Geology of the Sagraberd site of Vedi ophiolites։ new data and review

The article provides new details on a small area of Sagraberd ophiolite lavas outcropped on the right bank of the Vedi River within the Vedi Ophiolite complex. Due to the long-term lack of research, for the first time, we referred to the coverage of geological-structural, petrographic, and, partly, geochemical issues of this ophiolite outcrop. Pillow lavas are mainly characterized by amygdaloidal, often brecciated structures. The texture of the rocks is plagioclase-porphyritic, the main matrix is intersertal, doleritic (spilitic), hyalopilitic, and variolitic. According to the contents of the major elements, the analyzed sample corresponds to the alkaline type of basalts. The given characteristic oxide values are sufficient to attribute the rocks to OIB-type, excluding their spreading (MORB-like) origin. The age of the pink “cementing” limestones occurring in the form of small lenses or pockets in the pillow lavas, based on the foraminifera Globotruncana and Globigerina genera enclosed in them, was tentatively determined as Late Cretaceous. In parallel, we referred to the unsolved problem of diatreme tuffs. Based on field observations and microscopic studies, we exclude the existence of recently discovered diatreme here, arguing with the dominance of terrigenous formations. In addition, we see a problem of “harmony” between the geological position of another diatreme in the upper stream of the Vedi River and the age of the zircons determined in it, the explanations of which need serious revision.
Հոդվածում ներկայացվում են նոր մանրամասներ Վեդիի օֆիոլիտային համալիրի սահմաններում՝ համանուն գետի աջ ափին մերկացող Սագրաբերդի օֆիոլիտային լավաների փոքրիկ տեղամասի վերաբերյալ։ Հետազոտությունների երկարատև բացակայությունից դրդված՝ առաջին անգամ անդրադարձել ենք օֆիոլիտների այս տեղամասի երկրաբանական-կառուցվածքային, պետրոգրաֆիական և, մասամբ, երկրաքիմիական հարցերի լուսաբանմանը։ Փիլոու լավաներին բնորոշ է, հիմնականում, նշաքարային, հաճախ էլ բրեկչիացված տեքստուրաները։ Ապարների ստրուկտուրան պլագիոկլազ-պորֆիրային է, հիմնական զանգվածը՝ ինտերսերտալ, դոլերիտային (սպիլիտանման), հիալոպիլիտային և վարիոլիտային։ Ըստ գլխավոր էլեմենտների պարունակությունների՝ հետազոտված նմուշը համապատասխանում է բազալտների ալկալային տիպին։ Բերված բնութագրական օքսիդների արժեքները բավարար են ապարները վերագրելու OIB-տիպին, բացառելով նրանց սպրեդինգային (MORB-նման) ծագումը։ Նախնական որոշվել է փիլոու լավաներում փոքրիկ ոսպնյակների կամ գրպանների տեսքով հանդիպող վարդագույն «ցեմենտացնող» կրաքարերի հասակը՝ նրանցում պարփակված ֆորամինի-ֆերների Globotruncana և Globigerina ցեղերի հիման վրա՝ իբրև ուշ կավճի։ Զուգահեռաբար, անդրադարձել ենք դիատրեմային տուֆերի չարչրկված խնդրին։ Դաշտային դիտարկումների և միկրոսկոպիկ հետազոտությունների հիման վրա բացառում ենք այստեղ դիատրեմի գոյությունը՝ ելնելով տերիգեն առաջացումների գերակայությունից։ Բացի այդ, Վեդի գետի վերին հոսանքի մեկ այլ դիատրեմի երկրաբանական դիրքի ու նրանում ցիրկոնների հասակի «ներդաշնակության» խնդիր ենք տեսնում, որոնց հարցերը լուրջ վերանայման կարիք ունեն։
В статье приводятся новые сведения о небольшом Саграбердском участке офиолитовых лав, обнажающихся на правом берегу р. Веди в составе ведийского офиолитового комплекса. В связи с длительным отсутствием исследований, мы впервые обратились к освещению геолого-структурных, петрографических и частично геохимических вопросов данного офиолитового участка. Подушечные лавы в основном характеризуются миндалекаменными, часто брекчированными текстурами. Структура пород плагиоклазово-порфировая, основная масса интерсертальная, долеритовая (спилитовая), гиалопилитовая, вариолитовая. По содержанию главных элементов анализируемый образец соответствует щелочному типу базальтов. Приведенные значения характеристических оксидов достаточны для отнесения пород к OIB-типу, исключая их спрединговое (MORB-подобное) происхождение. Возраст розовых «цементирующих» известняков, залегающих в виде мелких линз или карманов в подушечных лавах, по заключенным в них фораминиферам родов Globotruncana и Glo-bigerina был предварительно определен как позднемеловой. Параллельно мы коснулись нерешенной проблемы диатремовых туфов. На основании полевых наблюдений и микроскопических исследований мы исключаем существование здесь диатремы, учитывая преобладание терригенных образований. Кроме того, мы видим проблему «гармонизации» между геологическим положением другой диатремы в верхнем течении реки Веди и еe возрастом, установленным по цирконам, объяснения которой нуждаются в серьезной доработке.