Հրապարակման մանրամասներ:

«Լրաբեր հասարակական գիտությունների» քառամսյա, բազմալեզու, միջմասնագիտական, գրախոսվող հանդեսը ՀՀ ԳԱԱ հասարակական գիտությունները և հայագիտությունը ներկայացնող հնագույն (հիմնադրվել է 1940 թ.) պարբերականն է, որի էջերում աճել և հասունացել են հայագետների և հասարակագետների բազմաթիվ սերունդներ: 1940-1943 թթ. այն հրատարակվել է որպես ԽՍՀՄ ԳԱ նախագահության հայկական մասնաճյուղի՝ Արմֆանի հասարակական և բնական գիտությունների «Տեղեկագիր», 1943-1965 թթ.՝ Հայաստանի ԳԱ-ի «Տեղեկագիր հասարակական գիտությունների»: 1966 թ. ամսագիրը վերանվանվել է «Լրաբեր հասարակական գիտությունների»: 1940-1947 թթ. լույս է տեսել անկանոն պարբերականությամբ՝ 1948-1990 թթ. եղել է ամսագիր. 1991 թ.` երկամսյա, 1992-1995 թթ.` եռամսյա հանդես: 1996-ից առ այսօր այն հրատարակվում է քառամսյա պարբերականությամբ: Տարբեր ժամանակներում «Լրաբերի» գլխավոր խմբագիրներ են եղել անվանի գիտնականներ Հ. Օրբելին (հիմնադիր), Ս. Կարապետյանը, Հ. Բատիկյանը, Խ. Մոմջյանը, Մ. Ներսիսյանը, Ա. Հովհաննիսյանը, Ծ. Աղայանը, Գ. Ստեփանյանը, Հ. Ասլանյանը, Գ. Աբովը, Հ. Ինճիկյանը, Վ. Միքայելյանը, Ա. Խառատյանը: 2017 թ. վերջից սկսած՝ հանդեսի գլխավոր խմբագիրն է Պ. Ավետիսյանը:

Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Լրաբեր հասարակական գիտությունների=Herald of the Social Sciences=Вестник общественных наук

Հրապարակման ամսաթիւ:

2005

Հատոր:

1

Համար:

1

ISSN:

0320-8117

Պաշտոնական URL:

Լրացուցիչ տեղեկութիւն:

click here to follow the link

Այլ վերնագիր:

Мировоззренческие особенности поэм О. Шираза и П. Севака, посвященных М. Маштоцу. Ideological Peculiarities of H.Shiraz’s and P.Sevak’s Poems Dedicated to Mesrop Mashtots.

Աջակից(ներ):

Պատ․ խմբ՝. Հ․ Գ․ Ինճիկյան (1966-1968) ; Գլխավոր խմբ.՝ Ծ․ Պ․ Աղայան (1969-1972) ; Վ․ Ա․ Միքայելյան (1972-1987) ; Ա․ Ա․ Խառատյան (1988-2017)

Ծածկոյթ:

188-197

Ամփոփում:

В 1962 году в дни празднования 1600-летия со дня рождения М. Маштоца были опубликованы поэмы О. Шираза ,,Армянское чудо” и П.Севака ,,И муж один по имени Маштоц...”. Наряду с общими чертами,диктуемыми темой, в этих произведениях есть существенные мировоззренческие отличия.1. О. Шираз полагает, что до создания письменности армянский народ представлял собой ,,пещерное”, ,,дикое” племя. По мнению же П. Севака,армянский народ и до Маштоца был известен миру своей самобытной культурой и богатым духовным наследием, и именно в силу этих причин в пятом веке возникла необходимость иметь и собственные письмена. 2. Согласно О. Ширазу, создание письменности и образ самого М. Маштоца является ,,чудом”, и не случайно его поэма носит название ,,Армянское чудо”. Словно полемизируя с О. Ширазом, Севак утверждает, что это не чудо,а ,,потребность”, продиктованная исторической ,,необходимостью”.

Հրատարակութեան վայրը:

Երևան

Հրատարակիչ:

ՀՀ ԳԱԱ հրատ.

Ստեղծման ամսաթիւը:

2005-03-14

Ձեւաչափ:

pdf

Նոյնացուցիչ:

oai:arar.sci.am:38581

Դասիչ:

АЖ 410

Բնօրինակին գտնուելու վայրը:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան