Հրապարակման մանրամասներ:

Մայր Աթոռ Ս. Էջմիածնի պաշտօնական ամսագիր «Էջմիածին» կրօնական եւ հայագիտական հանդէսն «Արարատ» ամսագրի (1868—1919 թթ.) աւանդոյթների անմիջական ժառանգորդն ու շարունակողն է: Լոյս է տեսնում 1944 թուականից Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս Գէորգ Զ. Չորէքչեանի յառաջաձեռնութեամբ: Զուտ գիտական նիւթերից բացի՝ ամսագրում համառօտ անդրադարձ կայ Մայր Աթոռի միաբանութեան, ներքին ինչպէս եւ Սփիւռքի թեմերի եկեղեցական կեանքին, տպագրւում են Հայոց հայրապետների կոնդակները, շրջաբերականները, քարոզներն ու ճառերը:

Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Էջմիածին։ Պաշտօնական ամսագիր Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսութեան Մայր Աթոռոյ Սրբոյ Էջմիածնի

Հրապարակման ամսաթիվ:

2020

Հատոր:

ՀԷ

Համար:

ԺԱ

ISSN:

1829–4243

Աջակից(ներ):

Խմբ.՝ Առաքել Առաքելյան (1944-1948) ; Լևոն Կիսիբեկյան (1948-1950) ; Աշոտ Աբրահամյան (1950-1955) ; Առաքել Առաքելյան (1955-1956) ; Արթուն Հատիտյան (1956-1982) ; Պարգեւ Շահբազյան (1983-1984) ; Երվանդ Մելքոնյան (1985-1993) ; Տ. Ասողիկ եպս. Արիստակեսյան (1994-1996) ; Տ. Բագրատ աբղ. Գալստյան (1996-1998) ; Մարիամ Վարդանյան (պաշտոնակատար) (1998-1999) ; Տ. Արշակ աբղ. Խաչատրյան (պաշտոնակատար) (1999) ; Անդրանիկ Զեյթունյան (2000-2001) ; Արշակ Մադոյեան (2009-2015) ; Արսէն Բոբոխեան (2015-2017) ; Տ. Անդրէաս աբղ. Եզեկեան (պաշտոնակատար) (2017-2018) ; Գէորգ Մադոյեան (2018-)

Ծածկույթ:

72-89

Ամփոփում:

Несмотря на то, что Григор Хлатеци жил и творил в конце XIV — начале XV вв., тем не менее, при написании текстов на среднем армянском языке в значительной степени был связан с V в., в качестве источника имея для себя классический древнеармянский язык (грабар). Общность с древнеармянский в значительной степени чувствуется в системе падежей, где некоторые склонения внутреннего наклонения, морфема «к» (ք) во множественном числе и т. д., по своему строению они достигают V в. При всем этом есть много общего и с ашхарабаром (современным армянским): они связаны схожестью падежных окончаний, в способах образований множественного числа и склонениях имен существительных и местоимений.
Although Grigor of Khlat lived and worked in the late 14th and early 15th century, he was greatly attached to the 5th century while writing in the Middle Armenian language, having as an origin the Classical Armenian language. The similarities with the Classical Armenian language are very significant in the case system, in which some declension forms, “ք” plural ending, etc., with their structure date back to the 5th century. Despite all this, they have a lot in common with the Modern Armenian language. They are related to case endings, plural forms specific to the Modern Armenian language, approach of nominal and pronominal cases.

Հրատարակության վայրը:

Ս. Էջմիածին

Հրատարակիչ:

Մայր Աթոռոյ Սրբոյ Էջմիածնի

Ձևաչափ:

pdf

Նույնացուցիչ:

oai:arar.sci.am:269034

Լեզու:

hy

Բնօրինակի գտնվելու վայրը:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան