Լույսի պաշտամունքի էթիունյան վայրերը

Սարգիս Պետրոսյան

Նիւթ

Հատոր:

Համար:

1-2

ISSN:

1829-4316

Լրացուցիչ տեղեկութիւն:

կապին հետեւելուն համար սեղմէ հոս

Այլ վերնագիր:

Этиунские места почетания света; Etiuni Places of Ligth Cult

Ծածկոյթ:

5-19

Ամփոփում:

Հոդվածում պատմական Էթիունիի տարածքից բերված տեղանունների շարքի /Lusa, Luhiu(ni), Durubani, Uisusi, Վանանդ, Երեւել, Փառախոտ/Փառոխտ, Փառական, Նիգ, Արեգունի/ նորովի ստուգաբանություններով գիտականորեն հաստատվում է Էթիունիի հնդեվրոպական-հայկական բնույթը: Царь Урарту Ишпуини и царевич Менуа в двух клинописных надписях рассказывают о нападении трех этиунских племен - витирухи, луша, катарза на Урарту. Эти племена были соседями Эриахи с запада. Из этих племен луша и их страна занимали центральную часть исторического Вананда. В основе этнонимтопонима Lusa//Lusa лежит армянское слово индоевропейского происхождения լոյս «լույս» (свет). Ishpuini King of Urartu (825-810 BC) and Prince Menua in their two cuneiform inscriptions inform us about the back attack of three Etiun tribes - Vitirukhi, Lusha, Katarza. Those tribes were the resident tribes of Eriakhi’s neighbouring western districts. Of the mentioned tribes Lusha and their country occupied the central part of historical Vanand. The bases of Lusa//Lusa ethnonym-toponym is of the Armenian word of Indo- European origin լոյս “light”. The root of the toponym Lusa//Lusa is present in the toponym Luhiuni, the central settlement of the Etiunian country of Erikuahi.