Օբյեկտ

Վերնագիր: Արհեստագործական որոշ ավանդույթների վերափոխումը Տավուշում (ըստ Իջեւան եւ Դիլիջան քաղաքների նյութերի)

Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Հնագիտության և ազգագրության ինստիտուտի աշխատություններ = Proceedings of the Institute of Archaeology and Ethnography = Труды Института археологии и этнографии

Հրապարակման ամսաթիվ:

2021

Հատոր:

4

ISBN:

978-9939-886-13-8

Լրացուցիչ տեղեկություն:

Марутян А. Т., Marutyan H. T.

Այլ վերնագիր:

Трансформация некоторых традиций ремесленничества в Тавуше (по материалам городов Иджеван и Дилижан) ; Transformation of Several Traditions of Artisanshipin Tavush (Based on the Data From Ijevan and Dilijan Cities)

Համատեղ հեղինակները:

ՀՀ ԳԱԱ Հնագիտության և ազգագրության ինստիտուտ

Ծածկույթ:

75-84

Ամփոփում:

Իջևան և Դիլիջան քաղաքներն ունեն արհեստագործական հարուստ ավանդույթներ, որոնք զանազան դրսևորումներով շարունակվում են նաև մեր օրերում: Այդ զարգացումները տեղ են գտնում զուգահեռ ընթացող մի քանի ուղղություններով՝ այդկերպ ձևավորելով ներկա անցումային շրջանի համար բնութագրական հետաքրքիր իրավիճակներ: Հարցը քննարկվում է գորգագործության և փայտագործության մերօրյա վիճակի հենքին: Ի մասնավորի, դիտարկվում է տարածաշրջանի համար ընդամենը երեք տասնամյակ առաջ բրենդային դեր ունեցող «դեղնաքյունջ » գորգի ճակատագիրը՝ ծագումը, զարգացումը, վախճանը, ինչպես նաև այն գործոնները, որոնք ուղղակի և անուղղակի ազդեցություն ունեին այդ գորգատեսակի վերելքի ու անկման վրա: Փայտի հետ գործ ունեցող արհեստավորների և արվեստագետների մեջ առանձնացվում են հինգ խմբեր, ինչը զգալի չափով թելադրված է շուկայի պահանջարկով: Նկատվում է, որ փայտի փորագրության ավանդական եղանակները կարծես թե իրենց տեղն աստիճանաբար զիջում են փայտի մշակման այլ տեխնոլոգիական լուծումներին:
Города Иджеван и Дилижан имеют богатые ремесленнические традиции, которые в различных проявлениях сохранились по сей день и имеют место в нескольких, параллельных друг другу направлениях, что приводит к возникновению интересных ситуаций, характерных для нынешнего переходного периода. Вопрос обсуждается на примере ковроткачества и обработки дерева. В частности, рассматривается «дехнакюндж» (дословно – с желтыми углами) – разновидность ковра, который еще три десятилетия назад являлся своеобразным брендом региона, но в силу определенных факторов перестал быть таковым. Среди ремесленников, работающих с деревом, выделяются пять групп, что в значительной степени обусловлено рыночным спросом. Следует отметить, что традиционные формы резьбы по дереву, пожалуй, постепенно уступают место другим технологическим решениям.
The cities of Ijevan and Dilijan have rich traditions of artisanship, which in different ways are displayed also in nowadays. It takes place in several, parallel to each other directions, in a way creating interesting situations, which are characteristic to current period of transition. The issue is discussed on the example of carpet weaving and wood working. In particular, the fate of “deghnakyunj,” a type of carpet, is examined, which only 30 years ago was a specific brand for the region: it՚s origination, peak, and end is discussed, as well as factors, which directly or indirectly were influencing on the rise and decline of that type of carpet. Among the artisans, which have a deal with wood, five groups are marked out, which to a great extent is dictated by the demand on the market. It is mentioned, that the traditional types of woodcarving gradually gave way to other technological solutions.

Հրատարակիչ:

ՀՀ ԳԱԱ Հնագիտության և ազգագրության ինստիտուտ

Ձևաչափ:

pdf

Նույնացուցիչ:

oai:arar.sci.am:360262

Բնօրինակի գտնվելու վայրը:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան

Օբյեկտի հավաքածուներ:

Վերջին անգամ ձևափոխված:

Nov 11, 2024

Մեր գրադարանում է սկսած:

Jun 19, 2023

Օբյեկտի բովանդակության հարվածների քանակ:

24

Օբյեկտի բոլոր հասանելի տարբերակները:

https://arar.sci.am/publication/389508

Ցույց տուր նկարագրությունը RDF ձևաչափով:

RDF

Ցույց տուր նկարագրությունը OAI-PMH ձևաչափով։

OAI-PMH

Օբյեկտի տեսակ՝

Նման

Այս էջը օգտագործում է 'cookie-ներ'։ Ավելի տեղեկատվություն