Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Լեզու և լեզվաբանություն= Язык и языкознание= Language and linguistics

Հրապարակման ամսաթիւ:

2024

Համար:

2

ISSN:

1829-0183

Լրացուցիչ տեղեկութիւն:

Sirunyan Tigran, Сирунян Тигран

Այլ վերնագիր:

The Grammar Translated By Voskan Yerevantsi: On The Issue Of Authorial Interventions ; Грамматика переведенная осканом ереванци: вопрос авторских вмешательств

Համատեղ հեղինակները:

ՀՀ ԳԱԱ Հ․ Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ

Աջակից(ներ):

Գլխ․ խմբ․՝ Վազգեն Համբարձումյան (2003-)

Ծածկոյթ:

3-11

Ամփոփում:

Հոդվածում պարզաբանվում է Ոսկան Երևանցու թարգմանած քերականության հեղինակային միջամտությունների հարցը: Լատիներեն սկզբնագրի հետ համեմատություններով ցույց է տրվում, որ Ոսկան Երևանցին սոսկ թարգմանիչ չէ, այլև հանդես է գալիս որպես ինքնուրույն քերական: Նա հայերենի իրողությունները փորձել է մեկնաբանել լատիներենի քերականական ըմբռնումներով, այլ խոսքով՝ փոխառել է օտար տեքստը՝ որպես հիմք կամ կաղապար հայերենի քերականությունը նկարագրելու համար:
The article examines the issue of authorial interventions in the grammar translated by Voskan Yerevantsi. Comparisons with the Latin original demonstrate that Voskan Yerevantsi is not merely a translator but also an independent grammarian. He attempted to interpret the features of the Armenian language through the grammatical concepts of Latin. In other words, he adapted the Latin text as a basis or framework for describing Armenian grammar.
В статье рассматривается вопрос авторских вмешательств в грамматику, переведенную Осканом Ереванци. Сравнение с латинским оригиналом показывает, что Оскан Ереванци не просто переводчик, но и самостоятельный грамматист. Он стремился интерпретировать особенности армянского языка через грамматические понятия латинского языка. Другими словами, он заимствовал латинский текст как основу или модель для описания грамматики армянского языка.

Հրատարակութեան վայրը:

Երևան

Ձեւաչափ:

pdf

Նոյնացուցիչ:

կապին հետեւելուն համար սեղմէ հոս ; oai:arar.sci.am:381693

Գլխաւոր նշումը:

Հանդեսի հիմնադիրն է ՀՀ ԳԱԱ Հ. Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտը։ Լույս է տեսնում 2003 թ., տարին երկու անգամ։

Բնօրինակին գտնուելու վայրը:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան