Journal or Publication Title:

Արվեստագիտական հանդես=Искусствоведческий журнал=Journal of Art Studies

Date of publication:

2022

Number:

2 (8)

ISSN:

2579-2830

Official URL:

Additional Information:

Գոնտովայա Լարիսա, Гонтовая Лариса

Other title:

Ավանդույթի պարադոքսը. Ալեքսանդր Սպենդիարյան, Լև Ռևուցկի, Իգոր Ստրավինսկի ; Парадокс традиции: Александр Спендиарян, Лев Ревуцкий, Игорь Стравинский

Abstract:

The article is devoted to relevance of the folklore tradition in the work of composers of various national schools, namely, A. Spendiaryan, I. Stravinsky, L. Revutsky. Tradition is considered from the perspective of the main characteristics of metamodern as one of the important semantic guidelines for the listener, who is in the conditions of semantic uncertainty and oscillation in modern culture. The article attempts to highlight the paradoxical nature of tradition, which lies in its avant-garde potential against the background of “habitualness” of innovations in modern culture. From the history of arts, examples of using traditional elements by the avant-garde in the works of A. Archipenko, K. Malevich, M. Saryan, A. Erdeli are given. The interpretation of folklore in the works of Spendiaryan, Stravinsky and Revutsky reveals both common and different features, which indicates the innovative potential of tradition. Spendiaryan and Revutsky follow the integrity of the original folklore source and its active development, creating a new colorful material, while Stravinsky explores it and, on its basis, creates a new synthesis of word, movement and sound. The conclusion is made that tradition may sound modern, it may sound more “avant-garde” than many of the presented innovations․
Статья посвящена актуальности фольклорной традиции в творчестве композиторов различных национальных школ: А. Спендиаряна, И. Стравинского, Л. Ревуцкого. Традиция рассмотрена в ракурсе основных характеристик метамодерна в качестве одного из важных смысловых ориентиров для слушателя, который находится в условиях смысловой неопределенности и осцилляции в современной культуре. В статье сделана попытка высветлить парадоксальность традиции, которая заключается в ее авангардном потенциале на фоне «привычности» новаций в современной культуре. Приведены примеры из истории искусства об использовании авангардом традиционных элементов в творчестве А. Архипенко, К. Малевича, М. Сарья-на, А. Эрдели. Интерпретация фольклора в творчестве Спендиаряна, Стравинского и Ревуцкого обнаруживает как общие, так и различные черты, что указывает на новаторский потенциал традиции. Спендиарян и Ревуцкий следуют целостности фольклорного первоисточника и его активной разработке, создавая новую красочность материала. Стравинский исследует его и создает на его основе новый синтез слова, движения и звука. Делается вывод о современном звучании традиции, которая сегодня может звучать более «авангардно», чем многие из презентованных новаций.
Հոդվածը նվիրված է տարբեր ազգային դպրոցների պատկանող կոմպոզիտորներ Ա. Սպենդիարյանի, Ի. Ստրավինսկու, Լ. Ռևուցկու ստեղծագործություններում բանահյուսական ավանդույթի արդիականությանը։ Ավանդույթը դիտվում է մետամոդեռնի հիմնական բնութագրերի տեսանկյունից՝ որպես իմաստային անորոշության և տատանումների պայմաններում գտնվող ունկնդրի համար հիմնական կողմնորոշիչներից մեկը։Հոդվածում փորձ է արվել պարզություն հաղորդել ավանդույթի պարադոքսությանը, բացատրելով այն ժամանակակից մշակույթում նորույթների «սովորականության» ֆոնին ավանդույթին հատուկ ավանգարդային ներուժով։ Արվեստի պատմությունից բերվել են ավանգարդում, մասնավորապես՝ Ա. Արխիպենկոյի, Կ. Մալևիչի, Մ. Սարյանի, Ա. Էրդելիի ստեղծագործություններում ավանդական տարրեր կիրառելու օրինակներ։ Բանահյուսության մեկնաբանությունը Սպենդիարյանի, Ստրավինսկու և Ռևուցկու ստեղծագործություններում ի հայտ է բերում ինչպես ընդհանուր, այնպես էլ տարբեր հատկանիշներ, ինչը վկայում է ավանդույթի նորարական ներուժի մասին։ Սպենդիարյանը և Ռևուցկին կողմնակից են բանահյուսական սկզբնաղբյուրի ամբողջականությանը և նրա ակտիվ մշակմանը, նյութին հաղորդելով նոր գունեղություն։ Ստրավինսկին այն ուսումնասիրում է և ապա նոր հենքի վրա ստեղծում է խոսքի, շարժման և հնչյունի նոր սինթեզ։ Եզրակացվում է, որ ավանդույթը կարող է ունենալ ժամանակակից հնչողություն, կարող է այսօր հնչել ավելի «ավանգարդային», քան ներկայացված նորույթներից շատերը։

Publisher:

ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատ.

Format:

pdf

Extent:

էջ 50-59

Other physical description:

նկ․

Identifier:

click here to follow the link ; oai:arar.sci.am:343861

Language:

hy; ru; en

Location of original object:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան