Հրապարակման մանրամասներ:

Լույս է տեսնում 2004 թվականից։

Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Գրականագիտական հանդես = Литературный журнал = Literary Journal

Հրապարակման ամսաթիւ:

2025

Հատոր:

ԻԹ

Համար:

2

ISSN:

1829-0116

Լրացուցիչ տեղեկութիւն:

Khurshudyan Karen, Хуршудян Карен

Այլ վերնագիր:

Contemporary Armenian Poetry and The Legacy of French Surrealism (using the works of Hovh. Grigoryan and V. Hakobyan as examples) ; Современная армянская поэзия и наследие французского сюрреализма (на примере произведений Ов. Григоряна и В. Акобяна)

Ծածկոյթ:

160-174

Ամփոփում:

Հոդվածը քննում է հայ ժամանակակից պոեզիայի՝ մասնավորապես Հով-հաննես Գրիգորյանի և Վարդան Հակոբյանի ստեղծագործությունների կապը ֆրանսիական սյուրռեալիստական ավանդույթի հետ։ Վերլուծությունը բացա-հայտում է թեմատիկ և գեղարվեստական ընդհանրությունները սիրո, հիշողության, երազի և լեզվական ազատության ոլորտներում։ Գրիգորյանի պոեզիան առանձնանում է հույզերի մերկությամբ և լռության ուժով, մինչդեռ Հակոբյանի գործերում սերը վերածվում է երազատես սիմվոլիզմի՝ միահյուսելով իրականությունն ու ենթագիտակցականը։ Ֆրանսիացի սյուրռեալիստներ Էլյուարը, Արագոնը, Ապոլիները իրենց ստեղծագործություններում սերը ներկայացնում են որպես լեզվական և գաղափարական տարածություն։ Հայ բանաստեղծները՝ ներշնչված այդ ավանդույթից, ձևափոխում են այն՝ հիմնվելով ազգային մշակութային և պատմական փորձառությունների վրա։ Հոդվածը եզրակացնում է, որ հայ ժամանակակից պոեզիան հանդես է գալիս որպես ինքնատիպ ավանգարդ՝ համադրելով համամարդկային թեմաները ազգային շեշտադրումներով։
This article explores the thematic and stylistic parallels between contemporary Armenian poetry-particularly the works of Hovhannes Grigoryan and Vardan Hakobyan and the French surrealist tradition. Through a comparative analysis, it highlights shared motifs such as love, memory, dreams, and linguistic freedom. Grigoryan’s poetry is marked by emotional rawness and the expressive power of silence, while Hakobyan’s texts transform love into a symbolic, dreamlike vision that blends reality with the subconscious. French surrealists like Éluard, Aragon, and Apollinaire treat love as a symbolic and ideological space, often shaped by collective memory and poetic experimentation. Although influenced by surrealism, Armenian poets reinterpret its principles through their own cultural and historical lens. The article concludes that Armenian contemporary poetry represents a unique avant-garde voice-speaking a universal language with distinctly national inflections.
Статья рассматривает тематические и художественные параллели между современной армянской поэзией – особенно произведениями Ованнеса Григоря- на и Вардана Акопяна – и французским сюрреализмом. Анализ выявляет общие мотивы: любовь, память, сны и свободу языка. Поэзия Григоряна отличается эмоциональной откровенностью и выразительной тишиной, тогда как у Акопяна любовь превращается в символическое, почти сновидческое видение, объединяющее реальность и подсознание. Французские сюрреалисты, такие как Элюар, Арагон и Аполлинер, изображают любовь как символическое и идеологическое пространство, связанное с коллективной памятью и языковыми экспериментами. Армянские поэты, вдохновленные сюрреализмом, переосмысляют его принципы, опираясь на собственный культурный и исторический опыт. В итоге статья утверждает, что современная армянская поэзия представляет собой оригинальный авангард, говорящий на универсальном языке с национальными акцентами.

Հրատարակութեան վայրը:

Երևան

Հրատարակիչ:

ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատ.

Ձեւաչափ:

pdf

Նոյնացուցիչ:

կապին հետեւելուն համար սեղմէ հոս ; oai:arar.sci.am:425787

Բնօրինակին գտնուելու վայրը:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան