Հրապարակման մանրամասներ:

Լույս է տեսնում 1961 թվականից տարբեր անվանումներով՝ ՀՍՍՌ ԳԱ Տեղեկագիր բժշկական գիտությունների (1961); Էքսպերիմենտալ և կլինիկական բժշկության հանդես (1962-1988); Փորձարարական և կլինիկական բժշկություն (1989-1994); Հայաստանի բժշկագիտություն (1995-)

Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Հայաստանի բժշկագիտություն = Медицинская наука Армении = Medical Science of Armenia

Հրապարակման ամսաթիվ:

2025

Հատոր:

65

Համար:

1

ISSN:

0514-7484

Պաշտոնական URL:

Լրացուցիչ տեղեկություն:

Ֆրոլով Վ. Գ., Խաչատրյան Ա. Ս., Բազիկյան Գ. Կ., Մոկացյան Հ. Հ., Դրամփյան Ա. Ֆ., Մանվելյան Վ. Լ., Frolov V. G., Khachatryan A. S., Bazikyan G. K., Mokatsyan H. H., Drampyan A. F., Manvelyan V. L.

Այլ վերնագիր:

Արգանդի սպիի արատ կեսարյան հատումից հետո. սահմանում, պատճառագիտություն, ախտորոշում ; Uterine Scar Defect Following Cesarean Section: Definition, Etiology, Diagnosis

Աջակից(ներ):

Պատ․ խմբ․՝ Բ․ Ա․ Ֆանարջյան (1961-1977) ; Ի․ Ք․ Գևորգյան (1978-1988) ; Ռ․ Պ․ Ստամբոլցյան (1989-1994) ; Գլխ․ խմբ․՝ Վ․ Պ․ Հակոբյան (1995-2007) ; Յու․ Թ․ Ալեքսանյան (2008-2018) ; Ա․ Կ․ Շուքուրյան (2018-)

Ծածկույթ:

28-40

Ամփոփում:

Այս ակնարկում ներկայացված են ժամանակակից տվյալներ կեսարյան հատումից հետո արգանդի սպիների արատների դեպքերի հանդիպման հաճախականության և պատճառագիտության վերաբերյալ: Վերջին տասնամյակների ընթացքում առաջարկվել են բազմաթիվ տերմիններ՝ սպիի շրջանի տեղային բարակման սահմանման համար, ներառյալ դիվերտիկուլ, արգանդ- պերիտոնյալ խուղակ, հետվիրահատական սպիի բարակում, պարկիկ, սպիի անբավարարություն, դեֆեկտային սպի, նիշ, սպիի շերտազատում, իսթմիկոցելե կամ իսթմոցելե: Այս տերմինները հաճախ կիրառվում են տարբեր համատեքստերում՝ հղիության, ծննդաբերության և հետծննդյան շրջանում, և կարող են նկարագրել թե՛ մորֆոլոգիական, թե՛ գործառնական խանգարումներ, որոնք հաճախ պատշաճ չեն արտացոլում վիճակի ծանրությունը։ ԱՍԲ-ն բնութագրվում է սպիական շրջանի միոմետրիալ արատով, որը ախտորոշվում է ուլտրաձայնային հետազոտության, հիստերոսալպինգոգրաֆիայի, սոնոհիստերոգրաֆիայի կամ մագնիսառեզոնանսային տոմոգրաֆիայի միջոցով։ Կեսարյան հատումից հետո ԱՍԲ-ն շարունակում է արդի բժշկության համար մնալ արդիական խնդիր, որը ներառում է որոշակի չլուծված և վիճահարույց հարցեր՝ կապված սահմանման, տերմինաբանության, էթիոլոգիական գործոնների, ախտորոշման մեթոդների և արգանդի պատռման ռիսկի կանխատեսման չափանիշների որոշման հետ։ Այս հարցերը լուծելու համար անհրաժեշտ են լայնածավալ բազմակենտրոն հետազոտություններ, որոնք կընդգրկեն պացիենտների ավելի մեծ խմբեր։
This review explores contemporary data on the incidence and etiology of uterine scar defects (USD) following cesarean sections (CS). Over the past few decades, an extensive array of terminologies has been proposed to describe the localized thinning of the scar tissue, including diverticulum, uterine-peritoneal fistula, postoperative scar thinning, pouch, scar insufficiency, defective uterine scar, niche, scar dehiscence, isthmocele, or isthmoceles. These terms are employed in various contexts—during pregnancy, labor, and the postpartum period—and may encompass both morphological and functional abnormalities, often failing to adequately reflect the severity of the condition. USD is characterized by a myometrial defect in the scar region post-CS, detectable via ultrasound, hysterosalpingography, sonohysterography, or magnetic resonance imaging. The persistence of USD as a critical concern in modern medicine highlights numerous unresolved and contentious issues surrounding its definition, terminology, etiological factors, diagnostic approaches, and the development of prognostic criteria for uterine rupture risk. Resolving these issues necessitates large-scale multicenter studies that include a broader cohort of patients.

Հրատարակության վայրը:

Երևան

Հրատարակիչ:

ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատ.

Ձևաչափ:

pdf

Նույնացուցիչ:

oai:arar.sci.am:383479

Դասիչ:

АЖ 406

Բնօրինակի գտնվելու վայրը:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան