Հրապարակման մանրամասներ:

Լույս է տեսնում տարեկան 6 անգամ

Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

«Ամբերդ» տեղեկագիր="Ambert" bulletin= "Амберт" бюллетень

Հրապարակման ամսաթիվ:

2020

Համար:

3 (4)

ISSN:

2579-2989

Պաշտոնական URL:

Լրացուցիչ տեղեկություն:

Аветисян Самвел, Avetisyan Samvel

Այլ վերնագիր:

«Убывающая траектория» производства помидораместных сортов ; “Decreasing Trajectory” of Local Tomato Varieties' Production

Ամփոփում:

Դեռևս 20-25 տարի առաջ Հայաստանը հայտնի էր իր համեղ, մսոտ և հյութալի տեղական լոլիկով: Այնուհետև, տարբեր հանգամանքների բերումով, դրա տեղը գրավեցին ներմուծված հիբրիդները (խառնածին սորտերը): Գյուղացիները նախընտրեցին աճեցնել լոլիկի այս տեսակները, քանի որ դրանք ավելի փոխադրաունակ են, համեմատաբար երկար են պահպանվում և պարունակում են ավելի շատ չոր նյութեր: Այս հատկանիշները կարևոր են վերամշակողների և արտահանողների համար: Բնակչությունը, որ սեղանի սորտերի հիմնական սպառողն է, աստիճանաբար զրկվեց տեղական լոլիկ վայելելու հաճույքից: Այս բացը որոշ չափով լրացնում են «Բանջարաբոստանային և տեխնիկական մշակաբույսերի գիտական կենտրոն» ՊՈԱԿ-ը և տեղական լոլիկ մշակող սահմանափակ թվով գյուղացիական տնտեսություններ: Գիտական կենտրոնը պահպանում է տեղական սորտերի գենոֆոնդը և ստեղծում նոր սելեկցիոն սորտեր, բայց դրանց արտադրությունը չափազանց սահմանափակ է:
Еще 20-25 лет назад Армения была известна своими мясистыми, сочными и вкусными местными помидорами. Впоследствии, из-за различных обстоятельств, импортные гибриды заняли их место. Крестьяне предпочитали выращивать эти гибриды, потому что они были более транспортабельными, сохранялись относительно долго и содержали больше сухого вещества. Эти признаки важны для переработчиков и экспортеров. Население, являющиеся основным потребителем столовых сортов, постепенно лишается удовольствия наслаждаться местными помидорами. Этот пробел частично заполняют Научный центр овощеводства и некоторые крестьянские хозяйства, которые занимаются выращиванием местных сортов. Научный центр поддерживает генофонд местных сортов и создает новые селекционные сорта, но их производственные возможности сильно ограничены.
Even 20-25 years ago, Armenia was known for its meaty, juicy and tasty local tomatoes. Subsequently, due to various circumstances, import hybrids took their place. The villagers preferred to grow these hybrids because they were more transportable, kept relatively long and contained drier matter. These attributes are important to processors and exporters. The population, the main consumer of table varieties, is gradually losing the pleasure of enjoying local tomatoes. This gap is partially filled by the Scientific Center for Vegetable Production and some peasant farms that are engaged in the cultivation of local varieties. The scientific center supports the gene pool o

Հրատարակիչ:

ՀՊՏՀ «Տնտեսագետ» հրատ․

Ձևաչափ:

pdf

Չափեր:

էջ 53-57

Ֆիզիկական այլ նկարագրություն:

գծ.

Նույնացուցիչ:

oai:arar.sci.am:269723

Գլխավոր նշում:

Նյութը վերցված է Հայաստանի պետական տնտեսագիտական համալսարանի կայքից։