Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Հայագիտական ընթերցումներ. Գիտական հոդվածների ժողովածու=Арменоведческие чтения. Сборник научных трудов=Armenological readings. Collection of scientific articles

Հրապարակման ամսաթիւ:

2025

Հատոր:

1

ISSN:

e-3045-3038

Լրացուցիչ տեղեկութիւն:

Մադաթյան Լուսինե, Мадатян Лусине

Այլ վերնագիր:

Սերունդների մրցակցությունը Անջելա Քարթերի «Մարդագայլը» պատումում ; Соперничество поколений в романе Анджелы Картер «Оборотень»

Համատեղ հեղինակները:

ՀՀ ԳԱԱ Շիրակի հայագիտական հետազոտությունների կենտրոն

Ծածկոյթ:

192-200

Ամփոփում:

Angela Carter is one of the most renowned British writers of the twentieth century. She is renowned for her radical retellings of classical fairy tales Fairy tales that have been read to children for years were rewritten by Angela Carter, giving them new life and new interpretation. This study uses close textual analysis informed by feminist literary criticism to examine Carter’s narrative strategies and symbolic use of wolf imagery. The analysis is mainly focused on the tale “The Werewolf”, the retelling of “Little Red Riding Hood”. The study of the depicts a hostile, superstitious environment in which witches and wolves embody social fears. Unlike the passive heroine of traditional versions, Carter’s protagonist is resourceful and manipulative. The grandmother’s transformation into a wolf signifies jealousy and fear of being replaced, while the granddaughter exploits communal beliefs about witchcraft to eliminate her rival and inherit her property. Findings show that Carter’s retelling destabilizes traditional fairy tale roles by representing rivalry not between genders but between generations of women. The wolf imagery functions as a metaphor for destructive impulses, jealousy, fear of replacement, and the struggle for power, rather than external danger. In highlighting women as both victims and aggressors, Carter challenges simple ideas of good and bad and shows how folktales can be retold to demonstrate the darker sides of family and social life.
Անժելա Քարթերը քսաներորդ դարի հայտնի բրիտանացի գրողներից է: Նա մեծ ճանաչում ձեռք բերեց դասական հեքիաթների արմատական վերապատումներով՝ տալով դրանց նոր շունչ ու մեկնաբանություն։ Հոդվածում համամեմատական, ֆեմինիստական գրական քննադատության վրա հիմնվելով տեքստային վերլուծության միջոցով ուսումնասիրել ենք Ա․ Քարթերի գրական ստեղծագործության յուրրովի մոտեցումը և մարդագայլի կերպարի խորհրդանշական գործառույթը: Վերլուծության առանցքում ընկած է Քարթերի «Կարմիր գլխարկը» հեքիաթի վերամշակումներումներից մեկը՝ «Մարդագայլը» պատումը։ Պատմվածքը պատկերում է թշնամական, սնահավատ միջավայր, որտեղ կախարդներն ու գայլերը մարմնավորում են սոցիալական վախեր: Ի տարբերություն ավանդական հեքիաթի պասիվ հերոսուհու՝ Քարթերի գլխավոր հերոսուհին հնարամիտ է ու կեղծարար: Տատիկի գայլի կերպափոխվելը խորհրդանշում է խանդը ու փոխարինվելու վախը, մինչդեռ թոռնուհին օգտագործում է կախարդության մասին այդ հասարակության մեջ արմատացած համոզմունքները՝ իր մրցակցից ազատվելու և իր ունեցվածքը ժառանգելու համար: Արդյունքները ցույց են տալիս, որ Ա․ Քարթերի վերապատումը ապակայունացնում է ավանդական հեքիաթի դերը՝ ներկայացնելով մրցակցությունը ոչ թե սեռերի, այլ կանանց սերունդների միջև: Գայլի կերպարը ծառայում է որպես փոխաբերություն՝ կործանարար ազդակների, խանդի, փոխարինման վախի և իշխանության համար պայքարի, այլ ոչ թե արտաքին վտանգի: Կանանց որպես զոհ և ագրեսոր ներկայացնելով՝ Քարթերը քննադատում է պարզունակ բարոյական երկբևեռությունները և ցույց է տալիս, թե ինչպես կարելի է վերափոխել բանահյուսությունը՝ բացահայտելու սոցիալական և ընտանեկան հարաբերությունների մութ կողմերը:
Анджела Картер — одна из наиболее значимых британских писательниц XX века. Широкое признание она получила благодаря радикальным пересказам классических сказок, в которых традиционные сюжеты обретают новое дыхание и современную интерпретацию. В статье с помощью текстологического анализа, основанного на феминистской литературной критике, рассматривается творческий подход А. Картер и символическая функция образа оборотня. Основное внимание уделяется рассказу «Оборотень», являющемуся вариацией сказки «Красная Шапочка». В рассказе изображена враждебная и суеверная среда, где ведьмы и волки воплощают социальные страхи. В отличие от пассивной герои-ни классической версии, героиня Картер решительна и хитра. Превращение бабушки в волка символизирует ревность и страх быть вытесненной, тогда как внучка использует народные представления о колдовстве, чтобы избавиться от соперницы и завладеть её имуществом. Анализ показывает, что пересказ Картер нарушает традиционные роли сказки, представляя конфликт не между мужчинами и женщинами, а между поколениями женщин. Образ волка становится метафорой деструктивных импульсов, ревности, страха замещения и борьбы за власть. Подчёркивая, что женщины могут быть как жертвами, так и агрессорами, Картер критикует упрощённые моральные противо-поставления и показывает, как фольклор можно переосмыслить для раскрытия тёмных сторон социальных и семейных отношений.

Հրատարակիչ:

Գյումրի

Ձեւաչափ:

pdf

Նոյնացուցիչ:

կապին հետեւելուն համար սեղմէ հոս ; oai:arar.sci.am:423010

Գլխաւոր նշումը:

«Ազգագրական- բանագիտական ընթերցումներ» հանրապետական 5-րդ գիտաժողովի նյութեր

Թուայնացում:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան