Էջմիածին։ Պաշտօնական ամսագիր Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսութեան Մայր Աթոռոյ Սրբոյ Էջմիածնի
Оганисян Кристине, Յովհաննիսեան Քրիստինէ
Литература как форма документального свидетельства геноцида (на примере книги В. Восканяна «Книга шёпотов») ; Գրականութիւնը որպէս ցեղասպանութեանվաւերագիր (Վ. Ոսկանեանի «Շշուկների մատեանը» գրքի օրինակով)
Խմբ.՝ Առաքել Առաքելյան (1944-1948) ; Լևոն Կիսիբեկյան (1948-1950) ; Աշոտ Աբրահամյան (1950-1955) ; Առաքել Առաքելյան (1955-1956) ; Արթուն Հատիտյան (1956-1982) ; Պարգեւ Շահբազյան (1983-1984) ; Երվանդ Մելքոնյան (1985-1993) ; Տ. Ասողիկ եպս. Արիստակեսյան (1994-1996) ; Տ. Բագրատ աբղ. Գալստյան (1996-1998) ; Մարիամ Վարդանյան (պաշտոնակատար) (1998-1999) ; Տ. Արշակ աբղ. Խաչատրյան (պաշտոնակատար) (1999) ; Անդրանիկ Զեյթունյան (2000-2001) ; Վարդան Դևրիկյան (2002-2009) ; Արշակ Մադոյեան (2009-2015) ; Արսէն Բոբոխեան (2015-2017) ; Տ. Անդրէաս աբղ. Եզեկեան (պաշտոնակատար) (2017-2018) ; Գէորգ Մադոյեան (2018-)
Վերջին շրջանում Հայաստանում եւ Սփիւռքում ցեղասպանութեան երրորդ սերնդի գրողներն ստեղծուել են մի շարք վէպեր, որոնցից մէկը ռումինահայ գրող Վ. Ոսկանեանի «Շշուկների մատեանը » վէպն է։ Վէպը գրելու համար հեղինակը հետազօտական մեծ աշխատանք է կատարել, ինչի շնորհիւ այն գրուել է որպէս գեղարուեստավաւերագրական մի երկ։ Այս ուսումնասիրութեան նպատակը վէպում վաւերագրականութեան դրսևորումները, գործառոյթները, վաւերագրականի եւ գեղարուեստականի համատեղման քննութիւնն է։ Վերլուծւում են այն ժանրային, բնագրային առանձնայատկութիւնները, որոնք պայմանաւորւում են վէպի վաւերագրականութիւնը ։ Ուշադրութեան է արժանանում վաւերագրական աղբիւրների ազդեցութիւնը գրողի պատկերային մտածողութեան վրայ։ Ներկայացւում են վէպում վաւերագրականութեան գործառոյթները՝ ինչպէս ցեղասպանութիւն ապրածների, նրանց սերունդների ցնցումային յիշողութիւնը խօսքի միջոցով ամոքելու, այնպէս եւ պատմական ճշմարտութեան խօսափողի դերն ստանձնելու առումով ։ Դիտարկուած նիւթը համադրելով յօդուածագիրն ակնարկում է, գրական ստեղծագործութիւնն ինքնին վերածուել է պատմութեան մի իւրօրինակ վաւերագրի ։
During recent years, third—generation writers of the Armenian Genocide and the Diaspora have created several novels, one of which is written by the Romanian- Armenian author V. Voskanean entitled “The Book of Whispers”. For writing the novel, the author carried out research, resulting from which the novel is assigned as a fiction-documentary. The purpose of our study is to examine the manifestations, functions, and intertwinement of documentation and fiction in the novel. The study focuses on the genre and textual characteristics which determine the documentary nature of the novel. Of special interest is attested to the influence of documentary sources on the writer’s imagery way of thinking. The analysis presents the functions of documentation in the novel both in terms of overcoming the traumatic memory of those people and their generation who experienced genocide through the light of words and attesting to the role of a “microphone” of historical truth. The literary work itself becomes a history documentation.
За последнее время писатели третьего поколения о геноциде в Армении и Диаспоре создали ряд романов, один из которых написан румынским армянским писателем В. «Книга шепотов» Восканяна — это роман. Для написания романа автор проделал большую исследовательскую работу, в результате которой роман был написан как художественно-документальный роман. Целью данного исследования является рассмотрение проявлений, функций и сочетания документального и художественного в романе. Анализируются жанровые и текстовые особенности, которые определяются документальностью романа. Уделяется внимание влиянию документальных источников на образное мышление писателя. Функции документального фильма представлены в романе как в плане утешения травмирующей памяти переживших геноцид и их поколений посредством слова, так и в плане взятия на себя роль микрофона исторической правды. Литературное произведение само становится документом истории.
Ս. Էջմիածին
oai:arar.sci.am:386070
ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան
Mar 27, 2025
Mar 27, 2025
17
https://arar.sci.am/publication/417671
Akopyan, Alexander V.
Breton, Roland Հայր Գաբրիէլ Այվազովսկի (հիմնադիր 1843-1848) Հայր Ղեւոնդ Ալիշան (1848-1851) Հայր Օքսենտիոս Գուրգէնեան (1852-1853) Հայր Գրիգոր Ճելալեան (1854-1856, 1858-1861, 1863-1866) Հայր Անտոն Սիոնեան (1861-1862) Հայր Աթանագինէս Գաբթանեան (1867-1870) Հայր Յակոբոս Իսավերտենց (1871-1872) Հայր Կոմիտաս Իսկէնտէրեան (1873-1875) Հայր Արսէն Սուքրեան (1875-1876) Հայր Արիստակէս Քասքանտիլեան (1879-1882) Հայր Աթանաս Տիրոյեան (1883-1888, 1906-Օգոստոս) Հայր Յովհաննէս Թորոսեան (1889, 1896-1898) Հայր Թովմաս Էֆտեան (1890-1892) Հայր Եսայի Տայեցի (1893-1896) Հայր Ստեփանոս Սարեան (1898-1899) Հայր Սիմոն Երեմեան (1899-1905) Հայր Դաւիթ Նազարէթեան (1905) Հայր Աթանաս Տիրոյեան (1906) Հայր Կարապետ Տէր-Սահակեան (1906-1907) Հայր Ներսէս Տիրացուեան (1908-1909) Հայր Մկրտիչ Պոտուրեան (1908) Հայր Վարդան Հացունի (1909) Հայր Ներսէս Անդրիկեան (1910-1912) Հայր Յովհան Աւգերեան (1912-1915) Հայր Ներսէս Տիրացուեան (1916-1919) Հայր Ղեւոնդ Տայեան (1918, 1921-1927) Հայր Գաբրիէլ Նահապետեան (1919-1920) Հայր Քերոբէ Չրաքեան (1920-1921) Հայր Կիւրեղ Քիպարեան (1927-1929) Հայր Վահան Յովհաննէսեան (1929-1930) Հայր Եղիա Փէչիկեան (1930-1939, 1952-1953) Հայր Եսայի Գռուզեան (1939-1942) Հայր Մեսրոպ Ճանաշեան (1942-1952, 1954-1956, 1971-1973) Հայր Ներսէս Տէր-Ներսէսեան (1957-1964, 1974-1979) Հայր Եփրեմ Տէր-Ղազարեան (1965-1967) Հայր Գաբրիէլ Սահակեան (1968-1970) Հայր Լեւոն Զէքիեան (1980-1984) Հայր Սահակ Ճեմճեմեան (1985-1992) Հայր Տաճատ Եարտըմեան (1993-1995) Հայր Յարութիւն Պզտիկեան (1996-1999) Հայր Սերոբ Չամուրլեան (2017-)