Հրապարակման մանրամասներ:

«Բանբեր Մատենադարանի» միջնադարագիտական, հայագիտական, ձեռագրագիտական հանդեսը լույս է տեսնում Մատենադարանի հիմնադրումից ի վեր: Հանդեսի առաջին երկու համարները լույս են տեսել 1941 և 1950 թվականներին և կոչվել «Գիտական նյութերի ժողովածու»: Այս ժողովածուներում հավաքված էին նախորդիվ Մատենադարանում տեղի ունեցած գիտաժողովների նյութերը:1956 թվականին հրատարակված երրորդ համարից սկսած՝ հանդեսը կրում է այսօրվա անվանումն ու ընդգրկում միջնադարյան մշակույթի տարբեր ոլորտների առնչվող բազմաբնույթ ուսումնասիրություններ, բնագրերի հրապարակումներ և այլն:

Ամսագրի կամ հրապարակման վերնագիր:

Բանբեր Մատենադարանի=Bulletin of Matenadaran= Вестник Матенадарана

Հրապարակման ամսաթիւ:

2017

Համար:

24

ISSN:

1829-054X

Լրացուցիչ տեղեկութիւն:

Тамразян Арусяк, Thamrazian Arussiak

Այլ վերնագիր:

Использование четырех видов толкования в сочинениях Ованнеса Плуза Ерзнкаци ; L'utilisation Des Quatre Types D'exégèse Dans Les Écrits De Hovhannes Plouz Erznkatsi

Համատեղ հեղինակները:

Մատենադարան. Մեսրոպ Մաշտոցի անվան հին ձեռագրերի ինստիտուտ

Ծածկոյթ:

141-175

Ամփոփում:

В общехристианской традиции кристаллизуются четыре способа толкования или созерцания: прямое, аллегорическое, тропологическое и анагогическое. Это некая универсальная модель, воспроизводящая всю полноту смыслов того или иного образа. Некоторые сочинения Ованнеса Плуза Ерзнкаци – исключительные в средневековой армянской экзегетической традиции образцы последовательного применения этой системы “четырех созерцаний”. С изумительным мастерством Ерзнкаци, сообразуясь с исследуемым предметом, применяет эти способы толкования в определенной системе, заново сплетает один и тот же образ в разных ключах посредством тонкой словесной игры, смысловых перекличек. При воссоздании единого символа во всем его объеме он использует параллельные образы (один и тот же образ в разных частях Святого писания), а также сочетания разных, но функционально родственных образов. Ерзынкаци также касается вопросов сущности толкования, правильного способа толкования. Последний он определяет как сохранение чувства меры в процессе толкования, как нечто среднее между чрезмерным “выдавливанием” смысла из текста, “измельчением”, раздроблением единого смысла слишком подробным анализом, и, с другой стороны, отсутствием какой-либо переработки и осмысления.
Quatre modes d‟exégèses ou de contemplation se cristallisent dans la tradition chrétienne : les exégèses explicite, allégorique, tropologique et anagogique. Tenus pour des modèles universels, ils sont susceptibles d‟englober toute l‟ampleur sémantique de la figure. Les écrits de Hovhannes Plouz Erznkatsi sont des modèles exceptionnels de l‟application conséquente de ce système dans la tradition exégétique de l‟Arménie médiévale. C‟est avec grande maîtrise qu‟Erznkatsi manie ce système de «contemplation à quatre degrés », en le systématisant en accord avec son objet d‟étude, en tissant chaque fois la même figure suivant les différentes clefs contemplatives, à l‟aide des jeux de mots et des glissements de sens. Pour recréer le symbole dans toute son ampleur, Erznkatsi a recours aux figures parallèles (la même figure traitée dans différentes parties de l‟Ecriture sainte), ou aux combinaisons de différentes figures, réunies par des fonctions communes, atteignant à l‟unité, à la plénitude du sens du symbole unique-de l‟Un. C‟est en ceci que consiste la richesse de l‟imagination spirituelle de l‟auteur.

Հրատարակութեան վայրը:

Երևան

Հրատարակիչ:

«Նաիրի» հրատ.

Ձեւաչափ:

pdf

Նոյնացուցիչ:

oai:arar.sci.am:367977

Լեզու:

hy ; հայերեն

Թուայնացում:

ՀՀ ԳԱԱ Հիմնարար գիտական գրադարան

Բնօրինակին գտնուելու վայրը:

Երևանի Մեսրոպ Մաշտոցի անվան Մատենադարան