Հրապարակման մանրամասներ:

Լույս է տեսնում 2004 թվականից։

Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Գրականագիտական հանդես = Литературный журнал = Literary Journal

Հրապարակման ամսաթիւ:

2025

Հատոր:

ԻԹ

Համար:

2

ISSN:

1829-0116

Լրացուցիչ տեղեկութիւն:

Avagyan Artsrun, Авагян Арцрун

Այլ վերնագիր:

Manifestations of Humor in Hakob Mndzuri's Stories ; Проявление юмора в рассказах Акопа Мндзури

Ծածկոյթ:

129-149

Ամփոփում:

Հոդվածում քննվում են Մնձուրու ստեղծագործություններում առկա հումորի դրսևորումները։ Առաջնորդվելով իր գրական համոզմունքներով, որոնք բխում են սեփական իրատեսական ու բազմակողմանի դիտարկումներից, գրողն իր ստեղծագործություններում նկարագրում և միաժամանակ երգիծում է հարազատ միջավայրի մարդկանց բացասական գծերը, ինչը գործողության, խոսքի և դրության կոմիզմի արտահայտություն է։ Դրա շնորհիվ բացահայտվում են խորամանկ, ագահ, կեղծավոր և միևնույն ժամանակ միամիտ մարդկանց կերպարներ, որոնք Արևմտյան Հայաստանում ապրել են դարերով հաստատված ավանդույթներով։ Հումորի ենթարկելով նրանց այս կամ այն գործողությունը՝ Մնձուրին միևնույն ժամանակ ներողամտությամբ ու համակրանքով է վերաբերվում իր հերոսներին։ Իրականում հնարավո՞ր է արդյոք ծաղրել այն համագյուղացիներին, ովքեր մի օրում թուրքական իշխանությունների կողմից տեղահանվել ու աքսորվել են անհայտ ուղղությամբ։
The article explores the manifestations of humor in the literature of Hakob Mndzuri. Anchored in his belief in the realistic portrayal of life, Mndzuri’s stories often highlight the mocking and rejected aspects of his own community. These humorous elements are expressed through the state of speech and comical actions, revealing traits such as cunning, stinginess, lying, naivety, and other characteristics of Armenians who adhere to centuries-old traditions. Despite humorously depicting these unacceptable behaviors, Mndzuri maintains a sense of forgiveness and sympathy towards his characters. He refrains from outright mockery, driven by the deep understanding and compassion he holds for his fellow villagers, who were all exiled to an “unknown place” by Turkish authorities in a single day. This empathy is encapsulated in his sentiment: “I didn't make fun. Why would I do it?” In essence, Mndzuri’s humor serves not to belittle but to reflect and humanize the complexities of his community’s life, emphasizing their resilience and enduring spirit amidst adversity.
В статье рассматриваются имеющиеся в произведениях Мндзури проявления юмора. Исходя из своих литературных убеждений, которые взяты из его реалистичных и разносторонних внешних наблюдений и отражений, а также основываясь на правила своих приверженцев, писатель, в своих произведениях описывает и одновременно высмеивает отрицательные черты людей из привычного ему родного окружения, что является выражением комизма действия, комизма слова и состояния. Благодаря этому выявляются хитрые, жадные, лживые и в то же время наивные персонажи, живущие веками установленными традициями в Западной Армении. Подвергая юмору их те или иные действия, Мндзури, в свою очередь, проявляет к своим героям чувство снисходительности и симпатии. На самом деле, возможно ли высмеивать своих односельчан, которые все в один день были изгнаны и высланы турецкими властями в «неизвестные края».

Հրատարակութեան վայրը:

Երևան

Հրատարակիչ:

ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատ.

Ձեւաչափ:

pdf

Նոյնացուցիչ:

կապին հետեւելուն համար սեղմէ հոս ; oai:arar.sci.am:425785

Բնօրինակին գտնուելու վայրը:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան