Հրապարակման մանրամասներ:

«Լրաբեր հասարակական գիտությունների» քառամսյա, բազմալեզու, միջմասնագիտական, գրախոսվող հանդեսը ՀՀ ԳԱԱ հասարակական գիտությունները և հայագիտությունը ներկայացնող հնագույն (հիմնադրվել է 1940 թ.) պարբերականն է, որի էջերում աճել և հասունացել են հայագետների և հասարակագետների բազմաթիվ սերունդներ: 1940-1943 թթ. այն հրատարակվել է որպես ԽՍՀՄ ԳԱ նախագահության հայկական մասնաճյուղի՝ Արմֆանի հասարակական և բնական գիտությունների «Տեղեկագիր», 1943-1965 թթ.՝ Հայաստանի ԳԱ-ի «Տեղեկագիր հասարակական գիտությունների»: 1966 թ. ամսագիրը վերանվանվել է «Լրաբեր հասարակական գիտությունների»: 1940-1947 թթ. լույս է տեսել անկանոն պարբերականությամբ՝ 1948-1990 թթ. եղել է ամսագիր. 1991 թ.` երկամսյա, 1992-1995 թթ.` եռամսյա հանդես: 1996-ից առ այսօր այն հրատարակվում է քառամսյա պարբերականությամբ: Տարբեր ժամանակներում «Լրաբերի» գլխավոր խմբագիրներ են եղել անվանի գիտնականներ Հ. Օրբելին (հիմնադիր), Ս. Կարապետյանը, Հ. Բատիկյանը, Խ. Մոմջյանը, Մ. Ներսիսյանը, Ա. Հովհաննիսյանը, Ծ. Աղայանը, Գ. Ստեփանյանը, Հ. Ասլանյանը, Գ. Աբովը, Հ. Ինճիկյանը, Վ. Միքայելյանը, Ա. Խառատյանը: 2017 թ. վերջից սկսած՝ հանդեսի գլխավոր խմբագիրն է Պ. Ավետիսյանը:

Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Լրաբեր հասարակական գիտությունների=Herald of the Social Sciences=Вестник общественных наук

Հրապարակման ամսաթիւ:

2021

Համար:

3

ISSN:

0320-8117

Պաշտոնական URL:

Լրացուցիչ տեղեկութիւն:

Хачатрян Алвард, Khachatryan Alvard

Այլ վերնագիր:

О стилистических характеристиках труда Ованеса Драсханакертци «История Армении» ; On the Stylistic Characteristics of the Work of Hovhannes Draskhanakerttsi "History of Armenia"

Աջակից(ներ):

Պատ․ խմբ՝. Հ․ Գ․ Ինճիկյան (1966-1968) ; Գլխավոր խմբ.՝ Ծ․ Պ․ Աղայան (1969-1972) ; Վ․ Ա․ Միքայելյան (1972-1987) ; Ա․ Ա․ Խառատյան (1988-2017)

Ծածկոյթ:

139-149

Ամփոփում:

Հովհաննես Դրասխանակերտցին X դարի հայտնի մատենագիր է: Իր «Պատմութիւն Հայոց» երկում կիրառել է ոճական ինքնատիպ արտահայտչամիջոցներ՝ մակդիր, համեմատություն, փոխաբերություն, հակադրություն, աստիճանականություն և այլն: Դրասխանակերտցու «Պատմությունը», սակայն, առատ է հատկապես մակդիրներով, հոմանիշներով և հականիշներով, որոնք առանձնանում են իրենց գործածության յուրահատուկ դրսևորումներով՝ խոր խռովութիւն, չար ամպրոպ, չար ճանապարհ, ողորմելի ճաշակ, դառն առարկութիւն, քաղցր գարուն, ողորմելի ճաշակ, դառնաշունչ հողմ, արդար և մեղաւոր, պատուական և անարգ, մէգ և մառախուղ, խոհեմ և ուշիմ և այլն: Այս արտահայտչամիջոցների գործածությամբ պատումը դառնում է առավել պատկերավոր և հուզական:
Ованес Драсханакертци ‒ известный летописец X века, в своем труде «История Армении» использовал множество стилистических средств ‒ сравнения, метафоры, противопоставления и т.д. «История Армении» Ованеса Драсханакертци изобилует эпитетами, синонимами и антонимами, которые отличаются своей уникальностью в плане их использования в контесте: խոր խռովութիւն - глубинный бунт, չար ամպրոպ - страшный гром, չար ճանապարհ - злой путь, ողորմելի ճաշակ - жалкий вкус, դառն առարկութիւն - горькое возражение, դառնաշունչ հողմ - лютая буря, քաղցր գարուն - сладкая весна, արդար և մեղաւոր - невинный и винов-ный, պատուական և անարգ - благородный и позорный, մէգ և մառախուղ – туман и мгла, խոհեմ և ուշիմ - благоразумный и сметливый и т.д. Эти стилистические средства придают повествованию необычайную экспрессию и эмоциональность.
Hovhannes Draskhanakertcy is a famous historian of the 10th century. In his "History of Armenia" he used unique phrases, means of pictorial expressions, such as comparisons, metaphors, contrasts, etc. In history, however, the epithets, synonyms and antonyms stand out with their abundant use: խոր խռովութիւն - deep turmoil, չար ամպրոպ - evil thunder, չար ճա-նապարհ - evil way, ողորմելի ճաշակ - miserable taste, դառն առարկութիւն- bitter objection, դառնաշունչ հողմ - bitter wind, քաղցր գարուն - sweet spring, արդար և մեղաւոր - just and sinful, պատուական և անարգ - honorable and disgraceful, խոհեմ և ուշիմ - prudent and alert, մէգ և մառախուղ - haze and mist etc. The skillful use of these means of expression makes the poem more visual and emotional.

Հրատարակութեան վայրը:

Երևան

Հրատարակիչ:

ՀՀ ԳԱԱ

Ձեւաչափ:

pdf

Նոյնացուցիչ:

oai:arar.sci.am:292526

Դասիչ:

АЖ 410

Բնօրինակին գտնուելու վայրը:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան