Հրապարակման մանրամասներ:

Պարբերականը հրատարակվում է 1960 թվականից։ Մինչև 2021 թվականը պարբերականը կոչվել է «Մերձավոր և Միջին Արևելքի երկրներն ու ժողովուրդներ»

Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Բանբեր Արևելագիտության ինստիտուտի=Bulletin Of The Institute Of Oriental Studies (BIOS)

Հրապարակման ամսաթիւ:

2022

Հատոր:

2 (35)

Համար:

1

ISSN:

e-2738-2702 ; 2738-2710

Պաշտոնական URL:

Լրացուցիչ տեղեկութիւն:

Մինասյան Նելլի

Այլ վերնագիր:

Որոշ դիտարկումներ Յուսուֆ Աքչուրայի «Քաղաքականության երեք ձև» հոդվածի վերաբերյալ

Համատեղ հեղինակները:

ՀՀ ԳԱԱ Արևելագիտության ինստիտուտ

Ամփոփում:

In his article, “Three Ways of Policy”, Yusuf Akçura, one of the founders of the ideology of Pan-Turkism, summarizes the political discussions in Ottoman society in the late 19th and early 20th centuries. In this article he analyzes the doctrines of Ottomanism, Pan-Islamism, and Pan-Turkism. The author argues that the doctrines of Ottomanism and Pan-Islamism have exhausted themselves and are failed policies for the Empire. Additionally, he expounds the effectiveness of the policy of Pan-Turkism and formulates its conceptual principles. The purpose of this article is to analyze the main doctrines presented in Akçura's famous work. The mainly focuses was on the ideology of Pan-Turkism and the author's observations connected with it. In this context, we have considered the idea of Turkic unity, which is still relevant today. He presents two important circumstances: first, he talks about other Turkic peoples and brings the ideas of Turkic unity to the political agenda. Second, Akçura understands earlier that the multiethnic Ottoman Empire must become a nation-state, which the author connects with Pan-Turkism. Akçura's Pan-Turkism ideas continue to be viable because even today the ideas of Turkic unity have an important place in Turkey's domestic and foreign policy agendas.
Յուսուֆ Աքչուրան իր «Քաղաքականության երեք ձև» հոդվածով, որը լույս է տեսնում Կահիրեում հրատարակվող «Թյուրք» (Türk) թերթի 24-րդ, 26-րդ և 27-րդ համարներում, ամփոփում է 19-րդ դարի վերջին և 20-րդ դարի սկզբին օսմանյան հասարակության մեջ առկա քաղաքական քննարկումները և ըստ այդմ հանդիսանում է պանթյուրքիզմի գաղափարախոսության հիմնադիրներից: Այս հոդվածում նա վերլուծում է օսմանիզմի, պանիսլամիզմի ու պանթյուրքիզմի վարդապետությունները: Հեղինակը հիմնավոր փաստարկներով ներկայացնում է, որ օսմանիզմի ու պանիսլամիզմի վարդապետությունները սպառել են իրենց և ըստ էության դրանք կայսրության համար ձախողված քաղաքականություններ են: Մյուս կողմից հիմնավորում է պանթյուրքիզմի քաղաքականության արդյունավետությունը և ձևակերպում է նրա հայեցակարգային սկզբունքները: Աքչուրայի մոտ մենք տեսնում ենք երկու կարևոր հանգամանք՝ նախ նա առաջինն էր, ով սկսեց խոսել թյուրքական մյուս ժողովուրդների մասին՝ առաջարկելով նրանց միավորելու տեսլականը: Այդպիսով նա փաստացի քաղաքական օրակարգ է բերում թյուրքական միասնության գաղափարները, միաժամանակ տալով պանթուրանիզմի (թյուրքական բոլոր ժողովուրդների միավորումը Բալկաններից մինչև Չինաստան «Թուրանի» սահմաններում) քաղաքական մեկնաբանությունը:

Հրատարակութեան վայրը:

Հրատարակիչ:

«Քոփի Փրինթ» տպ.

Ձեւաչափ:

pdf

Չափեր:

էջ 53-65

Նոյնացուցիչ:

կապին հետեւելուն համար սեղմէ հոս ; oai:arar.sci.am:324113

Լեզու:

hy ; ru ; en

Գլխաւոր նշումը:

«Բանբեր Արևելագիտության ինստիտուտի» մատենաշարի հերթական հատորն ընդգրկում է Հարավ-արևմտյան Ասիայի երկրների հին և միջին դարերի պատմության, նոր և նորագույն ժամանակների, ինչպես նաև աղբյուրագիտության և բանասիրության հարցերի վերաբերյալ հետազոտություններ: Զգալի տեղ է հատկացված տարածաշրջանի քաղաքական զարգացումների, միջազգային հարաբերությունների և այլ հիմնախնդիրների լուսաբանմանը: Նախատեսվում է արևելագետների, հայագետների, միջազգայնագետների համար:

Բնօրինակին գտնուելու վայրը:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան