Հրապարակման մանրամասներ:

«Լրաբեր հասարակական գիտությունների» քառամսյա, բազմալեզու, միջմասնագիտական, գրախոսվող հանդեսը ՀՀ ԳԱԱ հասարակական գիտությունները և հայագիտությունը ներկայացնող հնագույն (հիմնադրվել է 1940 թ.) պարբերականն է, որի էջերում աճել և հասունացել են հայագետների և հասարակագետների բազմաթիվ սերունդներ: 1940-1943 թթ. այն հրատարակվել է որպես ԽՍՀՄ ԳԱ նախագահության հայկական մասնաճյուղի՝ Արմֆանի հասարակական և բնական գիտությունների «Տեղեկագիր», 1943-1965 թթ.՝ Հայաստանի ԳԱ-ի «Տեղեկագիր հասարակական գիտությունների»: 1966 թ. ամսագիրը վերանվանվել է «Լրաբեր հասարակական գիտությունների»: 1940-1947 թթ. լույս է տեսել անկանոն պարբերականությամբ՝ 1948-1990 թթ. եղել է ամսագիր. 1991 թ.` երկամսյա, 1992-1995 թթ.` եռամսյա հանդես: 1996-ից առ այսօր այն հրատարակվում է քառամսյա պարբերականությամբ: Տարբեր ժամանակներում «Լրաբերի» գլխավոր խմբագիրներ են եղել անվանի գիտնականներ Հ. Օրբելին (հիմնադիր), Ս. Կարապետյանը, Հ. Բատիկյանը, Խ. Մոմջյանը, Մ. Ներսիսյանը, Ա. Հովհաննիսյանը, Ծ. Աղայանը, Գ. Ստեփանյանը, Հ. Ասլանյանը, Գ. Աբովը, Հ. Ինճիկյանը, Վ. Միքայելյանը, Ա. Խառատյանը: 2017 թ. վերջից սկսած՝ հանդեսի գլխավոր խմբագիրն է Պ. Ավետիսյանը:

Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Լրաբեր հասարակական գիտությունների=Herald of the Social Sciences=Вестник общественных наук

Հրապարակման ամսաթիւ:

2025

Համար:

2

ISSN:

0320-8117

Պաշտոնական URL:

Լրացուցիչ տեղեկութիւն:

Турвандян Грачуи, Թուրվանդյան Հրաչուհի

Այլ վերնագիր:

Политические события в палестинской автономии в контексте «арабской весны» (2011–2012 гг.) ; Քաղաքական զարգացումները Պաղեստինի ինքնավարությունում «արաբական գարնան» համատեքստում (2011–2012 թթ.)

Աջակից(ներ):

Պատ․ խմբ՝. Հ․ Գ․ Ինճիկյան (1966-1968) ; Գլխավոր խմբ.՝ Ծ․ Պ․ Աղայան (1969-1972) ; Վ․ Ա․ Միքայելյան (1972-1987) ; Ա․ Ա․ Խառատյան (1988-2017) ; Պ․ Ավետիսյան (2017-2024) ; Ա․ Բոբոխյան (2025-)

Ծածկոյթ:

102-114

Ամփոփում:

The article examines the political developments in Palestine in the context of the "Arab Spring". The Middle East peace settlement was influenced by the shift in the region's power dynamics and the emergence of new key players. The revolutionary wave of the "Arab Spring" led to significant changes in the ruling elites and domestic policies in several countries in the Arab world. Meanwhile, despite well-coordinated protest waves and demonstrations, the Palestinian Authority escaped being toppled. The "Palestinian Spring" soon sub-sided; however, the implementation of political and socioeconomic reforms, as well as the reconciliation between Fatah and Hamas, remained essentially unchanged. The Arab Spring intensified foreign policy initiatives: Fatah chose the diplomatic path, seeking to raise Pales-tine’s status in the UN, while Hamas reorganized its network of external allies, leaving Damascus and strengthening ties with Egypt and Qatar. At the same time, protests in the West Bank and Gaza Strip showed that the Oslo Accords were no longer perceived as a relevant and effective basis for continuing the peace process with Israel. Thus, the Arab Spring was not a time of revolutionary change for Palestine, but a period of consolidating losses and maintaining the political status quo resulting in inertia within the Palestinian political system and leaving public expectations for fundamental change unfulfilled.
Հոդվածում ուսումնասիրվում են Պաղեստինում տեղի ունեցած քաղաքական զարգացումները «արաբական գարնան» համատեքստում։ Տարածաշրջանում ուժերի հարաբերակցության փոփոխությունը և նոր առանցքային դերակատարների ի հայտ գալը ներազդեցին մերձավորարևելյան խաղաղ կարգավորման վրա։ «Արաբական գարնան» հեղափոխական ալիքն իշխող էլիտաների կամ ներքին քաղաքականության էական փոփոխություններ առաջացրեց Արաբական աշխարհի մի շարք երկրներում։ Սակայն Պաղեստինի ինքնավարությանը հաջողվեց զերծ մնալ քաղաքական էլիտայի տապալումից` չնայած կազմակերպված բողոքի ալիքներին և հանրահավաքներին։ «Արաբական գարնան» ալիքը Պաղեստինյան ինքնավարությունում շուտով մարեց, սակայն նշանակալի և շարունակական փոփոխություններ տեղի չունեցան սոցիալ-տնտեսական, քաղաքական ու ինստիտուցիոնալ բարեփոխումների իրականացման և պաղեստինյան երկու հիմնական քաղաքական ուժերի՝ աշխարհիկ բնույթ ունեցող Ֆաթհի ու արմատական իսլամիստական դիրքորոշմամբ Համասի հաշտեցման հարցերում։
В статье рассматриваются политические события в Палестине в контексте «арабской весны». Изменение динамики сил на Ближнем Востоке и появление новых ключевых акторов оказали влияние на мирное урегулирование ситуации. Революцион-ная волна «арабской весны» привела к значительным изменениям в правящих элитах или внутренней политике в ряде стран арабского мира. В то же время Палестинской автономии удалось избежать свержения политической элиты, несмотря на организованные протесты и митинги. «Палестинская весна» вскоре утихла, в результате, однако, никаких существенных изменений в проведении необходимых социально-экономических, политических и институциональных реформ или в вопросе примирения между ФАТХ и ХАМАС не произошло. Под воздействием «арабской весны» активизировались внешнеполитические инициативы: ФАТХ выбрал дипломатический путь, стремясь повысить статус Палестины в ООН, в то время как ХАМАС реорганизовал сеть своих внешних союзников, покинув Дамаск и укрепив связи с Египтом и Катаром. Одновременно акции протеста на За-падном берегу и в секторе Газа свидетельствовали о том, что соглашения Осло уже не воспринимаются как актуальная и эффективная основа для продолжения мирного про-цесса с Израилем.

Հրատարակութեան վայրը:

Երևան

Հրատարակիչ:

ՀՀ ԳԱԱ

Ձեւաչափ:

pdf

Նոյնացուցիչ:

oai:arar.sci.am:414870

Դասիչ:

АЖ 410

Բնօրինակին գտնուելու վայրը:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան