Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

ՀՀ ԳԱԱ Շիրակի հայագիտական հետազոտությունների կենտրոն. Գիտական աշխատություններ= Ширакский центр арменоведческих исследований НАН РА. Научные труды = Shirak Centre of Armenological Studies of NAS RA․ Scientific works

Հրապարակման ամսաթիւ:

2022

Հատոր:

25

Համար:

1

ISSN:

1829-4316

Լրացուցիչ տեղեկութիւն:

Базеян К., Аганян Г., Bazeyan K., Aghanyan G.

Այլ վերնագիր:

Сыродельческая культура Ширака ; The Cheese-Making Culture of Shirak Region

Համատեղ հեղինակները:

ՀՀ ԳԱԱ Շիրակի հայագիտական հետազոտությունների կենտրոն ; ՀՀ ԳԱԱ հնագիտության և ազգագրության ինստիտուտ

Ծածկոյթ:

5-15

Ամփոփում:

Հոդվածը նվիրված է Շիրակի պանրագործական մշակույթի ուսումնասիրությանը: Արևելյան Հայաստանում դեռևս XIX դ. ձևավորվեց պանրագործական մշակույթի երկու հիմնական կենտրոն Վայոց Ձորի և Շիրակի, որտեղ կենցաղավարվող պանրատեսակները բազմազան են ու շատերը հատուկ են միայն տվյալ պատմազգագրական շրջանին: Շիրակը արևմտահայ Բարձր Հայքի, Վանանդի, Տարոնի, Բագրևանդի պանրագործական ավանդույթների կրողն է, դրա ժառանգորդն ու շարունակողը: Դաշտային ազգագրական նյութերի և տարաբնույթ աղբյուրների տվյալների համեմատական վերլուծության հիման վրա վեր են հանվել շիրակյան չեչիլ, հուսակ, կանաչ և լոռ պանրատեսակների պատրաստման ավանդական եղանակներն ու դրանցում կատարված փոփոխությունները XIX դարավերջից մինչ օրս:
Статья посвящена изучению сыродельческой культуры Ширака. Еще в XIX в. в Восточной Армении сформировались два основных центра сыродельческой культуры - Вайоц Дзор и Ширак, в которых бытующие сорта сыра разнообразны и многие из них характерны только данной историко-этнографической области. Ширак является носителем и продолжателем западноармянской (Барцр Айк, Вананд, Тарон, Багреванд) сыродельческой традиции. На основе сравнительного анализа полевых этнографических материалов и разнородных данных показаны традиционные способы приготовления ширакских сыров - чечил, усак, канач и лор, и те изменения, которые претерпели эти сорта с конца XIX в. по наши дни.
The article is dedicated to the cheese-making culture of Shirak region. In the XIX century two centers of cheese-making cultures were formed: one in Vayots dzor region and the other in Shiral region. These regions have different exisitng varieties of cheese and many of those varieties are specific for those historical-ethnographic region only. Shirak is the bearer and successor of the Western Armenian cheese-making traditions (Bardzr Hayk, Vananda, Taron, Bagrevand). Based on a competitive analysis of materials from ethnographic field research and data from various sources, the article shows the traditional ways of cheese-making in Shirak (checil, usak, lor) and the modifications in those traditions from the 19th century up to now.

Ձեւաչափ:

pdf

Նոյնացուցիչ:

կապին հետեւելուն համար սեղմէ հոս ; oai:arar.sci.am:321206

Բնօրինակին գտնուելու վայրը:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան