչներ, դերբայական մասնիկներ և այլ կարգի ձևույթներ։ Ելնելով դեդուկցիայի հակադարձ դիտանկյունից՝ կարելի է ասել, որ եզակին ընդհանրացնում է համարժեք իմաստներ կրողների բազմությունը:
В процессе языкового мышления важную роль играет фактор обобщения, который осуществляется методом дедукции, исходя из общих фактов к единственному. В языковой системе обобщающую функцию имеют второстепенные частицы, которые формируются в парадигматических формах, порождая словоформы, которые реализуются на синтаксическом уровне. Такую роль имеют падежные и числообразовательные частицы существительного и грамматические частицы глагола /частицы лица, числа и причастных форм/. Исходя из обратного аспекта дедукции, можно предполагать, что единственное обобщает множество, носящее эквивалентные значения.
The philosophical generalizing circumstance is an important clause in lingual thought. The philosophical generalizing circumstance is achieved through deductive method: the concrete singularity is deduced from general principles. The grammatical secondary morphemes have generalizing meaning in the linguistic system. They are created in paradigmatic forms by producing word-forms which are used in syntax. The grammatical number and case indexes of noun, the grammatical particles of verb- number and person indexes, participle particles and other morphemes have generalizing role. According to the deduction contrary law it can be said that the singular generalizes the integrity of equivalent meanings.

Հրատարակութեան վայրը:

Ստեփանակերտ

Ձեւաչափ:

pdf

Նոյնացուցիչ:

oai:arar.sci.am:360578

Թուայնացում:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան

Բնօրինակին գտնուելու վայրը:

Արցախի պետական համալսարան