Հրապարակման մանրամասներ:

Հանդեսը լույս է տեսնում տարին մեկ անգամ:

Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Արցախի պետական համալսարանի գիտական տեղեկագիր. Հասարակական և բնական գիտություններ=Ученые записки Арцахского государственного университета: Социальные и естественные науки=Artsakh state university's Proceedings: Social and natural sciences

Հրապարակման ամսաթիւ:

2016

Հատոր:

1

Պաշտոնական URL:

Լրացուցիչ տեղեկութիւն:

Аванесян Н., Hovhannisyan N.

Այլ վերնագիր:

Художественные тенденции образа потерянной родины в 1960-1980 гг. ; Artistic Trends Of The Image Of The Lost Homeland In 1960 To 1980

Համատեղ հեղինակները:

Արցախի պետական համալսարան

Աջակից(ներ):

Գլխավոր խմբ.՝ Վալերի Ավանեսյան

Ծածկոյթ:

12-18

Ամփոփում:

В статье рассматриваются патриотические произведения В. Давтяна, С. Капутикян, Г. Эмина: В поэзии В. Давтяна описан образ родного края, который ассоциируется с горящим, но не сгорающим терновым кустом – неопалимой купиной. В поэзии С. Капутикян признание в любви и чувство страдания выражаются посредством различных психологических оттенков: это и чувственная страсть, и душевное умиротворение, и могучее , сравнимое с камнем, противостояние. Лиризм поэзии Давтяна противопоставлен мощности и жесткости историко-философских стихотворных произведений С. Эмина․
The article discusses the Patriotic works of V. Davtyan, S. Kaputikyan, Emin: In the poetry of V. Davtyan described the image of the native land in which is associated with burning, but not burnt thorn Bush . In the poetry of S. Kaputikyan Declaration of love and a sense of suffering are expressed through a variety of psychological shades: sensual passion, and peace of mind and the opposition and powerful comparable to stone. The lyricism of Davtyan‟s poetry is opposed to the power and stiffness of the historical and philosophical poetry of S. Emin.
Հոդվածում քննվում են Վ. Դավթյանի, Ս. Կապուտիկյանի, Գ. Էմինի հայրենասիրական ստեղծագործությունները: Վ. Դավթյանի պոեզիայում բնաշխարհիկ մանրամասներով ամբողջացող ծննդավայրի տեսիլքը բնապատկերայինից վեր հոգեաշխարհային վիճակ է, որ խորհրդանշվում է աստվածաշնչյան անկեզ մորենու գաղափարանիշով: Սիրո և ցավի խոստովանությունը Կապուտիկյանի պոեզիայում արտահայտվում է հոգեμանական տարբեր երանգներով. դա մերթ զգայական վառք ու կիրք է, մերթ գերագույն պաշտամունք և հոգեկան ներքին խաղաղություն, մերթ քարեղեն հզոր դիմակայություն: Քնարական մեղեդայնությամբ առանձնացող Դավթյանի պոեզիային զուգահեռ նշանավորվեցին Էմինի ջղուտ, ասքային բնույթի բանաստեղծությունները` խոսքի հուժկու հանդիսավորությամբ, հրապարակային հզոր կրքով, պատմափիլիսոփայական տարողությամբ:

Հրատարակութեան վայրը:

Ստեփանակերտ

Ձեւաչափ:

pdf

Նոյնացուցիչ:

oai:arar.sci.am:362282

Թուայնացում:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան

Բնօրինակին գտնուելու վայրը:

Արցախի պետական համալսարան