Օբյեկտ

Վերնագիր: Սանահինի գրչության կենտրոնը

Ստեղծողը:

Թերզյան, Գայանե

Տեսակ:

Հոդված

Հրապարակման մանրամասներ:

«Բանբեր Մատենադարանի» միջնադարագիտական, հայագիտական, ձեռագրագիտական հանդեսը լույս է տեսնում Մատենադարանի հիմնադրումից ի վեր: Հանդեսի առաջին երկու համարները լույս են տեսել 1941 և 1950 թվականներին և կոչվել «Գիտական նյութերի ժողովածու»: Այս ժողովածուներում հավաքված էին նախորդիվ Մատենադարանում տեղի ունեցած գիտաժողովների նյութերը:1956 թվականին հրատարակված երրորդ համարից սկսած՝ հանդեսը կրում է այսօրվա անվանումն ու ընդգրկում միջնադարյան մշակույթի տարբեր ոլորտների առնչվող բազմաբնույթ ուսումնասիրություններ, բնագրերի հրապարակումներ և այլն:

Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Բանբեր Մատենադարանի=Bulletin of Matenadaran= Вестник Матенадарана

Հրապարակման ամսաթիվ:

2020

Համար:

30

ISSN:

1829-054X

Լրացուցիչ տեղեկություն:

Терзян Гаяне, Terzyan Gayane

Այլ վերնագիր:

Скрипторий Санаина ; The Scriptorium of Sanahin

Համատեղ հեղինակները:

Մատենադարան. Մեսրոպ Մաշտոցի անվան հին ձեռագրերի ինստիտուտ

Ծածկույթ:

480-504

Ամփոփում:

Тhе article рrеsеnts thе gеnerаl picture of the manuscript heritage of Sanahin monastery on the basis of the manuscripts kept in Matenadaran and other repositories. The history of the scriptorium starts in 972, when scribe Simeon copied Basil of Caesarea’s Ascetikon. The Sanahin scriptorium existed until the 19th century. The scribes of the last four surviving manuscripts Vardan Odznets‘i, Sargis the Monk (Միաբան) and Bishop Abel. The overall number of the extant manuscripts from the Sanahin scriptorium is about 42; most are kept in the Mesrop Mashtots‘ Matenadaran (23 manuscripts), the others, in the repositories of Etchmiadzin, Venice, Vienna and elsewhere. There are important records concerning some presently lost manuscripts in the Armenological journals Handēs amsoreay and Bazmavep as well as in works of prominent authors such M. Chamchyan, N. Akinyan, H. Voskyan et al.
В статье на основе рукописей, хранящихся в Матенадаране и в других собраниях армянских рукописей, представлена общая картина рукописного наследия Санаинского монастыря. История скриптория берет начало в 972 г., когда писец Симeон скопировал Аскетикон Василия Великого (рукопись не сохранилась). Скрипторий Санаина просуществовал до XIX века. Известны имена писцов последних дошедших до нас четырех рукописей: Вардан Одзнеци, инок Саркис и епископ Абел. Рукописное наследие Санаинского скриптория насчитывает около 42-х дошедших до нас кодексов, большая часть которых хранится в Матенадаране имени Маштоца (23 рукописи), остальные – в хранилищах Эчмиадзина, Венеции, Вены и др. Несколько рукописей известны по упоминаниям в арменоведческих журналах Андес Амсореа и Базмавеп, а также в трудах таких исследователей, как М. Чамчян, Н. Акинян, Г. Воскян и другие.

Հրատարակության վայրը:

Երևան

Հրատարակիչ:

Մատենադարան

Ձևաչափ:

pdf

Ֆիզիկական այլ նկարագրություն:

աղս․

Նույնացուցիչ:

oai:arar.sci.am:361394

Լեզու:

hy ; հայերեն

Թվայնացում:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան

Բնօրինակի գտնվելու վայրը:

Երևանի Մեսրոպ Մաշտոցի անվան Մատենադարան

Օբյեկտի հավաքածուներ:

Վերջին անգամ ձևափոխված:

Nov 28, 2023

Մեր գրադարանում է սկսած:

Jul 27, 2023

Օբյեկտի բովանդակության հարվածների քանակ:

17

Օբյեկտի բոլոր հասանելի տարբերակները:

https://arar.sci.am/publication/390692

Ցույց տուր նկարագրությունը RDF ձևաչափով:

RDF

Ցույց տուր նկարագրությունը OAI-PMH ձևաչափով։

OAI-PMH

Հրատարակության անուն Ամսաթիվ
Թերզյան, Գայանե, Սանահինի գրչության կենտրոնը Nov 28, 2023

Այս էջը օգտագործում է 'cookie-ներ'։ Ավելի տեղեկատվություն