Հրապարակման մանրամասներ:

«Պատմա-բանասիրական հանդես»-ը լույս է տեսնում 1958 թվականից։ Հիմնադիր խմբագիր ՝ Մ․ Գ․ Ներսիսյան

Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Պատմա-բանասիրական հանդես =Historical-Philological Journal

Հրապարակման ամսաթիւ:

2022

Համար:

1

ISSN:

0135-0536

Պաշտոնական URL:

Լրացուցիչ տեղեկութիւն:

Меликян Ваан, Melikyan Vahan,

Այլ վերնագիր:

Interstate territorial and border disputes after the declaration ofindependence of the Transcaucasian Republics (June–July1918) ; Межгосударственные территориальные и пограничные проблемыпосле провозглашения независимости Закавказских республик (июнь–июль 1918 г.)

Աջակից(ներ):

Գլխ․ խմբ․՝ Մ․ Գ․ Ներսիսյան (1958-1998) ; Վ․ Միքայելյան (1999-2005) ; Գլխ․ խմբ․ պաշտոնակատար՝ Պ․ Մ․ Մուրադյան (2005) ; Ա․ Զաքարյան (2005) ; Գլխ․ խմբ․՝ Ս․ Հարությունյան (2006-2018) ; Ա․ Զաքարյան (2018-)

Ծածկոյթ:

77-106

Ամփոփում:

Батумский договор как пока что единственный международный политический акт, признающий независимость Грузии, Азербайджана и Армении и тем самым принявший территории и условные границы независимых республик, всe-таки не смог предотвратить военное присутствие Османской Турции и Германии в регионе и, в частности в Армении, до конца июля 1918 года. Об этом свидетельствуют нововыявленные архивные документы.
С географической точки зрения конфигурация новых границ носила искусственный характер и выявила захватнические планы Турции, в частности план захвата Баку. Накануне объявления независимостей, в политических кругах края уже делились национальные территории. По сравнению с воззванием-объявлением независимости Армении, в декларациях о независимости Грузии и Азербайджана четко определялись территории новообразованных государств: грузины претендовали на все северные районы Армении, включая до северного побережья озера Севан; Азербайджан отмечал, что ему принадлежит Восточное и Южное Закавказье, то есть, всe то, что не входило в состав Грузии. Получается, что остальное и есть определенные Армянским национальным советом «армянские уезды».
The Batumi Treaty, so far the only international political act recognizing the independence of Georgia, Azerbaijan and Armenia thereby accepting the territories and conditional borders of independent republics, still could not prevent the presence of the military troops of Ottoman Turkey and Germany in the region and, in particular, in Armenia until the end of July 1918. This was evidenced by newly discovered archival documents. From a geographic point of view, the configuration of the new borders was artificial and revealed the aggressive plans of Turkey, in particular, the plan to seize Baku. On the eve of the declaration of independence, national territories in the political circles of the region were already being divided. Compared to the proclamation-announcememt of independence of Armenia, the declarations of independence of Georgia and Azerbaijan clearly defined the territories of the newly formed states: Georgians claimed all northern regions of Armenia, including the northern coast of Lake Sevan, Azerbaijan noted that it owned the Eastern and Southern Transcaucasia, that is, all the territories which were not included in the territory of Georgia. Consequently, the rest were the “Armenian districts” defined by the Armenian National Council.

Հրատարակիչ:

ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատ.

Ձեւաչափ:

pdf

Նոյնացուցիչ:

կապին հետեւելուն համար սեղմէ հոս ; oai:arar.sci.am:316470

Թուայնացում:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան

Բնօրինակին գտնուելու վայրը:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան