Հրապարակման մանրամասներ:

«Բանբեր Մատենադարանի» միջնադարագիտական, հայագիտական, ձեռագրագիտական հանդեսը լույս է տեսնում Մատենադարանի հիմնադրումից ի վեր: Հանդեսի առաջին երկու համարները լույս են տեսել 1941 և 1950 թվականներին և կոչվել «Գիտական նյութերի ժողովածու»: Այս ժողովածուներում հավաքված էին նախորդիվ Մատենադարանում տեղի ունեցած գիտաժողովների նյութերը:1956 թվականին հրատարակված երրորդ համարից սկսած՝ հանդեսը կրում է այսօրվա անվանումն ու ընդգրկում միջնադարյան մշակույթի տարբեր ոլորտների առնչվող բազմաբնույթ ուսումնասիրություններ, բնագրերի հրապարակումներ և այլն:

Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Բանբեր Մատենադարանի=Bulletin of Matenadaran= Вестник Матенадарана

Հրապարակման ամսաթիվ:

2019

Համար:

28

ISSN:

1829-054X

Լրացուցիչ տեղեկություն:

Ter-Ghevondian Vahan, Torosyan Vahe,Тер-Гевондян Ваан, Торосян Ваге

Այլ վերնագիր:

The Issue Of Succession To The Throne Of Antiochia According To The Correspondence Between Levon I The Magnificent And Pope Innocent Iii (1199) ; Вопрос престолонаследия в Антиохии согласно корреспонденции 1199 Г. между царем Левоном I и Римским папой Иннокентием III

Համատեղ հեղինակները:

Մատենադարան. Մեսրոպ Մաշտոցի անվան հին ձեռագրերի ինստիտուտ

Ծածկույթ:

340-352

Ամփոփում:

Immediately after the proclamation of kingdom in Cilician Armenia (1198), the issue of the succession in Antiochia became the bone of contention between Levon I and the count of Tripoli Bohemund IV. The struggle lasted up to the year 1219 (the death of Armenian monarch) and it included both military and diplomatic confrontation. The two parties tried to attract to their side different powers – both external (the Roman Catholic Church, The Ayyubid “confederation”, especially The Sultanate of Aleppo, The Seljuks of Iconium etc.) and internal (local spiritual leaders, influential barons and especially the Templar and Hospitaller Knights).
Сразу же после провозглашения королевства в Киликийской Армении (1198 г.) вопрос престолонаследия в Антиохийском княжестве стал яблоком раздора между Левоном I и графом Триполийским Боэмундом IV. Борьба между ними, длившаяся до 1219 г. (год кончины армянского монарха), включала в себя как военное, так и дипломатическое противостояние. Причем обе стороны старались привлечь, сделать своими союзниками как внешние политические силы (Римскую католическую церковь, “Конфедерацию” Аййубидов, и в первую очередь, соседний Алеппский султанат, Иконийских сельджуков и др.), так и внутриантиохийские (местных духовных предводителей, влиятельных баронов и конечно же военно-духовные ордены Тамплиеров и Госпитальеров).

Հրատարակության վայրը:

Երևան

Ձևաչափ:

pdf

Նույնացուցիչ:

oai:arar.sci.am:368523

Լեզու:

hy ; հայերեն

Թվայնացում:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան

Բնօրինակի գտնվելու վայրը:

Երևանի Մեսրոպ Մաշտոցի անվան Մատենադարան