Հրապարակման մանրամասներ:

«Բանբեր հայագիտության» միջազգային գիտական հանդեսը լույս է տեսնում 2013 թվականից։

Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Բանբեր հայագիտության = Вестник Арменоведения = Review of Armenian studies

Հրապարակման ամսաթիվ:

2025

Համար:

2

ISSN:

1829-4073 ; e-2953-8173

Պաշտոնական URL:

Լրացուցիչ տեղեկություն:

Հովհաննիսյան Գեղամ

Այլ վերնագիր:

Հնչակյան գործիչ Տաշիրի (Սիմոն Հովվյան) հասարակական-քաղաքական գործունեությունը 1915–1921 թթ.

Աջակից(ներ):

Գլխավոր խմբագիր՝ Պ. Ա. Չոբանյան (2013-2017) ; Ա. Խառատյան (2017-)

Ծածկույթ:

32-47

Ամփոփում:

The First World War created a crisis within the ranks of the Hunchak Party, rendering its central administration in Paris virtually non-functional. Under these conditions, a new party leadership emerged in Tiflis, where Tashir (Simon Hovvian) was elected. By that time, he was already a prominent publicist, Hunchak theorist, and was recognised for his pedagogical work at the Gevorgyan Seminary in Etchmiadzin. Between 1916 and 1917, he contributed to the newspaper “Gaghapar,” also serving as its editor. The pages of this publication reflected his socialist worldview. Tashir was sceptical of the Armenian volunteer movement and associated the resolution of the Armenian Question with the triumph of the international social democracy and principle of national self-determination. Following the 1917 February Revolution, Tashir actively participated in the establishment of new local government institutions in Armenia. Between 1917 and 1920, as the inclination to join the RSDLP grew among the Hunchaks of Transcaucasia, Tashir advocated for the independent existence of the Hunchak Party. In 1919, he edited the newspaper “Gortsavor.” In his writings, Tashir argued that the liberation of the Armenian people depended not on the policies of the European powers, but on those of Soviet Russia, and on the internal conditions within the Armenian society.
Առաջին համաշխարհային պատերազմը ճգնաժամային իրավիճակ էր ստեղծել Հնչակյան կուսակցության շարքերում: Փարիզում գտնվող նրա կենտրոնական վարչությունը փաստացի չէր գործում: Այդ պայմաններում Թիֆլիսում կազմավորվում է կուսակցության նոր ղեկավար մարմինը, որի կազմում ընտրվում է Տաշիրը (Սիմոն Հովվյան): 1916–1917 թթ. նա աշխատակցել է «Գաղափար» թերթին, եղել է նաև թերթի խմբագիրը: Տաշիրը Հայկական հարցի լուծումը կապում էր միջազգային սոցիալ-դեմոկրատիայի հաղթանակի և ազգերի ինքնորոշման իրավունքի հետ: 1917 թ. Փետրվարյան հեղափոխությունից հետո Տաշիրն ակտիվ գործունեություն էր ծավալել Հայաստանում` տեղական իշխանության նոր մարմինների ձևավորման ուղղությամբ: 1917–1920 թթ., երբ Անդրկովկասի հնչակյանների շարքերում ուժգնանում էր ՌՍԴԲԿ-ին միանալու ձգտումը, Տաշիրը հանդես է եկել Հնչակյան կուսակցության ինքնուրույն գոյության տեսակետի պաշտպանությամբ: 1919 թ. նա խմբագրել է «Գործավոր» թերթը: Իր հոդվածներում Տաշիրը ընդգծում էր այն միտքը, որ հայ ժողովրդի ազատագրությունը կապված էր ոչ թե եվրոպական տերությունների, այլ Խորհրդային Ռուսաստանի վարած քաղաքականության և հայ իրականության ներքին պայմանների հետ:Տ աշիրն ընդդիմադիր կեցվածք ուներ Հայաստանի Առաջին հանրապետությունում իշխող ՀՅԴ-ի նկատմամբ:

Հրատարակության վայրը:

Երևան

Հրատարակիչ:

ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատ.

Ձևաչափ:

pdf

Նույնացուցիչ:

սեղմիր այստեղ կապին հետևելու համար ; oai:arar.sci.am:415570

Դասիչ:

АЖ 717

Բնօրինակի գտնվելու վայրը:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան