Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Խ․ Աբովյանի անվան հայկական պետական մանկավարժական համալսարան․ Հայագիտական հանդես

Հրապարակման ամսաթիվ:

2017

Համար:

2 (36)

ISSN:

1829-0531

Պաշտոնական URL:

կապին հետեւելուն համար սեղմէ հոս

Լրացուցիչ տեղեկություն:

Григорян С., Grigoryan S.

Համատեղ հեղինակները:

Խաչատուր Աբովյանի անվան հայկական պետական մանկավարժական համալսարան

Ծածկույթ:

201-205

Ամփոփում:

Խճանկարը դեկորատիվ-կիրառական արվեստի և գեղանկարչության հնագույն ձևերից է: Խճանկարը՝ որպես տարածքի ձևավորման արվեստ, առաջին անգամ կիրառվել է Միջագետքում՝ մ.թ.ա. IV հազարամյակում: Շումերները խճանկարը օգտագործել են և՛ ֆունկցիոնալ, և՛ էսթետիկ նպատակներով: Կատարման տեխնիկայից և որոշ գեղարվեստական առանձնահատկություններից ելնելով՝ դասական խճանկարը բաժանվում է երեք տեսակի. Opus barbaricum, Opus tessellatum և Opus vermiculatum: Վերջիններս դիտարկվում են անտիկ՝ հունահռոմեական, խճանկարչական արվեստի զարգացման հետ զուգակցելով:
Мозаичная одна из старейших области декоративно-прикладного искусства и живописи. Мозаика как искусство дизайна пространства, впервые использовалас в Месопотамии /IV тысячелетие до н.э./. Шумеры использовали мозаику как функциональных, так и эстетических целей. Учитавая некоторые методики и художественные особенности, классическая мозаика делится на три типа. Opus barbaricum, Opus tessellatum и Opus vermiculatum.
Mosaic is one of the oldest area of decorative arts and painting. Mosaic art design as a space for the first time used in Mesopotamia / IV of the millennium BC /. The Sumerians used a mosaic of both functional and aesthetic purposes. Uchitavaya some techniques and artistic features, classic mosaic is divided into three types. Opus barbaricum, Opus tessellatum and Opus vermiculatum.

Հրատարակության վայրը:

Երևան

Ձևաչափ:

pdf

Նույնացուցիչ:

oai:arar.sci.am:371540

Թվայնացում:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան