Հրապարակման մանրամասներ:

«Պատմա-բանասիրական հանդես»-ը լույս է տեսնում 1958 թվականից։ Հիմնադիր խմբագիր ՝ Մ․ Գ․ Ներսիսյան

Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Պատմա-բանասիրական հանդես =Historical-Philological Journal

Հրապարակման ամսաթիվ:

2021

Համար:

2

ISSN:

0135-0536

Պաշտոնական URL:

Լրացուցիչ տեղեկություն:

Гаспарян Давид, Gasparyan David

Այլ վերնագիր:

Граница искусства и истории (По роману Aмастеха «Белый всадник»)

Ենթավերնագիր:

(Ըստ Համաստեղի «Սպիտակ ձիավորը» վեպի)

Աջակից(ներ):

Գլխ․ խմբ․՝ Մ․ Գ․ Ներսիսյան (1958-1998) ; Վ․ Միքայելյան (1999-2005) ; Գլխ․ խմբ․ պաշտոնակատար՝ Պ․ Մ․ Մուրադյան (2005) ; Ա․ Զաքարյան (2005) ; Գլխ․ խմբ․՝ Ս․ Հարությունյան (2006-2018) ; Ա․ Զաքարյան (2018-)

Ծածկույթ:

150-171

Ամփոփում:

Роман Амастеха «Белый всадник» без глав 3 и 4 был опубликован в журнале «Айреник» (Бостон, 1931, № 7; 1933, № 12), а затем отдельной книгой в Лос-Анджелесе (т. 1–2, 1952) и в Ереване (2016). Время, отраженное в романе, – 1890-е годы. Это роман с историко-политической программой, но это не исторический роман. Среди героев есть скрытые исторические фигуры: Черчи Кирос – Грайр Джохк (Арменак Казарян, 1864–1904); Малхас – Геворг Чауш (Геворг Казарян, 1870–1907); Наирян – условный образ идеологического лидера. Роман имеет определенную романтическую идеологическую направленность: вскоре после Геноцида, после потери Родины делается попытка привить людям дух победы, мечту о возрождении. Идея осуществления этой программы воплощена в главном герое романа – Мартике, олицетворяющем народные чаяния. Это полумифический образ, словно рожденный из эпоса. Желанный конец многолетней борьбы преподносится как реальность. Отсюда и новая идеологическая направленность романа или, другими словами, неоромантизм.
The novel “The White Horseman” without Chapters 3 and 4 was published in “Hayrenik” magazine of Boston (1931, №. 7, 1933, №. 12) and then in a separate book in Los Angeles (vols. 1–2, 1952), in one volume in Yerevan (2016). The time included in the novel is the 1890s. This is a novel with a historicalpolitical program, but it is not a historical novel. There are historical hidden figures among the heroes: Cherchi Kiros – Hrayr Dzhoghk (Armenak Ghazaryan (1864–1904), Malkhas – Gevorg Chaush (Gevorg Ghazaryan) (1870–1907)), Nairyan – the conventional image of an ideological leader. The novel has a certain ideological orientation: shortly after the Genocide, the loss of the homeland, it tries to instill in the people the spirit of victory, even the dream of victory. The idea of implementing this program is embodied in the main character of the novel – Martik, who personifies the people’s aspirations. This is a semimythical image as if born from the epic. The desired end of perennial struggle is presented as a reality. Hence the new ideological orientation of the novel or in other words, neo-romanticism.

Հրատարակիչ:

ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատ.

Ձևաչափ:

pdf

Նույնացուցիչ:

oai:arar.sci.am:273559 ; doi:10.52853/01350536

Թվայնացում:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան

Բնօրինակի գտնվելու վայրը:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան