Կորոնավիրուսը և ճգնաժամը. պատճա՞ռ, թե՞ առիթ

Հախվերդյան,Դավիթ

Ներբեռնել

Վերնագիր: Կորոնավիրուսը և ճգնաժամը. պատճա՞ռ, թե՞ առիթ

Պաշտոնական URL:

Լրացուցիչ տեղեկություն:

Ахвердян Давит, Hakhverdya Davit

Այլ վերնագիր:

Коронавирус и кризис: причина или повод? ; Coronavirus and Crisis: Cause or Occasion?

Ամփոփում:

Հոդվածում հեղինակն անդրադառնում է COVID-19 ճգնաժամին՝ հիմնավորելով, որ համավարակը ոչ թե ճգնաժամի պատճառ է, այլ առիթ: Որպես ճգնաժամի առավել խորքային պատճառներ՝ նա մատնանշում է, մասնավորապես, համաշխարհային պարտքի աննախադեպ աճի, համաշխարհային տնտեսության գլոբալ անհաշվեկշռվածության, ֆոնդային շուկաների կրիտիկական վիճակի և այլ գործոններ: Ինչ վերաբերում է Հայաստանի Հանրապետությանը, ապա, նրա կարծիքով, այստեղ ստեղծված ծայրահեղ վիճակը ստիպում է մտածել բացառապես վնասները նվազագույնի հասցնելու, հումանիտար աղետից խուսափելու, կորոնավիրուսի համապետական տարածումը կանխարգելելու և զոհերի թիվը հնարավորինս կրճատելու, այլ ոչ թե ճգնաժամը որպես հնարավորություն օգտագործելու ուղղությամբ:
В статье автор, анализируя кризис COVID-19, обосновывает, что последнее не причина, а повод для кризиса. В частности, по мнению автора, более весомыми причинами кризиса являются беспрецедентный рост мирового долга, глобальный дисбаланс мировой экономики, критическое состояние фондовых рынков и т.д. Что касается Республики Армения, автор отмечает, что критическое состояние, которое сложилось в стране, вынуждает думать исключительно о минимизации убытков, избежании гуманитарной катастрофы, препятствовании распространению коронавируса и сокращении числа жертв, а не использовании кризиса как возможности для развития.
In the paper, the author, analyzing the crisis of COVID-19, substantiates that the latter is not a cause, but an occasion for a crisis. In particular, according to the author, more significant causes of the crisis are the unprecedented growth of the global debt, the global imbalance of the global economy, the critical state of stock markets, etc. Returning to the Republic of Armenia, the author mentiones that the critical state created in the country forces one to think exclusively about minimizing losses, avoiding a humanitarian catastrophe, preventing the spread of coronavirus and reducing the number of victims, rather than using the crisis as an opportunity for development.